Παρουσίαση αντί αυτοπαρουσίασης!

Ζουμερό μου duende, θεωρώ , μιας και δεν είσαι και ο πιο κοινός άνθρωπος , πως θα ήταν καλύτερο στην δική σου παρουσίαση, να πρωτοτυπήσουμε και να μην είναι «αυτό-παρουσίαση», αλλά να μιλήσουν για εσένα άτομα που κάτι έχουν να πουν για τον «πολύπλευρο» χαρακτήρα σου...!!!
Νομίζω ότι δικαιωματικά πρέπει να μιλήσω πρώτη....
Το αερικό μας λοιπόν,
-Δεν είναι ένα άτομο σκοτεινό, που «περνάει και χάνεται» όπως θέλει να νομίζετε με το μυστηριώδες παρατσούκλι που διάλεξε..
Είναι ένα άτομο χείμαρρος, ενθουσιώδες, θα σου πει λίγα για τη ζωή της, αλλά θα φύγεις από την συζήτησή σας έχοντας πει τα πάντα για τη δική σου ζωή.
Δεν θα πω πως το κάνει, ίσως γιατί κι εγώ η ίδια δεν καταλαβαίνω το ταλέντο της αυτό, μετά από τοοοσα χρόνια.
-Τη ζήλευα γιατί από όταν τη γνώρισα, και ήμασταν μικρά και κακοντυμένα κοριτσάκια τότε, ήξερε «ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ»... Εγώ θα γίνω ψυχολόγος, όχι θα ήθελα να γίνω, θα μου άρεσε να γίνω. ΘΑ ΓΙΝΩ ψυχολόγος. Και πείτε μου τώρα εσείς ένα παιδί με τόσο πείσμα δεν θα γινόταν ψυχολόγος;(και δεν θα γίνει μια πολύ καλή ψυχολόγος;)
-Δεν έχει ΚΑΘΟΛΟΥ αίσθηση του κινδύνου, κάνει οτοστόπ σε πόλεις, χωριά, γνωστά και άγνωστα μέρη και αν τη μεταφέρεις σπίτι της και όχι σε άλλο προορισμό(που σίγουρα έχει καθυστερήσει να πάει) θα σου φτιάξει και καμιά μακαρονάδα για τον κόπο σου!
-Οι αντοχές τις μπορούν, εσένα τον απλά ανθρωπάκο, να σε στείλουν στο νοσοκομείο, αν κάνεις το λάθος και ακολουθήσεις το πρόγραμμα της(11 ώρες δουλειά, μετά για καμιά ρακή, έτσι για ενέργεια, μετά φυσικά κάπου με δυνατή μουσική για να μην «πέσουμε», το πρωί πλέον αφού ξεμεθύσει όλες τις φίλες της και καταφέρει να βγάλει φακούς πέφτει για ύπνο!)
-Το οξυγόνο της είναι τα ταξίδια, δένεται με τους ανθρώπους αλλά μη σας ξεγελάσει, την ημερομηνία που γράφει το εισιτήριο της, θα φύγει!
- Η υπέρτατη διασκέδαση της είναι σε κάποιο υποχθόνιο R’N’B πάρτυ να χορεύει ξέφρενα με όποιον έγχρωμο άντρα κουνάει το λυγερό κορμί του!! (θα με σκοτώσεις τώρα, αλλά θα έσκαγα αν δεν το έλεγα!)
- Όταν έχει νεύρα φύγε τρέχοντας, άλλαξε νομό αν μπορείς... Επίσης, άλλαξε χώρα καλύτερα και όχι απλά νομό, αν κάνεις τα εξής ποινικά αδικήματα :
Κόψεις το βούτυρο της σε βάθος και όχι κατά μήκος( 3 μήνες κράτηση)
Χρησιμοποιήσεις το λάθος σφουγγαράκι! Άλλο για τα πιάτα, άλλο για τον νεροχύτη, αν τα μπερδέψεις... ισόβια!
Αν εγκαταλείψεις τον μαραθώνιο μπιρίμπας, γιατί απλά κουράστηκες να παίζεις άλλο... Δις-ισόβια!!
Αν είσαι στην ομάδα της σε παιχνίδι και τολμήσεις να κάνεις το λάθος που θα κάνει την ομάδα να χάσει... θανατική ποινή!!!
Αστειεύομαι χαρά μου... Βέβαια τα είπα έχοντας ασφαλή απόσταση, Ελλάδα-Ισπανία..
Δεν θέλω να αναφέρω το πως είναι το αερικό μας, σαν φίλη γιατί θα μπω σε πολύ προσωπικά γεγονότα..και θα είμαι περισσότερο συναισθηματική απο όσο πρέπει μιας και είναι μακριά μου και μου λείπει πολύ!!
Ξέρεις πόσο σε θαυμάζω που δημιουργείς μονοπάτια και τα περπατάς με κάθε τίμημα, που είσαι δυναμική και έξυπνη... αλλά αυτά στα έχω ξαναπεί..
Ελπίζω να μην είπα πολλά!!



