15

Ό,τι πιο ρομαντικό...


Αυτό το post, είναι το δικό σας post...

Μιας και αυτό τον καιρό είμαι ερωτοχτυπημένος και όλα γύρω μου τα βλέπω χρωματιστά και χαρούμενα, είπα να κάνω ένα περίεργο post... Σε αυτό το post γράφει ο καθένας την δική του ρομαντική ιστορία, που θα ήθελε να μοιραστεί μαζί μας... Να μας αναφέρει ποιο ήταν το πιο ρομαντικό γεγονός που έχει ζήσει ή που θα ήθελε να ζήσει...

Και ξέρω πως οι κακές γλώσσες θα πουν πως οι φωτογραφίες είναι ψιλo-κοριτσίστικες αλλά η αναζήτηση στο google δεν έβγαλε κάτι καλύτερο... και εκτός αυτού, επειδή μερικές, ελάχιστες, μηδαμινές φορές είμαι ρομαντικούλης, αυτές να ξέρετε μ' αρέσουν...

Για τέλος, μια πρόταση για ταινία, να δείτε με το έτερο σας ήμισυ...


Υ.Γ. Το παρόν post μπορεί να χρησιμοποιηθεί από απεγνωσμένους ερωτευμένους για να πάρουν μερικές ιδέες για το τι παίζει στην πιάτσα... μην πάτε να κάνετε κάτι και το έχουν κάνει όλα τα αγόρια από τις φίλες της κοπέλας σου, καλύτερα από εσένα, γιατί θα σε σουτάρει...



6

Αποτελέσματα 3ης ψηφοφορίας

Η ερώτηση ήταν "Ποιό ξένο συγκρότημα θα θέλατε να δείτε ζωντανά στην Ελλάδα".


41 αναγνώστες έκαναν τον κόπο να ψηφίσουν και τους ευχαριστούμε!

Τα αποτελέσματα:

1. Red Hot Chili Peppers 19 ψήφοι (46%)

2. AC/DC 10 ψήφοι (24%)

3. System of a Down 4 ψήφοι (10%)

4. Oasis 3 ψήφοι (7%)

-. Bon Jovi 3 ψήφοι (7%)

6. Green Day 2 ψήφοι (5%)

Οι Red Hot λοιπόν την πρωτιά και ας ελπίσουμε να έρθουν κάποια στιγμή (αν και απ'ό,τι άκουσα θα κάνουν ένα διάλειμμα 2 ετών).

Πάντως η ψηφοφορία μας ήταν "προφητική" καθώς οι AC/DC θα έρθουν στην Αθήνα στις 28 Μάη.



Και μιας και πιάσαμε τα συναυλιακά του καλοκαιριού να ενημερώσω ότι υπάρχει ισχυρή πιθανότητα να δούμε στις 6 Ιούλη τους Scorpions στο "Γ. Καραϊσκάκης" σε μια συναυλία που θα ανοίξει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Περισσότερα εδώ κι εδώ

Φωτο φτιαγμένη από τον Ασημώνη



4

Ελληνικό Πανεπιστήμιο - Μια άλλη όψη...

Όταν ακούει κάποιος την λέξη "Πανεπιστήμιο" ή "Πολυτεχνείο", ο νους του ανατρέχει σε εικόνες όπως :

(Πανεπιστημιούπολη στο Michigan)


(Πανεπιστήμιο Βρυξελλών)



ή για να έρθουμε κοντύτερα :

(Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)

(Πανεπιστήμιο Πατρών)

(Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας)



πάντως, σε καμία περίπτωση δεν σου έρχονται εικόνες σαν και αυτές :


(Τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης, Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Χίο)

{κόκκινο βελάκι : πρώην χώρος στέγασης ψησταριάς - ψητοπωλείου - σουβλατζίδικου.
μπλε βελάκι : πρώην χώρος στέγασης μανάβικου. Νιν χώροι στέγασης καταστήματος ζωοτροφών, κάβας ποτών, ζαχαροπλαστείου, ψιλικατζίδικου και ο πρώην χώρος μανάβικου που είναι προς ενοικίαση.
κίτρινο βελάκι : καφετέρια - bar, ψαράδικο, κρεοπωλείο - τυροπωλείο, τρεις μικρές αίθουσες του τμήματος με θέα το αιγαίο / Τουρκία με μόλις 20 μ. από την θάλασσα μεσολαβώντας εθνική οδός.} (Ότι ανέφερα είναι 100% αλήθεια, χωρίς καθόλου δόση υπερβολής ή ειρωνείας. Μπορείτε να βρείτε σχετικές πληροφορίες στο http://www.fme.aegean.gr/ στην ενότητα "χώροι και πρόσβαση".)

(Χώρος Πανεπιστημίου Αιγαίου προορισμένος να στεγάσει μελλοντικά, την Πανεπιστημιούπολη Χίου)

Πλέον η λύση του προβλήματος έχει δρομολογηθεί και από τον Σεπτέμβρη του 2009, θα λυθεί προσωρινά με την ενοικίαση άλλου συγκροτήματος, πιο καινούργιου, με περισσότερους χώρους για εργαστήρια, χωρίς τις πολυτέλειες και τις ευκολίες του προηγούμενου κτιριακού συγκροτήματος, που παρείχε στους φοιτητές την δυνατότητα, στα διαλείμματα να κάνουν τα ψώνια του σπιτιού και να "χτυπάνε" και δυο δύπιτα με πολύ τζατζίκι.

