Συγνώμη...
Μετά από κάποια πρόσφατα γεγονότα και με αφορμή κάποιας πρότασης της μητέρας μου, αναφερόμενη στον πατέρα της, μου δημιουργήθηκαν κάποιες σκέψεις, τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.
Από παλιά άκουγα να λένε οι μελαγύτεροι πως το ποιο δύσκολο πράγμα είναι να ζητάς συγνώμη. Να ζητάς συγνώμη για τις πράξεις σου, για ότι έχεις κάνει και έχει στενοχωρήσει τους άλλους. Να ζητάς συγνώμη για ότι έχεις προκαλέσει.
Αλήθεια όμως, είναι πιο δύσκολο να ζητάς συγνώμη, ή να δέχεσαι μία συγνώμη; Να δέχεσαι την μετάνοια του άλλου για τα λεγόμενα του και τις πράξεις του;
Πιστεύω πως είναι δυσκολότερο να δέχεσαι μία συγνώμη. Να μπεις στην διαδικασία να συγχωρέσεις τον άλλο. Να μπεις στην διαδικασία να τον απαλλάξεις από τις κατηγορίες που του έχεις αποδώσει και να συνεχίσεις από νέα βάση την σχέση σου με αυτόν τον άνθρωπο. Να ξεχάσεις το ατυχές γεγονός και να απαλλάξεις την μνήμη σου από τις άσχημες σκέψεις.
Πόσο δύσκολο είναι ε; Πόσο δύσκολο είναι να ξεχάσεις και να δημιουργήσεις από την αρχή. Πόσο δύσκολο είναι να προσπεράσεις και να συνεχίσεις. Πόσο δύσκολο είναι επιβάλεις στον εαυτό σου την διαφορετική έκβαση των πραγμάτων και να φτιάξεις νέα δεδομένα, νέες στιγμές και νέες εικόνες.
Αλήθεια, πόσο συχνά το κάνετε;
Εγώ προσωπικά κάνω συνέχεια λάθη. Στενοχωρώ συχνά τους ανθρώπους που είναι γύρω μου. Τους δημιουργώ εντάσεις και άσχημες στιγμές και γι' αυτό, καλούμε συχνά να απολογούμαι Δεν μου το επιβάλει κανένας άλλος παρά μόνο ο ίδιος μου ο εαυτός. Η συνείδηση, αν μπορεί κάποιος να το πει και έτσι.
Έτσι λοιπόν, έχοντας ζητήσει πολλές φορές συγνώμη, δεν ξέρω πραγματικά αν έχω συγχωρεθεί. Ας πούμε, δεν ξέρω αν έχουν παραγραφεί τα ατοπήματα μου.
Σίγουρα όμως ξέρω πως δεν έχω κρατήσει σε κανέναν κακία. Σίγουρα ξέρω πως έχω ξεγράψει τις στιγμές εκείνες και τα λόγια, που οδήγησαν κάποιον να μου ζητήσει συγνώμη.
Αυτό ήθελα να μοιραστώ μαζί σας...
Είναι δύσκολο να συγχωρήσουμε για δύο λόγους. Πρώτον γιατί υποσυνείδητα δεν πιστεύουμε την μετάνια του άλλου και δεύτερον γιατί ο ανθρώπινος εγωισμός μας μας θυμήζει μόνο το αρνητικό συναίσθημα που έχουμε βιώσει.
Πιστεύω (τώρα πια) πως όλες οι παρεξηγήσεις πρέπει να λύνονται face to face και επι τόπου. Και το ζήτημα Γιάννη μου δεν είναι αν έχεις συγχωρεθεί. Το ζήτημα είναι εκείνη τη συγνώμη να την έχεις πει ειλικρινά.
Θα τα πούμε live!
Πολύ όμορφα τα γράφεις (πρώτον).
Προσωπικά μου είναι πολύ εύκολο να συγχωρώ.
Αλλά το να ξαναρχίσεις την σχέση σου με έναν άνθρωπο που έφερε εαυτόν σε αυτή τη θέση, είναι κάτι που δεν το θεωρώ απαραίτητο, γιατί από εκεί κι έπειτα τίθεται θέμα εμπιστοσύνης.
Γνώμη μου.
Καλημέρα.
Είναι πιο δύσκολο να συγχωρέσεις πραγματικά κάποιον από το να ζητήσεις συγγνώμη. Έχεις δίκιο σ’ αυτό. Γενικά νομίζω ότι το "συγγνώμη" το έχουμε όλοι μας ψιλοεύκολο πια.
Αυτά που λες για τον εαυτό σου πάντως δεν είναι ακριβώς έτσι. Τα βλέπεις μονομερώς τα πράγματα. Μπορεί να έχεις κάνει λάθη και να έχεις αναγκαστεί να ζητήσεις συγγνώμη, όμως λάθη έχουν κάνει και οι γύρω σου απέναντι σε σένα. Τουλάχιστον εσύ λες: "Σίγουρα όμως ξέρω πως δεν έχω κρατήσει σε κανέναν κακία. Σίγουρα ξέρω πως έχω ξεγράψει τις στιγμές εκείνες και τα λόγια, που οδήγησαν κάποιον να μου ζητήσει συγνώμη."
Πολύ όμορφη κουβέντα αυτή και ξέρω πως την εννοείς.
Εχεις απόλυτο δίκιο. Είναι πιο δύσκολο να συγχωρήσεις, απ΄ ό,τι να ζητήσεις συγνώμη.
Ισως επειδή και το συγνώμη έχει πολυφθαρεί στις μέρες μας και δεν είναι σίγουρο ότι ο άλλος το εννοεί πάντα.
Εχω περάσει τέτοια κατάσταση που χρειάστηκε να συγχωρήσω. Μου ήταν όντως πολύ δύσκολο. Και λυπάμαι που το λέω, παρόλο που δεν κρατάω πια κακία και το έχω όντως αφήσει πίσω μου, βρίσκω τον εαυτό μου να μην μπορεί πια να δει τον συγκεκριμένο άνθρωπο όπως παλιά. Θέλω να είναι καλά, να έχει ευτυχία στη ζωή του, αλλά κάτι έχει "σπάσει" μέσα μου.
Βέβαια να ξέρεις ότι όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και σ΄ αυτό υπάρχει διαβάθμιση. Εξαρτάται πάντα από το πόσο κακό είναι αυτό που σου έκανε κάποιος, το πόσο εύκολα ή δύσκολα μπορείς να το συγχωρήσεις...
Εσύ μιλάς για απλά λάθη και εντάσεις της στιγμής απ΄ ό,τι κατάλαβα και όχι για πράγματα πoυ έχουν πραγματικά βλάψει τον άλλο. Οπότε δεν νομίζω ότι είναι δύσκολο να συγχωρεθούν.