10

Στιγμιαίες απαντήσεις σε στιγμιαίες σκέψεις...

Γεια σας..!
Ήθελα να γράψω τα πρώτα μου λόγια σε αυτό το blog όταν θα είχα πραγματικά κάτι να πω...
και να που ήρθε η στιγμή...

Χθες πέρασα την πιο περίεργη νύχτα της ζωής μου...
Είμαι ακόμα μουδιασμένη, φοβισμένη, σκεπτική,
και ταυτόχρονα ευγνώμων και αισιόδοξη όσο ποτέ...
Χθες το βράδυ μοιραστήκαμε (με άτομα που γνωρίζω ελάχιστα αλλά τυχαίνει να συγκατοικούμε) μυστικά που ορίζουν την ζωή μας, την προσωπικότητά μας, τις πράξεις μας, και το κάναμε με τον πιο απλό, ανθρώπινο τρόπο, αβίαστα, χωρίς φόβο, σα να ήταν η σωστή στιγμή, το σωστό μέρος και τα σωστά άτομα. Βγάλαμε ένα κομμάτι του εαυτού μας που συνήθως κρύβουμε και για το οποίο φοβόμαστε ή ντρεπόμαστε να μιλάμε.

Ειπώθηκαν πράγματα που δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να συμβαίνουν σε κάποιον που γνωρίζουμε... πράγματα που κάποιοι θα εύχονταν να μην είχαν ακούσει, που μπορεί το βάρος τους να είναι μεγάλο / αβάσταχτο για όλους... αλλά, παρόλα αυτά it seemed right, και κανείς δεν μετανιώνει ούτε νιώθει άσχημα, απλά βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά με κάποιους ανθρώπους σε μια στιγμή που νόμιζε ότι δεν υπάρχει κανείς, που ένιωθε ο πιο μόνος άνθρωπος στον κόσμο όλο...

Έχετε νιώσει ποτέ ότι βρίσκεστε ακριβώς εκεί που πρέπει να είστε και με τα άτομα που πρέπει να είστε; Ότι όλα όσα κάνει κανείς σκεπτόμενος τον εαυτό του τελικά γίνονται για έναν πολύ μεγαλύτερο σκοπό; Έτσι ένιωσα εγώ χθες το βράδυ... σα να είναι όλα κομμάτι ενός σχεδίου, ή καλύτερα, ενός παζλ... Σαν όσα έχω κάνει τον τελευταίο καιρό να σημαίνουν πολύ περισσότερα από όσα έχω σκεφτεί ότι θα μπορούσαν να σημαίνουν ( πολύ θα ήθελα να παραμείνει αυτό το συναίσθημα..και να μην απογοητευτώ...αλλά και να μην συμβεί τουλάχιστον ένιωσα για μια στιγμή πώς είναι). Δεν ξέρω αν πιστεύω στην μοίρα και στο ότι όλα είναι γραμμένα, μάλλον τείνω προς την σκέψη ότι τελικά εμείς καθορίζουμε την "μοίρα" μας...

Δεν ξέρω γιατί ακριβώς σας γράφω για όλα αυτά...μάλλον ήθελα να μοιραστώ την χθεσινή νύχτα με κάποιον, να γράψω γι' αυτό μήπως και ηρεμήσω, μήπως και "ξεμουδιάσω"...

Ζητώ συγνώμη αν σας μπέρδεψα, και γω μπερδεμένη είμαι..
ψάχνω στιγμιαίες απαντήσεις σε στιγμιαίες σκέψεις....

Φιλιά από την Βαρκελώνη,
duende . . . αερικό . . .



6

Ευχές για ένα καλύτερο αύριο

Καλημέρα σας,

Καλημέρα στους νέους, καλημέρα στους ηλικιωμένους και καλημέρα στα παιδιά.