Δυστυχώς όμως, μόνιμη λύση δεν πρόκειται να δοθεί, τουλάχιστον όχι πριν γεράσω, καθώς δεν είναι μόνο η σχολή μου που δεν έχει δικά της κτήρια, αλλά και οι υπόλοιπες που βρίσκονται στο νησί της Χίου, πλην του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων. Ο λόγος; η γραφειοκρατεία και η αδιαφορία των κρατικών μηχανισμών. Τι σημαίνει αυτό : ο χώρος που θα μπορούσε να κατασκευαστεί μια ονειρεμένη πανεπιστημιούπολη, λόγω της ηλικίας του, δεν μπορεί να κατεδαφιστεί, παρά μόνο να αναπαλαιωθεί. Για να αναπαλαιωθεί, δεν δίνει το κράτος λεφτά και για να κατεδαφιστεί, δεν δίνει άδεια η αρχαιολογική υπηρεσία... Άντε βγάλε εσύ άκρη...

Κωμικοτραγικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός, ότι δεδομένου της υπάρχουσας κατάστασης, το Υπουργείο Παιδείας σκοπεύει να "ανοίξει" και νέο τμήμα στο νησί, τμήματος τουρισμού, με την παράλληλη μείωση στο 1/3 των ήδη κονδυλίων για λειτουργικά έξοδα (χαρτιά, υπολογιστές, κιμωλίες, μαρκαδόρους κλπ) και κατά 1/2 των κονδυλίων για συμβασιούχους καθηγητές και διοικητικούς υπαλλήλους. (εδώ να αναφέρω ότι τα 2/3 των καθηγητών μας και τα 3/4 των διοικητικών υπαλλήλων είναι συμβασιούχοι.) Και πριν προλάβετε να πείτε ότι αυτό είναι καλό, γιατί προφανώς θα αυξηθούν οι μόνιμοι καθηγητές, να αναφέρω πως τα κονδύλια για τους μόνιμους καθηγητές θα παραμείνουν σταθερά.

Τέλος, λίγο πριν πω αυτά που πραγματικά θέλω και με οδήγησαν στο να γράψω αυτό το post, να αναφέρω ακόμα κάτι, για την σχολή μου. Αυτή την στιγμή, έχει περί τους 100 αποφοίτους, στα 9 χρόνια λειτουργία της. Όντας πενταετής σχολή και τελειώνοντας κάποιος από την σχολή μου, βγαίνει στην αγορά εργασίας "ξεβράκωτος" καθώς θα πάρει τα ίδια χρήματα με κάποιον που τελείωσε μια τετραετή σχολή. Και για να φέρω ένα παράδειγμα, εγώ θα μπορώ να κάνω οικονομοτεχνικές μελέτες και να παίρνω 700 ευρώ, τα ίδια που θα πάρει κάποιος που τελειώνει Διοίκηση Επιχειρήσεων (4 χρόνια) και κάνοντας την μισή δουλειά (δεν μπορεί να κάνει τεχνική μελέτη). Εκτός αυτού, εκείνος γράφετε στο οικονομικό επιμελητήριο και έχει διαφορετική σύμβαση εργασίας, ενώ εγώ δεν γράφομαι πουθενά και έχω την γενική σύμβαση εργασίας, την ίδια που υπογράφει και κάποιος που δεν έχει πάει σε πανεπιστήμιο / πολυτεχνείο.

Από τον πρώτο κιόλας χρόνο λειτουργίας της σχολής, γίνονται προσπάθειες ένταξης των αποφοίτων της σχολής μας στο Τ.Ε.Ε.

που και εκεί δεν θα έχουμε κανένα δικαίωμα υπογραφής. Θα πληρώνουμε μόνο τις εισφορές, θα μπορούμε να κάνουμε χρήση της σύμβασης εργασίας του και να πάρουμε την σύνταξη του ΤΣΜΕΔΕ. Αλλά από υπογραφή, ούτε λόγος...




Για να φτάσω σε ένα συμπέρασμα λοιπόν :
Αλήθεια, ποιος φταίει για τις πολιτικές που ακολουθούνται τόόόόσα χρόνια για την παιδεία?

Ποιος φταίει που στην ίδια κατάσταση που είναι η σχολή μου, είναι άλλες τόσες?

Ποιος φταίει για την σπορά χιλιάδων σχολών ανά την Ελλάδα, με μόνιμη καραμέλα την "αποκέντρωση" και την "ενίσχυση της περιφέρειας"?


Ποιος φταίει για την υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων?


Ποιος φταίει που φοιτητές σαν και εμένα, "σπαταλάμε" πέντε και έξι χρόνια από την ζωή τους, προσπαθώντας να γίνουν το αυριανό εργατικό δυναμικό που θα πάει την χώρα μπροστά και που τελειώνοντας την σχολή τους, θα έχουν τον ίδιο μισθό με εκείνους που δεν "ξόδεψαν" τόσα χρόνια?


Ποιος φταίει που φοιτητές σαν και εμένα, έχουν όνειρα και προσδοκίες για το αύριο, έχουν όραμα και όρεξη για δουλειά (σε αντίθεση με εσάς κοιλαράδες - τεμπέληδες βουλευτές) και κάνετε τα πάντα για να μας "πνίξετε" κάθε μας όρεξη για βελτίωση?


Ποια συντεχνία είναι εκείνη που φοβάται μην της πάρουμε την δουλειά εμείς οι 100?


Ποια συντεχνία φοβάται μην της πάρουμε κομμάτι από την τεράστια πίτα της?


Ποιοι είναι όλοι αυτοί που 10 χρόνια τώρα μας κοροϊδεύουν και μας υπόσχονται?

Τι σώι μαλάκες είμαστε και του λόγου μας που ανεχόμαστε να αλλάζουμε τα προγράμματα σπουδών μας, το όνομα της σχολής μας, την φύση της σχολής μας?



Μακρυά λοιπόν από μικροπολιτικά συμφέρωντα και χρωματισμούς, μακρυά από προσωπικές διαφωνίες και διαμάχες, πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε όλοι ότι το κοινό καλό πρέπει να μπεί πιο πάνω από το προσωπικό όφελος. Ίσως τότε όλοι μας γίνουμε καλύτεροι. Ίσως τότε όλα γύρω μας γίνουν καλύτερα.



5

Σοκ και Δέος!

Αρχικά να ζητήσω την κατανόηση όσων παρακολούθουν αυτό το blog, για την μεγάλη μου απουσία και την συγχώρεσή τους, που επιστρέφω ανεβάζοντας ένα κείμενο αντεγραμμένο απο το email μου...Δεν μπόρεσα όμως να αντισταθώ:

Χαμένοι στον κόσμο... (Μετάφραση από Α.Σ.) Ουάσιγκτον. Σταθμός του μετρό.
Ενα κρύο πρωϊνό τον Γενάρη του 2007..Επαιξε έξι κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά. Στο διάστημα αυτό,περίπου 2 χιλιάδες άτομα πέρασαν από το σταθμό, οι περισσότεροι καθ'οδόνγια τη δουλειά τους.
Μετά από 3 λεπτά ένας μεσήλικας πρόσεξε οτι κάποιος έπαιζε μουσική. Βράδυνε το βήμα του, σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτακαι μετά προχώρησε βιαστικός για τον προορισμό του.
4 λεπτά αργότερα ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο: μιαγυναίκα έριξε τα χρήματα στο κουτί του και χωρίς να σταματήσει συνέχισετο δρόμο της.
6 λεπτά, ένας νεαρός έγειρε στον τοίχο για να τον ακούσει, μετά κοίταξε το ρολόι του και συνέχισε να περπατά.
10 λεπτά, ένα αγοράκι 3 ετών σταμάτησε, αλλά η μητέρα του το έσυρεβιαστικά να συνεχίσει, καθώς το παιδί σταμάτησε για να δει τον βιολιστή.Τελικά η μητέρα έσπρωξε δυνατά το παιδί και το παιδί ξανάρχισε ναπερπατά γυρνώντας ολοένα το κεφάλι προς τα πίσω.
Την ίδια αντίδραση είχαν και πολλά άλλα παιδιά. Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι γονείς τα πίεζαν να προχωρήσουν.
45 λεπτά: ο μουσικός συνέχισε να παίζει. Μόνον 6 άνθρωποι είχαν για λίγο σταματήσει. Περίπου 20 άτομα του άφησαν χρήματα χωρίς να διακόψουν το ρυθμό τους.
Συγκέντρωσε συνολικά 32 δολλάρια.
1 ώρα: τελείωσε το παίξιμο και μια σιγή απλώθηκε παντού. Κανείς δεν το πρόσεξε.
Κανείς δε χειροκρότησε ούτε υπήρξε έστω κάποιο ίχνος αναγνώρισης.
Κανείς δεν το 'ξερε, αλλά ο βιολιστής ήταν ο Τζόσουα Μπελλ, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου. Επαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που έχουν ποτέ γραφτεί, με ένα βιολί αξίας 3.5 εκατομμυρίων δολλαρίων.

Δύο μερες νωρίτερα, ο Τζόσουα Μπελλ γέμισε ασφυκτικά ένα θέατρο στη Βοστώνη, σε συναυλία που η μέση τιμή του εισιτηρίου άγγιξε τα 100 δολλάρια. Πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Ο Τζόσουα Μπελλ έπαιξε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό στα πλαίσια ενός κοινωνιολογικού πειράματος που οργάνωσε η Ουάσιγκτον Ποστ για την αντίληψη, το γούστο και τις προτεραιότητες των ανθρώπων. Το ερώτημα που προέκυψε: σε ένα ουδέτερο περιβάλλον και σε ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθού με την ομορφιά;Σταματούμε για να την απολαύσουμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε ασυνήθιστα χωροχρονικά πλαίσια;
Ενα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το συγκεκριμένο πείραμα είναι: Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και ν'ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά όργανα.... πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε;

(Εκείνο που με τρομάζει όμως πιο πολύ και με στεναχωρεί, είναι ότι μπορεί κι εγώ να είχα την ίδια αντίδραση με τους περίσσοτερους που πέρασαν απο το μετρό)



5

Cesaria Evora

Άκουσα για πρώτη φορά τραγούδι της πριν 4-5 χρόνια. Ήταν φυσικά το πασίγνωστο σε όλο τον κόσμο "Sodade". Η μελωδία, ο ρυθμός, η νοσταλγική αλλά όμορφη ατμόσφαιρα του τραγουδιού αυτού σε συνδυασμό με την βελούδινη φωνή της Cesaria Evora άνοιξαν μπροστά μου μουσικά είδη που μέχρι τότε αγνοούσα. Τα mornas της Δυτικής Αφρικής (και πιο συγκεκριμένα της νησιωτικής χώρας Πράσινο Ακρωτήρι) και τα fados της Πορτογαλίας.

Πάμε να κάνουμε μια σύντομη αναφορά στην Cesaria Evora με αφορμή την αυριανή της εμφάνιση στην Αθήνα.

H Cesaria Evora γεννήθηκε το 1941 στο Πράσινο Ακρωτήρι (Cape Verde), στην πόλη Mindelo που αποτελεί το σημαντικότερο λιμάνι της χώρας. Έχασε τον πατέρα της όταν ήταν μόλις 7 ετών, πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα η μητέρα της να αναγκαστεί να την στείλει για λίγο καιρό σε ορφανοτροφείο ώστε να αντιμετωπίσει την ανέχεια και τη φτώχεια. Στο ορφανοτροφείο ήταν η πρώτη φορά που η Evora έμαθε να τραγουδά συμμετέχοντας στη χορωδία του ιδρύματος.