Καλημέρα σε όσους δουλεύουν, σε όσους αγαπούν, σ' όσους ταξιδεύουν, σε όσους διαβάζουν, σ' όσους ποθούν, σε όσους πονάνε και σ' όσους σκέφτονται.

Καλήμερα σε εσάς, καλημέρα και σε εμάς.


Μέρες γιορτινές ξανάρθανε, μέρες αγάπης, μέρες χαρμόσυνες και μέρες ψυχικής υγείας.

Μέρες ευχών και μέρες ανταλλαγής δώρων. Αλήθεια, εμάς τι δώρο θα μας πάρετε; Εμείς σας έχουμε το καλύτερο...


Έχουμε ευχές, πολλές ευχές, ευχές για όλους, ευχές μεγάλες και μικρές, ευχές πολύχρωμες, μονόχρωμες, πρωτότυπες, πρωτοποριακές, συντηρητικές, ατομικές, συλλογικές, πανελλήνιες, παγκόσμιες, ευχές για έμενα και για εσένα... τόσες ευχές που δεν μπορείτε να φανταστείτε...


Ευχόμαστε λοιπόν, υγεία, ευτυχία, χαρά, δημιουργικότητα, αγάπη, γαλήνη, ψυχική ηρεμία και έντονα αισθήματα και συναισθήματα, να σας πλημμυρίσουν το νέο έτος.

Να αγαπήσετε και να αγαπηθείτε. Και όσοι αγαπούν, να αγαπήσουν περισσότερο.

Να ερωτευθείτε, να πονέσετε, να κλάψετε, να ξεσπάσετε. Να νιώσετε πράγματα και να βιώσετε καταστάσεις, για πρώτη φορά.

Να δείτε νέους τόπους, να γνωρίσετε νέους ανθρώπους, να σας συμβεί ότι έχετε φανταστεί και να πραγματοποιηθούν πολλά από τα όνειρα σας...

Να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι... να εκτιμήσετε ό,τι κάνουν οι γύρω σας για εσάς, να δώσετε για να σας δώσουν, να μοιραστείτε...


Και πίσω από την λάμψη των ημερών, νοιαστείτε για τους συνανθρώπους μας, για εκείνους που δεν μπορούν, για εκείνους που δεν έχουν...

Δώστε τους ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί...

Είναι γύρω μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι...

Δεν μιλάω για τους ασθενέστερους οικονομικά, τους άστεγους, τους ηλικιωμένους, τους απομονωμένους, εκείνους στα νοσοκομεία και αυτούς στα ιδρύματα. Όλοι αυτοί, πρέπει να δέχονται την αγάπη μας όλο τον χρόνο. Πρέπει να νοιαζόμαστε γι' αυτούς γιατί κανείς δεν ξέρει τι του κρύβει η μοίρα.
Ίσως αύριο είμαστε εμείς στην θέση τους.

Μιλάω για αυτούς που είναι μόνοι ανάμεσά μας, γι' αυτούς που φοβούνται, γι' αυτούς που δειλιάζουν και σκύβουν το κεφάλι ή γυρίζουν την πλάτη. Γι' αυτούς που ντρέπονται, που αγωνιούν... Για όλους αυτούς... Για όλους εμάς...

Νοιαστείτε για όσους έχετε γύρω σας, δείξτε τους την αγάπη σας...



4

Και να αδερφέ μου που μάθαμε...

Και να αδερφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα δε χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί.
Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος σ' όλες τις καρδιές,
σ' όλα τα χείλη, έτσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.
Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε:
"Τέτοια ποιήματα σου φτιάχνω εκατό την ώρα".
Αυτό θέλουμε κι εμείς.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ' τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης


Κάθε στίχος από το παραπάνω τραγούδι, κάθε λέξη του, έχει την δική της σημασία, την δική της βαρύτητα.
Θα αρχίσω από το τέλος και θα αναφερθώ στο απόγευμα της Παρασκευής, στο κέντρο της Αθήνας, στα Προπύλαια, όπου 80 καλλιτέχνες ένωσαν τις φωνές τους για να σμίξουνε τον κόσμο. Άνθρωποι κάθε ηλικίας ήταν εκεί, (κάθε) πολιτικής παράταξης. Άνθρωποι που έχουν διαφορετικές απόψεις για την πολιτική, την οικονομική κατάσταση, τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων, το σύστημα και τους θεσμούς του.
Βρήκαν αυτά τα λόγια που έχουν βάρος σε όλες τις καρδιές. Πέρασαν το μήνυμά τους, το μήνυμα διαμαρτυρίας και συνένωσης. Μήνυμα αγώνα για ένα αύριο καλύτερο από το σήμερα μας.
"Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα. Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί." Και εδώ είναι που θέλω να καταλήξω. Μπορεί ΌΛΟΙ αυτές τις μέρες να διαφωνούμε και αμφισβητούμε τα γύρω μας, μπορεί να διαμαρτυρόμαστε και να ζήταμε αλλαγές, μπορεί να αγωνιζόμαστε και να μαχόμαστε, ο καθένας με τον τρόπο του αλλά και συλλογικά, αλλά δεν πρέπει να σταματήσει εδώ. Δεν πρέπει μόλις περάσει ο θυμός, μόλις κρυώσει το αίμα που βράζει στις φλέβες μας, μόλις μας ρίξουν λίγη ακόμα στάχτη στα μάτια, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επαναπαυθούμε, δεν πρέπει να θυμηθούμε πως μιλάνε ήσυχα και απλά. Πρέπει να είμαστε σε διαρκή ανάδραση, σε γρήγορση, σε αναβρασμό και επαγρύπνηση.
Πρέπει να αλλάξουμε συνήθειες και πιστέυω, να αλλάξουμε χρώμα στην ψήφο μας, να φύγουμε απ' την απάθεια του καναπέ και να πολιτευθούμε, αν θεωρούμε πως πραγματικά το αντέχει το στομάχι μας και οτι έχουμε αρκετές δυνάμεις να αλλάξουμε προς το καλύτερο την ζωή μας.
Να γίνουμε ευσυνείδητοι πολίτες, όπως λέει και μια διαφήμιση τις τελευταίες μέρες.

Αυτά για αρχή... τα υπόλοιπα, εδώ θα είμαι, εκεί θα είστε, θα τα λέμε...

> Ksidias Yiannis < > uzuburu-buru.blogspot.com <
***Try to live your edreams, to rule your fears...***



2

Μεγάλη συναυλία διαμαρτυρίας - αλληλεγγύης

Μεγάλη συναυλία:

- ενάντια στην κρατική καταστολή
- αλληλεγγύης στην εξέγερση της νεολαίας

Σήμερα, Παρασκευή 19/12, από τις 15.00 και μετά στα Προπύλαια. Όποιος καλλιτέχνης επιθυμεί και βέβαια ερασιτεχνικά σχήματα που θέλουν να συμμετάσχουν να επικοινωνήσουν με τους διοργανωτές φοιτητές.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6956161445, 6972779824, 6979672446, 6944740587, 6970463400


Μέχρι στιγμής συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Οι Απροσάρμοστοι, Κωνσταντίνος Βήτα, Φοίβος Δεληβοριάς, Γιώργος Δημητριάδης, Διάφανα Κρίνα, Δραμαμίνη, Στάθης Δρογώσης, Deus X Machina, The Earthbound, Χρήστος Θηβαίος, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Βασιλική Καρακώστα, Άλκης Κωνσταντόπουλος, Locomondo, Lost Bοdies, Ματωμένα Πέπλα, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Modrec, Οπισθοδρομική Κομπανία, Ζωρζ Πιλαλί, Δημήτρης Πουλικάκος, Σπυριδούλα, Ζακ Στεφάνου, Διονύσης Τσακνής, Μανώλης Φάμελος, Χαΐνηδες, Γιάννης Χαρούλης.

Διοργάνωση : Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων Αθήνας, συντονιστικά μαθητών, κατάληψη Νομικής-κέντρο αντιπληροφόρησης και δράσης, ανοιχτή συνέλευση μαθητών-φοιτητών-εργαζομένων Πολυτεχνείου

Πηγή : indymedia

EDIT: Τελικά μάλλον γύρω στις 17:00 θα ξεκινήσει η συναυλία. Μεταφέρω την πληροφορία με κάθε επιφύλαξη.