Κατά την εφηβεία της ήρθε για πρώτη φορά σε άμεση επαφή με τα παραδοσιακά τραγούδια της χώρας της μαθαίνοντάς τα από έναν ντόπιο. Ήταν τα λεγόμενα mornas, που αποτελούν τραγούδια της μελαγχολίας, της νοσταλγίας με πολύ όμορφο όμως ρυθμό και μελωδία. Η λέξη morna πρέπει να προέρχεται από το αγγλικό mourn που σημαίνει θρηνώ, πράγμα που υποδηλώνει και τις πολλαπλές επιρροές της μουσικής του Πράσινου Ακρωτηρίου. Η χώρα αυτή άλλωστε, όντας πορτογαλική αποικία μέχρι το 1975 και ναυτικό πέρασμα μέχρι και τις μέρες μας, είναι ένα μωσαϊκό από διαφορετικές κουλτούρες. Η τοπική μουσική παράδοση έχει επιρροές τόσο από τη Δυτική Αφρική (η χρήση και το στυλ των κρουστών παραπέμπει εκεί), όσο και από την Πορτογαλία αλλά και την Λατινική Αμερική.

Η Evora άρχισε να εξελίσσεται καλλιτεχνικά και να γίνεται μία από τις καλύτερες τραγουδίστριες της πατρίδας της πάνω στο είδος των mornas. Με τη βοήθεια τοπικών μουσικών έγινε αρκετά γνωστή στο Πράσινο Ακρωτήρι παίρνοντας μάλιστα τον χαρακτήρισμό "Η Βασίλισσα των mornas". Είχε την τύχη να έχει συγγένεια με τον δεύτερο σημαντικότερο συνθέτη των mornas μετά τον Eugenio Tavares, τον Β. Leza (ψευδώνυμο που προέρχεται από την πορτογαλική λέξη beleza που σημαίνει ομορφιά), ο οποίος έγραψε πολλά από τα τραγούδια των πρώτων της δίσκων. Η Evora, παρότι έγινε γνωστή στη χώρα της, δεν κατάφερε όχι μόνο να ξεπεράσει τα σύνορά της καλλιτεχνικά, αλλά ούτε και να κερδίσει αξιοπρεπή χρήματα από την μέχρι τότε πορεία της στο τραγούδι. Η άσχημη οικονομική της κατάσταση, τα προσωπικά της προβλήματα και το κακό οικονομικό και πολιτικό κλίμα του Πράσινου Ακρωτηρίου που συνεχιζόταν και μετά την απελευθέρωση, οδήγησε την Evora στον αλκοολισμό και την αποχή της από τα μουσικά πράγματα για 10 ολόκληρα χρόνια (περίπου μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80).

Τελικά πείθεται να συνεχίσει την πορεία της στο τραγούδι και με τη βοήθεια ενός συμπατριώτη της μουσικού που δούλευε στην Πορτογαλία κατάφερε να κάνει συναυλίες και ηχογραφήσεις στην ιβηρική χώρα. Ώσπου το 1988 έγινε κάτι που άλλαξε όλη τη ροή της καριέρας της αλλά και της μουσικής του Πράσινου Ακρωτηρίου. Ένας Γάλλος παραγωγός ονόματι Jose da Silva, με καταγωγή από το Πράσινο Ακρωτήρι, της πρότεινε να την πάρει μαζί του στο Παρίσι και να δοκιμάσουν την εκεί ηχογράφηση και έκδοση ενός δίσκου. Ακόμη και τότε τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα. Χρειάστηκε η έκδοση τεσσάρων δίσκων στη Γαλλία για να έρθει τελικά η διεθνής αναγνώριση και η επιτυχία. Ο δίσκος "Miss Perfumado" του 1992 είχε τεράστια απήχηση με το τραγούδι "Sodade" να γίνεται το πρώτο ξένο "χιτ" στη Γαλλία. Ο δίσκος Miss Perfumado ήταν ο πρώτος που δεν περιείχε ηλεκτρισμό αλλά βασίστηκε στην ακουστική μουσική παράδοση του Πράσινου Ακρωτηρίου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι ίδιοι οι μουσικοί της χώρας αυτής να εκτιμήσουν και να αγαπήσουν από την αρχή τον ντόπιο μουσικό τους πλούτο, καθώς μέχρι να σημειωθεί αυτή η διεθνής επιτυχία της Evora σνόμπαραν τη μουσική τους παράδοση και έψαχναν μανιωδώς το "μοντέρνο" στηριζόμενοι στον ηλεκτρισμό.



Από το 1992 μέχρι και σήμερα η Cesaria Evora απολαμβάνει τη διεθνή αναγνώριση. Είναι η κοινωνός της χώρας της στον υπόλοιπο κόσμο. Έκανε γνωστό σε όλη την υφήλιο τον μουσικό πλούτο του Πράσινου Ακρωτηρίου. Βοήθησε σημαντικά με τους δίσκους και τις εμφανίσεις της στην καθιέρωση της (πολύ μοδάτης σήμερα) world σκηνής. Έχει δώσει πάμπολλες συναυλίες σε πολλά μέρη του κόσμου. Είναι γνωστή ως "Η ξυπόλητη ντίβα" λόγω της συνήθειάς της να τραγουδά πάντα χωρίς παπούτσια χρησιμοποιώντας αυτόν το συμβολικό τρόπο για να διαμαρτυρηθεί για τη συνεχιζόμενη φτώχεια της πατρίδας της. Τα τραγούδια της άλλωστε, τα mornas, μιλούν για τα σκλαβοπαζαρα, την αποικιακή καταπίεση, τη φτώχεια, τη νοσταλγία, τη γλυκιά μελαγχολία και φυσικά τον έρωτα.

Μετράει τρία συνεχόμενα βραβεία Grammy για τα ισάριθμα άλμπουμ που κυκλοφόρησε μεταξύ 2000 και 2004. Στην πρώτη συναυλία που έδωσε στις ΗΠΑ, στο Bottom Line, έδωσαν το παρόν η Madonna, ο David Byrne, Brandford Marsallis και άλλα μεγάλα ονόματα.

Δισκογραφία και άλλες πληροφορίες εδώ

info
Η Cesaria Evora στο "Αθηνών Αρένα"
ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΜΑΡΤΗ 2009, 21:00







4

Νέα χώρα στην μπλογκόσφαιρα...

... και το όνομα αυτής Τραγουδιστάν!

Η ιστορία από την αρχή (προσοχή, ακολουθούν "διαφημίσεις"):

Γύρω στα τέλη Γενάρη, μετά από παρότρυνση κάποιων φίλων από τη Σχολή που έχουμε κοινό χαρακτηριστικό την τρέλα μας για την καλή μουσική, άρχισα να φτιάχνω σιγά-σιγά ένα νέο μπλογκ με σκοπό να είναι εξειδικευμένο αποκλειστικά πάνω στη μουσική και το τραγούδι. Φυσικά οι προαναφερθέντες φίλοι υποσχέθηκαν ότι θα βοηθούν κτλ κτλ. Άρχισα λοιπόν να διαμορφώνω το νέο αυτό μπλογκ, να αναρτώ κάποια άρθρα (κάποια από αυτά είχα αναρτήσει και στο παρόν μπλογκ) και να σκέφτομαι τι μορφή και τι χαρακτήρα θα ήθελα να έχει. Με τη διαφορά όμως ότι το νέο αυτό μπλογκ ήταν σε κατάσταση σχεδόν πριβέ, δηλαδή δεν φαινόταν στο προφίλ μου, ούτε υπήρχε σαν λινκ πουθενά, άρα μόνο εντελώς τυχαία θα μπορούσε να πέσει κάποιος πάνω του και να το διαβάσει. Αυτό έγινε σκόπιμα καθώς ήθελα μια δοκιμαστική περίοδο ώστε να δω αν θα με ικανοποιεί το αποτέλεσμα του εγχειρήματος, τόσο εμένα, όσο και των παιδιών που (θεωρητικά) θα βοηθούσαν.

Πάνω που είχα αποφασίσει ότι τελικά ψιλοβαριέμαι και μάλλον δεν θα συνεχίσω το Τραγουδιστάν, έγινε κάτι που άλλαξε τη ροή των πραγμάτων. Ο εξαίρετος μπλόγκερ gbal μού έστειλε ένα μέιλ στο οποίο μου εξηγούσε ότι του άρεσε το Τραγουδιστάν και ότι με προσκαλούσε να γίνω μέλος στο μουσικό μπλογκ mixgrill . Φυσικά αυτό με έκανε να κρατήσω (προς το παρόν) το Τραγουδιστάν.



Τι είναι όμως το mixgrill: Είναι ένα μπλογκ με κύριο θέμα του τη μουσική (και ιδιαίτερα την ξένη σκηνή) που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο και έφτασε μέσα σε αυτό το σύντομο διάστημα να απαριθμεί 25 συντάκτες που ο καθένας γράφει σταθερά ένα ή περισσότερα άρθρα την εβδομάδα. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες, το mixgrill μετατράπηκε από μπλογκ σε κανονικό σάιτ (η διεύθυνσή του είναι www.mixgrill.gr). Φυσικά το μεγάλο αυτό βήμα (από μπλογκ σε σάιτ) έγινε με τη σκληρή δουλιά των παιδιών του mixgrill. Το mixgrill σάιτ λοιπόν είναι μια ιστοσελίδα φτιαγμένη ως επί το πλείστον από ερασιτέχνες, που όμως δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από επαγγελματικές μουσικές ιστοσελίδες. Στο mixgrill θα βρείτε λίστες τραγουδιών και δίσκων, κριτικές δίσκων, λίστες με ταινίες και βιβλία, παρουσιάσεις νέων κλιπ, συναυλιακά νέα, οργανωμένο φόρουμ συζητήσεων, ψηφοφορίες και πολλά ακόμα που ούτε εγώ τα ξέρω γιατί είμαι ακόμα "φρέσκος" στην παρέα του mixgrill και ψάχνομαι.

Τι ρόλο θα βαράω εγώ στο mixgrill: Όπως είπα και παραπάνω το mixgrill είναι μία κατά κύριο λόγο μουσική ιστοσελίδα, με αρθρογραφία κυρίως πάνω στην ξένη μουσική σκηνή. Έτσι, εγώ θα παρουσιάζω σταθερά κάθε Δευτέρα ένα άρθρο πάνω στην ελληνική μουσική σκηνή, στη "στήλη" μου που θα έχει τίτλο "Στη στέπα του ελληνικού τραγουδιού".

Όπως καταλαβαίνετε οφείλω, έστω και με κάποια καθυστέρηση, να ευχαριστήσω πάρα πολύ τα παιδιά από το mixgrill - και ιδιαίτερα τον gbal - που με κάλεσαν να συμβάλω στην προσπάθειά τους. Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ!

ΥΓ: Μιας και πόσταρα σήμερα να σχολιάσω και το ντέρμπι που πριν λίγο ολοκληρώθηκε στην Τούμπα: μαύρα χάλια!



5

ΔΗΛΩΝΩ ΠΑΡΩΝ....