3

Μαθητής στο χειρουργείο με σφαίρα στο χέρι

Και πάνω που είχα αποφασίσει να κάνω ένα απολογιστικό ποστ για τα γεγονότα των τελευταίων 10 ημερών, να που τελικά έχουμε δρόμο μπροστά μας... Για διαβάστε:




Μαθητής στο χειρουργείο με σφαίρα στο χέρι
Ο πατέρας του ανήλικου κάνει λόγο για πυροβόλο όπλο, ενώ η αστυνομία για αεροβόλο.

Μαθητής της β' λυκείου του 1ου Λυκείου Περιστερίου χειρουργήθηκε καθώς δέχθηκε σφαίρα στον καρπό του δεξιού χεριού του, την Τετάρτη όταν βρισκόταν με συμμαθητές του χθες το βράδυ στον πεζόδρομο Δωδεκανήσου και Εθν. Αντίστασης.

Σύμφωνα με τον πατέρα του μαθητή, Κώστα Παπλωματά που μίλησε στον ΣΚΑΪ 100,3 η σφαίρα είναι από πυροβόλο όπλο. Αντίθετα, σύμφωνα με όσα είπε ο εκπρόσωπος Τύπου της αστυνομίας πρόκειται για «χτύπημα» από αεροβόλο όπλο.

Στο νοσοκομείο βρέθηκε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, ενώ ο υφυπουργός κ. Λυκουρέτζος τόνισε ότι στήνεται «σκηνικό από κάποιους που επιθυμούν την ένταση».

«Οι αρμόδιοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους καθώς διακυβεύεται η ασφάλεια των μαθητών μας» δήλωσε ο λυκειάρχης του σχολείου.

Καταγγέλλει την επίθεση το ΚΚΕ

Ανακοίνωση για την επίθεση κατά του μαθητή εξέδωσε το ΚΚΕ, όπου καταγγέλλει τη δολοφονική επίθεση αγνώστων κατά ομάδας μαθητών στο Περιστέρι που μετέχουν στις μαθητικές κινητοποιήσεις, ενώ τονίζει πως ο μαθητής είναι μέλος του 15μελούς συμβουλίου και γιος του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ στο ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας.

«Πέφτουν έξω στους υπολογισμούς τους εκείνοι που πιστεύουν ότι τέτοιες ενέργειες θα κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα του λαού και της νεολαίας» και «η δολοφονική επίθεση, που στρέφεται κατά του οργανωμένου μαθητικού κινήματος και των εκλεγμένων οργάνων του, θα βρει την άμεση απάντηση, με την ένταση της πάλης για το πρόβλημα της Παιδείας και τη συσπείρωση κατά των κατασταλτικών μηχανισμών κάθε μορφής, κατά της αντιλαϊκής πολιτικής» συμπληρώνεται στην ανακοίνωση.

Η είδηση δημοσιεύτηκε σήμερα στο www.kathimerini.gr

Πριν από λίγο άκουσα στο ραδιόφωνο ότι ολοκληρώθηκε η επέμβαση και ότι η βολίδα που βρέθηκε από τους γιατρούς μέσα στο χέρι του παιδιού είναι μήκους 20 χιλιοστών και πάχους 5 χιλιοστών. Οι ειδικοί λένε ότι η βολίδα αυτή είναι μεγάλη για αεροβόλο... Θα δούμε τι θα γίνει και μ'αυτό το θέμα.

EDIT: Η αστυνομία κάνει λόγο για πυροβολισμό από πυροβόλο όπλο και όχι από αεροβόλο όπως είχε ισχυριστεί αρχικά.

EDIT2: Μερικά παραπάνω στοιχεία για την περίεργη αυτή υπόθεση.