Ναι έχω χαθεί και ζητώ συγγνώμη αλλά μια η εξεταστική μια το τριήμερο στην Πάτρα λόγω καρναβαλιού(τρελός κόσμος μιλάμε), καταλαβαίνετε.....δε θέλει και πολύ....
Μπαίνω όμως και μας παρακολουθώ και παρά τον ψιλοαποδεκατισμό μας πιστεύω ότι αντέχουμε και μια χαρά τα πάμε...
Δεν ήθελα να πω κάτι σημαντικό απλά να τονίσω την παρουσία όλων σας μέσω της δικής μου απουσίας μπράβο στον Stepa και Γιάννη που κράτανε το uzuburu-buru...
Τραγούδια θα βάλω μερικά...προλαβαίνω δε προλαβαίνω Παρασκευή ξημερώματα Σαββάτου είναι ;) Κάτι εναλλακτικό πάντα έτσι?
Δωράκια της φίλης Χαρουλίτας?



4

Ας βάλουμε μυαλό επιτέλους


Δεν είχα καμία διάθεση να κάτσω να γράψω για το χτεσινό ματς με τον γαύρο. Έγιναν τόσα πολλά πράγματα που το ματς προσφέρεται για συζητήσεις ωρών και για να γεμίζεις τόμους με συμπεράσματα για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την κατάντια του. Θέλω όμως να πω μερικά πραγματάκια πολύ βασικά. Όσα μου έρθουν στο μυαλό έστω.

Το χτεσινό ματς χωρίζεται σε 3 μέρη. Πρώτον όλο το α' ημίχρονο. Δεύτερον το β' ημίχρονο μέχρι και τη δεύτερη αποβολή παίκτη του ΠΑΟΚ. Τρίτον, όση ώρα παίξαμε με 9 παίκτες.

α' ημίχρονο: Είσαι σε αρκετά καλή φόρμα. Έρχεσαι από διπλό σε δύσκολη έδρα (Ν. Σμύρνη) και η ψυχολογία σου είναι στα ύψη. Είσαι μέσα σε όλους τους στόχους, το κλίμα είναι άψογο σε ομάδα και οπαδούς, ο προπονητής σου κάνει απερίσπαστος τη δουλιά του, γεννάν και τα κοκόρια σου που λένε, πιάνουν οι μεταγραφές σου και γενικά όλα δουλεύουν ρολόι, σαν αποτέλεσα πρωτίστως μιας σκληρής προσπάθειας από τη διοίκηση Ζαγοράκη και δευτερευόντως από συγκυρίες και μια μικρή δόση τύχης που δεν είχες άλλες χρονιές. Έχεις στα χέρια σου ένα πολύ καλό αποτέλεσμα από τον πρώτο προημιτελικό (1-0) και κατεβαίνεις στην Αθήνα για να το υπερασπιστείς και να πάρεις την πρόκριση. Τι έχεις απέναντί σου;

Μια ομάδα κουρασμένη, με τους ίδιους 12-13 παίκτες να παίζουν ΟΛΗ τη σεζόν, μια ομάδα εντελώς ντεφορμέ με πολλά αγωνιστικά κενά που θα μπορούσες άνετα να εκμεταλλευτείς. Μια ομάδα με κάποιες αρκετά σημαντικές απουσίες (Τοροσίδης, Άντζας, Λέτο) που παίζει στην ουσία μόνο για ένα αποτέλεσμα και έχει το άγχος πάνω της. Εσύ έχεις σημαντικές απουσίες (Πάμπλο Γκαρσία, Δάρλας, Μάρκος Αντόνιο) τις οποίες όμως μπορείς να καλύψεις (και όντως τις κάλυψες σε μεγάλο βαθμό).

Με όλο το παραπάνω σκηνικό θεωρώ ότι ο Σάντος πήγε αρκετά καλά το ματς στο α' ημίχρονο. Η έλλειψη του Γκαρσία στα χαφ καλύφθηκε από το γεμάτο κέντρο (4-5-1) με τρεις παίκτες στον άξονα που μπορούν και να κλέψουν μπάλες και να κυκλοφορήσουν την μπάλα (Σορλέν, Βερόν, Ίβιτς). Η τακτική του Σάντος ήταν αρκετά αποτελεσματική. Πολύ καλά οργανωμένη άμυνα, βδέλα ο Σνάουτσνερ πάνω στον Γκαλέτι (που είναι ο μισός Ολυμπιακός από μόνος του), εγκλωβισμένος ο Φιόγκο ανάμεσα σε Μαλεζά-Κοντρέρας, με νεύρο ο Αραμπατζής πάνω στον γερο-Τζόλε. Τι έψαξε ο Σάντος με την τακτική του στο α' ημίχρονο; Μία καλή αμυντική λειτουργία (που την πέτυχε) και μία καλά εκδηλωμένη αντεπίθεση, είτε με Λίνο, είτε με Κονσεϊσάο, είτε με Μουσλίμοβιτς, στα κενά που άφηνε ο γαύρος πίσω. Τα κενά υπήρξαν, ο Βερόν και ο Κονσεϊσάο προώθησαν την μπαλα αρκετές φορές μπροστά κι εσύ σε δύο τεράστιες ευκαιρίες (και οι δύο με τον Ίβιτς να αστοχεί φάτσα με το τέρμα) δεν καταφέρνεις να βάλεις το γκολ που θα τελείωνε οριστικά την υπόθεση πρόκριση. Ε είσαι άξιος της μοίρας σου!

Μιας και δεν μπορούσαμε να βάλουμε την μπάλα στα δίχτυα, βάλαμε το κεφάλι του Κοντρέρας σε δίχτυ... (μπουχαχαχα )

β' ημίχρονο (μέχρι και τις αποβολές): Και βέβαια επειδή στο ποδόσφαιρο αυτά συμβαίνουν, είχες και το Plan B (που λεν και στο χωριό μου). Αν κάποια στιγμη το ρούφαγες και ισοφαριζόταν το σκορ του πρώτου αγώνα, τότε θα έπαιρνες τα ρίσκα σου και θα έβαζες μέσα δεύτερο επιθετικό (Μπακαγιόκο) μετατρέποντας το 4-5-1 σε 4-4-2. Ως εκ θαύματος συνέβη ακριβώς αυτό! Έφαγες γκολ νωρίς στο β' ημίχρονο σε ένα από τα γνωστά σου φέτος στιγμιαία "μπλακ άουτ" όταν παίζεις ντέρμπι στην Αθήνα και έβαλες τον Μπακαγιόκο μέσα κάνοντας την ομάδα πιο επιθετική. Τι έφταιξε και δεν έπιασε το (θεωρητικά ολόσωστο) Plan B που λέγαμε παραπάνω; Η δεύτερη φετινή σου παθογένεια στα εκτός έδρας ντέρμπι: ο εκνευρισμός των παικτών σου μετά από γκολ που δέχονται. Στο 72' μπήκε ο Μπακαγιόκο, στο 73' έφαγε την (ολόσωστη) κόκκινη ο Κοντρέρας. Αδικαιολόγητος και αντιεπαγγελματικός εκνευρισμός. Για τον οποίο δεν ευθύνονται οι ίδιοι οι παίκτες, αλλά το κλίμα που τους μεταφέρεται ότι και καλά "ό,τι και να γίνει ο Ολυμπιακός θα ευνοηθεί και εμείς θα αδικηθούμε κατάφωρα". Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί παίζουμε μοιρολατρικά, σαν τον Ξανθόπουλο, και βαρώντας τον Φιόγκο βαράμε το κατεστημένο. Μπαρμπούτσαλα δηλαδή! Διότι δεν είναι η πρώτη φορά. Ο Κοντρέρας εκνευρίστηκε και στο ΑΕΚ-ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα το Γενάρη και πήρε κόκκινη πάνω που γινόμασταν πιο επιθετικοί. Τα ίδια πάνω-κάτω και στο ΠΑΟ-ΠΑΟΚ και στο ΟΣΦΠ-ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα και πάει λέγοντας.



Τι έπρεπε να κάνει ο Σάντος; Απλά πράγματα. Βγάζει μάτι η αδυναμία του Κοντρέρας στον αέρα. Ο Φιόγκο απ'ό,τι έχει δείξει είναι πολύ καλός στο να σκοράρει με το κεφάλι. Βγάζει μάτι επίσης ο εκνευρισμός του Κοντρέρας απέναντι στον Φιόγκο. Ε λοιπόν ή βάζεις τον Μαλεζά πάνω στον Φιόγκο ή κάνεις αλλαγή και βάζεις Μπιζέρα στη θέση του Κοντρέρας. Πράγμα που ο Σάντος σκέφτηκε αλλά δεν το έκανε. Κι έτσι η πρόκριση χάθηκε (κατά τη γνώμη μου) στο 72', όταν ο ΠΑΟΚ έμεινε με 10 παίκτες χάνοντας ήδη με 1-0 και όντας πολύ εκνευρισμένος (για τους λόγους που λέγαμε παραπάνω). Πριν καν αρχίσει δηλ το χοντρό σπρώξιμο στον γαύρο από τα κοράκια! Τι άλλο έπρεπε να κάνει ο Σάντος; Να μην βγάλει τον Βερόν στο 78', αλλά τον ντεφορμέ και εκνευρισμένο εκείνη τη στιγμή Ίβιτς. Ο οποίος ένα λεπτό αργότερα (79') έφαγε την άδικη κόκκινη (με την έννοια ότι λίγο πριν το μαρκάρισμα που του στοίχισε την αποβολή είχε γίνει καταφανέστατο φάουλ στον Αραμπατζή μπροστά στα μάτια διαιτητή και βοηθού) και μείναμε με 9 παίκτες...



Παιχνίδι 11 εναντίον 9: Σε αυτό το κομμάτι ο γαύρος ξεγυμνώθηκε. Φάνηκε η τεράστια αδυναμία του να παίξει σωστό ποδόσφαιρο και να βγάλει μία σωστή επίθεση που θα έφερνε το γκολ απέναντι σε μία ομάδα αποδεκατισμένη. Η καραμέλα "Ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα" για μένα έχει λιώσει εδώ και καιρό. Έχει την καλύτερη 11άδα θα ήταν σωστότερο. Διότι ομάδα με μόνο 12-13 παίκτες της προκοπής όλους κι όλους δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη! Και η εύνοια της διαιτησίας βοηθά ώστε οι αναντικατάστατοι παίκτες του γαύρου (Ντιόγο, Γκαλέτι, Ντουντού) να προστατεύονται. Έτσι, τώρα που οι παίκτες του αυτοι είναι κουρασμένοι, αλλά και λείπουν από κάποια παιχνίδια (πχ από το πρώτο ματς στην Τούμπα), φαίνεται η "γύμνια" και η έλλειψη ποιότητας του γαύρου σε εναλλακτικές λύσεις. Από την άλλη οι παίκτες του ΠΑΟΚ έδειξαν πραγματική δύναμη ψυχής παλεύοντας με νύχια και με δόνιτα και σχεδόν καταφέρνοντας να κρατήσουν το γαύρο μακριά από το γκολ της πρόκρισης.

Καλά δεν ήσουνα και τοοοοοσο οφσάιντ, αλλά ήσουνα...