Ο 16χρονος μαθητής της β' Λυκείου συζητούσε χτες το βράδυ με συμμαθητές του στη συμβολή των οδών Δωδεκανήσου και Εθνικής Αντίστασης στο Περιστέρι (το σημείο όπου καθόνταν τα παιδιά φαίνεται στην παρακάτω φωτο). Τονίζουμε ότι το σημείο αυτό είναι ένα από τα κεντρικά του Περιστερίου και είναι πεζοδρομημένο, ενώ απέχει μόλις 200 μέτρα από το σχολείο των παιδιών. Οι μαθητές, που ήταν όλοι μέλη του 15μελούς του σχολείου τους αλλά και του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας (Σ.Α.Σ.Α.), συζητούσαν για το μέλλον των κοινητοποιήσεων στο χώρο των μαθητών και πιο συγκεκριμένα για την πορεία που θα γινόταν την επόμενη μέρα (δηλ σήμερα το πρωί). Ξαφνικά ακούστηκε πυροβολισμός και ο 16χρονος ένιωσε ένα έντονο "κάψιμο" στον καρπό του χεριού του. Οι συμμαθητές του προσπάθησαν να τον βοηθήσουν και είδαν το χέρι του γεμάτο από αίμα και μία πληγή. Κάπου εκεί ο 16χρονος λιποθύμησε και λίγο αργότερα μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο σε νοσοκομείο. Σύμφωνα με τους μαθητές που ήταν παρόντες, όταν γύρισαν μετά από λίγο στο σημείο όπου έγινε το περιστατικό για να ψάξουν για κάλυκες ή άλλα στοιχεία, άκουσαν και δεύτερο πυροβολισμό ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα ήταν από όπλο με σιγαστήρα. Επίσης, σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, στο σημείο όπου τραυματίστηκε ο 16χρονος δεν φαίνονταν εκείνη την ώρα δυνάμεις της αστυνομίας, αλλά ούτε αντιλήφθηκε κανείς από πού έγινε ο πυροβολισμός.



Η αστυνομία ενημερώθηκε στις 11 το βράδυ για το συμβάν. Παρολαυτά, απέκλεισε την περιοχή -ώστε να γίνει αυτοψία- με μεγάλη καθυστέρηση και συγκεκριμένα 14 ολόκληρες ώρες αργότερα(!), με αποτέλεσμα να μεσολαβήσουν η βροχή και ο καθαρισμός από τον Δήμο και να χαθεί πολύτιμος χρόνος για την ανεύρεση χρήσιμων στοιχείων για την υπόθεση. Αυτή η αδράνεια της αστυνομίας είναι πέρα από κάθε λογική. Από την πρώτη στιγμή υποβαθμισε το θέμα, το οποίο όμως είναι ιδιαίτερα σοβαρό.

Ο νεαρός μαθητής υποβλήθηκε σήμερα το πρωί σε επέμβαση με την οποία αφαιρέθηκε το βλήμμα από το χέρι του χωρίς να προξενηθούν βλάβες στην υγεία του (θα πάρει εξιτήριο αύριο). Παρόλους τους αρχικούς ισχυρισμούς της αστυνομίας ότι επρόκειτο για πυροβολισμό από αεροβόλο όπλο, η εξέταση του βλήμματος αποδεικνύει ότι πρόκειται για πυροβολισμό από πυροβόλο όπλο καθώς η σφαίρα έχει μήκος 20 χιλιοστών και διαμέτρημα 5 χιλιοστών (ανήκει μάλλον σε "38άρι" περίστροφο). Ο ιατροδικαστής έκανε λόγο για πυροβολισμό από μεγάλη απόσταση (πάνω από 50 μέτρα) και για ευθεία βολή (δεν υπήρξε αποστρακισμός).

Αξίζει να τονιστεί ότι, εκτός του ότι ο ίδιος ο 16χρονος και οι συμμαθητές του ήταν εκλεγμένα μέλη του μαθητικού κινήματος και συζητούσαν για τις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις, ο πατέρας του νεαρού μαθητή Κώστας Παπλωματάς είναι μέλος της Γραμματείας του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ) και εκλεγμένο μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ).

Δεν θέλω να σχολιάσω τις απαράδεκτες αντιδράσεις της κυβέρνησης (Παυλόπουλος, Αντώναρος κλπ). Μπορείτε άλλωστε να δείτε τις θέσεις των κομμάτων για το περιστατικό εδώ. Θέλω μόνο να τονίσω ότι αν ο μαθητής δεν είχε τα χέρια του στις τσέπες του μπουφάν του, η σφαίρα θα είχε βρει ζωτικά του όργανα και θα του είχε προκαλέσει σοβαρές βλάβες. Και φυσικά αν πήγαινε και μερικά εκατοστά πιο πάνω, αυτή τη στιγμή θα μιλάγαμε για έναν ακόμη νεκρό μαθητή...