Διαιτησία: Δεν χρειάζεται να πω κάτι. Τα είδατε όλοι πιστεύω. Απλά επειδή δεν θα βγάλω τίποτα με το να κάθομαι να κάνω τον αστυνόμο Σαϊνη και να ψάχνω να βρω ποιός επικρατεί στο παρασκήνιο και γιατί, προτίμησα στην παραπάνω ανάλυσή μου να επικεντρωθώ στα τρωτά σημεία της ομάδας μου, που αν τα διορθώσουμε θα μπορέσουμε να γίνουμε καλύτεροι τα επόμενα χρόνια. Ο γαύρος σπρώχτηκε χτες, είναι σαφές αυτό. Προσωπικά το περίμενα. Για πολλούς λόγους έπρεπε να περάσει χτες. Το θέμα μου είναι ότι σε πολλά σημεία του ματς μας έδωσε την ευκαιρία να πάρουμε την πρόκριση κι εμείς δεν την αρπάξαμε. Διότι δεν μπορεί παλιότερα οι ομάδες του Αναστασιάδη να παίρνουν διπλά από τον γαύρο με κάτι παίκτες τύπου Κοντέων και Βαγγελής και τώρα που έχουμε παικταράδες τύπου Κοντρέρας και Μουσλίμοβιτς να μην μπορούμε ούτε καν να σκοράρουμε στην Αθήνα εξαιτίας της κακής νοοτροπίας και του κόμπλεξ που επιβιώνει ακόμα στην ομάδα.

Και τώρα στο ζητούμενο: ή αλλάζουμε μυαλά σαν ΠΑΟΚ τώρα ή μένουμε για πάντα η γκρινιάρα ομάδα με τον πολλή κόσμο και τις περιορισμένες δυνατότητες. Δεν γίνεται εκ προοιμίου να λέμε ότι θα πάμε εκεί και θα αδικηθούμε. Στο κάτω-κάτω όση εύνοια και να είχε ο κάκιστος χτεσινός γαύρος ένα γκολ αν πετυχαίναμε δεν θα μπορούσε να πάρει σκορ πρόκρισης με τίποτα. Εδώ με 9 μείναμε και χρειάστηκε παράταση και γκολ-οφσάιντ για να περάσει!! Γι' αυτό λέω: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΜΥΑΛΑ. Ακούω στα ράδια τους τρελαμένους ΠΑΟΚτσήδες να μιλανε για "κατεστημένα", για "Αθήνα", για "Βορρά-Νότο", για "σύνορα στα Τέμπη" και δεν συμμαζεύεται. Ανοίγεις το ράδιο και νομίζεις ότι ξέσπασε μονομερής εμφύλιος. Και ενόψει του κυριακάτικου ΠΑΟΚ-γαύρος στην Τούμπα ακούγονται απίστευτες απειλές από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Έλεος πια με όλα αυτά! Εκτός αν νομίζουν μερικοί ότι θα νικήσουν το κατεστημένο άμα σπάσουν το πούλμαν του γαύρου την Κυριακή. Αυτό που θα πονέσει το γαύρο είναι να μπει η ομάδα μέσα, να καταλάβει ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι ανώτερη από τον γαύρο αγωνιστικά παρότι έχει το 1/10 του μπάτζετ του και να του πετάξει 3 μπαλάκια, που ανεβαίνει στην Τούμπα χωρίς Φιόγκο-Γκαλέτι λες και παίζει με τον Θρασύβουλο!

Αγαπητοί συνΠΑΟΚτσήδες: ΑΛΛΑΞΤΕ ΜΥΑΛΑ!

Από το paokmania

ΥΓ: Στην εξέδρα των επισήμων έβαλε η ΠΑΕ του γαύρου τους 50 ανθρώπους του ΠΑΟΚ (ανάμεσά τους και μερικοί απλοί οπαδοί) που είχαν προσκλήσεις για να δουν το ματς. Χωρίς ούτε έναν αστυνομικό, χωρίς κανέναν σεκιούριτι, έβαλαν 50 ΠΑΟΚτσήδες να κάτσουν ανάμεσα σε χιλιάδες γαύρους! Το αποτέλεσμα; Έσκασαν κάτι "φουσκωτοί" του γαύρου και πλάκωσαν στο ξύλο μερικούς από τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ! Μέχρι και ο Τσουκαλάς βρήκε ευκαιρία και βαρούσε! Κύριοι του ΟΣΦΠ: να χαίρεστε τα πρωταθλήματά σας και τα κύπελλά σας! Με τέτοια συμπεριφορά ας τα παίρνετε αιωνίως. Δεν με νοιάζει και ούτε θα ήθελα να τα πάρει η ομάδα μου!

ΥΓ1: Αποφασίστε ποιανού τσιράκι είναι ο ΠΑΟΚ. Του γαύρου ή του βάζελου; Οι μεν λένε "μόνο στο ΟΑΚΑ έκατσε κι έφαγε 3 ο ΠΑΟΚ", οι δε λένε "το δωσε το ματσάκι ο γκαγκατσοΠΑΟΚ για να πάρει το κυριακάτικο στην Τούμπα και να βγει ΤσουΛου εις βάρος του ΠΑΟ". Αποφασίστε...

ΥΓ2: Ο μόνος που τα λέει έξω από τα δόντια: ο Τakola στο paoksagapo

Καλό! (από αλλού το τσίμπησα, αλλά δεν θυμάμαι από πού για να γράψω πηγή)


Λίστα ιστολογίων

Powered by Blogger. Theme: TheBuckmaker, Kredit online, Tyrol. Converted by Wordpress To Blogger for WP Blogger Themes. Sponsored by iBlogtoBlog.