7

ΓΡΑΜΜΑ ΙΙ

Ζητάω συγνώμη από όλους που το κάνω αυτό ( copy-paste) για δεύτερη φορά, αλλά προσπάθησα να γράψω κάτι δικό μου και το μόνο που μπορέσα να σκεφτώ ήταν ασυνάρτητα μπινελίκια.... Ισώς όταν ηρεμίσω λίγο να καταφέρω να γράψω κάτι πιο ανθρώπινο και να το μοιραστώ μαζί σας. Τό παρακάτω κείμενο το δίαβασα στον troktiko και με εκφάζει με πολύ μεγάλο βαθμό (όπως και το προηγούμενο βέβαια).Δυστυχώς δεν υπάρχει το όνομα του συγγραφέα.....


Ποιοί είμαστε?


Ό,τι έσπειρες, θα θερίσεις λένε. Γεννήθηκα το 1989, ανήκω στη γενιά που είδε να παίρνουν οι γονείς διαζύγια ανα 2 χρονια, που ο μπαμπάς έχει γκόμενα τη γραμματέα του, που φιλάει κατουρημένες ποδιές για να πάρει την δουλειά που θέλει, ετσι ωστε να παρει το αυτοκίνητο που γουσταρει, που ειδε να πεφτουν αεροπλανα στους Διδυμους Πυργους, να γινονται πόλεμοι στις γειτονικές χώρες, να γεννιούνται τα ανέκδοτα με τους Αλβανούς και τους Βούλγαρους, να φοβάται να μπει σε λεωφορείο μήπως πέσει απο καμια γέφυρα, σε αεροπλάνο μηπως γίνει αεροπειρατεία, σε πλοίο μήπως το φουνταρει ο καπετανιος επειδη στην τηλεοραση παιζει ο Θρυλος ή ο Παναθηναικος. Που ανάθεμα αν παίξαμε και πολυ στις αλάνες, ολες πια είχαν γίνει γκαραζ. Που βλέπαμε θρίλερ και τσόντες από τα 9 και κάναμε σεξ απο τα 12. Που ο στόχος ήταν να φορέσουμε μια μπλούζα μάρκας, μπας και μας προσέξουν καθολου στο σχολείο. Που οι 2 τελευταίες τάξεις του σχολείου για πολλούς γινόνταν εφιάλτης. Που τα κτιρια των σχολειων δεν ηταν για παιδιά, ουτε για ισοβίτες ηταν. Που εξω απτην αυλη πουλαγαν ναρκωτικα. Που διαλεγουμε τί θα σπουδασουμε κατι οχι επειδή μας αρέσει,αλλά με κριτήριο το αν μπορουμε να ζήσουμε απο αυτό.

Μήπως λοιπόν να βάλουν λιγο νερο στο κρασί τους όταν βρίζουν τους αντιστασιακους?Και αυτοι Ελληνες ειναι. Πήγαν στα ωραία σχολεία που μας φτιάξαν, είδαν το σπίτι τους να το παίρνει η τράπεζα, και άλλα όμορφα. Και επισης η πλειοψηφία αυτών που καίνε και λεηλατούν καμία σχέση δεν εχει με τους φιλοσοφημένα αριστερους, αναρχικους κλπ. Αυτοι ειναι πολυ απλα ΒΑΛΤΟΙ. Τελος.


…Και σήμερα?


Αλλα εντάξει, μας βάζαν να τραγουδάμε και λιγο Σαββοπουλο και Σιδηρόπουλο στην επέτειο του Πολυτεχνειου, να διαβάζουμε λίγη ιστορία, να μάθουμε βρε παιδί μου τι σκατα έθνος ειναι οι ΕΛΛΗΝΕΣ. Ναι ναι γιατί είμαστε και μεις Ελληνες. Έτσι μας λέγαν. Είναι αληθεια ομως?

Εγω όταν διάβαζα για την αρχαία Ελλάδα, μονο που δεν έκλαιγα απτη συγκίνηση.Το ίδιο για την επανάσταση, το ιδιο για το επος του 40, το ιδιο για το Πολυτεχνειο. Υπήρξε μια εποχή που η Ελλάδα καμάρωνε δίκαια 2 Νομπελ, τον Χατζιδακι, τον Θεοδωρακη, τη Μερκουρη, τον Χορν…

Ποσο ΑΣΧΕΤΟΙ μπορει να μαστε ολοι με αυτους????

Είναι δυνατον να χουν δει ΤΟΣΑ σκάνδαλα τα ματια μας, και να μην κανουμε ΤΙΠΟΤΑ???Απο που να αρχισει κανεις και που να τελειωσει…απο τις βιλλες των πολιτικων, τα κοτερα? τα σπιτια στη Μυκονο? Το Βατοπέδι? Το ροζ dvd?? Αυτά ειναι μονο των τελευταιων 2 χρονων..και ποσα άλλα επί Σημίτη. Καταλαβαίνουμε οτι ΓΕΛΑΝΕ μεσα στη μουρη μας?Μας παιρνουν τα χρηματα και ΓΕΛΑΝ?Και τώρα σκοτωνουν ενα παιδι και δεν γινεται ΤΙΠΟΤΑ!!!!Αν ειχαν εστω και λιγη τσιπα πανω τους, επρεπε να χαν παραιτηθει πρωτα ΟΛΟΙ , και να χαν πεσει γονατιστοι να ζητανε συγχωρεση απτο λαο και απτον Θεο. Ούτε μια παραίτηση…ΟΥΤΕ μια παραίτηση, τόσα χρόνια που μας κοροιδεύουν. Αν είναι δυνατόν να ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ , να δολοφονήσαν μάλλον, ένα παιδί, ένα μωρό, και να κάθονται ήσυχοι όλοι στα γραφεία τους, στέλνοντας απλώς άδειες απειλές και παρακλήσεις

La policia…


Ηταν μαθηματικά βεβαιο οτι θα γινοταν κατι αντιστοιχο αργα ή γρήγορα. Και τωρα οι μπατσοι κυνηγαν και ριχνουν δακρυγονα πανω στους μαθητες. ΓΕΛΑΝΕ και τους κοροιδευουν οταν φωναζουν το ονομα του Αλεξανδρου. Κλωτσανε μικρα κοριτσακια. Ειναι δυνατον η εξουσια του νομου, που συνοδευται απο ενα οπλο, να δινεται τοσο ευκολα και απερισκεπτα?? Αστυνομικοι, επρεπε να ναι ανθρωποι με κουλτουρα, μορφωση, και συνειδηση. Οχι αυτα τα ζωα που ανα καιρους φτανουν στα πρωτοσελιδα μας. Ζωα. Αυτο ειναι. Δεν αναφερομαι σε ολους τους αστυνομικους. Αναφερομαι στους μπατσους. Το φταιξιμο εδω φυσικα δεν ειναι μονο του κρατους. Ειναι και των υπολοίπων αστυνομικων, που βλέπουν οτι καποιοι συναδερφοι τους ειναι προβληματικοι και δεν κανουν τιποτα για αυτο. Αναφερομαι σε καποιες μαρτυριες συναδελφων του ακατονομαστου αστυνομικου, οι οποίοι καταγγειλαν οτι ήταν γνωστος ‘μαγκας’ της γειτονιας και αλλα ωραια. Μπραβο ρε παιδια, ευτυχως που δεν σκοτωσε πιο πολλους να λεμε ε?

Και τελοσπαντων ας τους πει κανεις οτι ΔΕΝ εχουν το δικαιωμα να σκοτωνουν, οπως κανουν συχνα (αλλα ντάξει, σκοτωνουν αλλοδαπους-δεν μετραει!) στα Εξάρχεια. Ειναι κοινό μυστικό αλλωστε αυτη η κατασταση..Η δικτατορία της αστυνομιας σε αυτη την περιοχη μαλλον δεν εχει όρια. Παρεθετω την αναφορα ενος αυτοπτη μάρτυρα “Μετά τους πυροβολισμους,με πλησίασε ενας ανθρωπος με πολιτικά και μου ειπε ‘Φιλε όσα είδες ξέχασε τα και σήκω φύγε τώρα, αλλιως θα παρω το νουμερο της πινακιδας σου’ μπραβο ρε μπάτσε τσακάλι, ήσουν σε undercover mission.)

Δεν είμαι υπερ των λεηλασιων. Ειμαι υπερ της ταραχης. Ειναι στο κατω κατω σημαδι ότι μεσα μας κυλαει αιμα, ειμαστε ζωντανοι και αρα οχι χαμενοι.

Και φτανουμε στο γνωστο κολπακι του κρατους, το Ριχνω-τα-απροσαρμοστα-και-αποσπαω-την-προσοχη. Παλιο το κολπο…Ευτυχως οι πιο πολλοι δεν πεφτουν στην παγιδα. Συνειδητοποιειτε οτι οι πιο πολλοι στεναχωριομαστε για τα μαγαζια και οχι τη δολοφονία του μικρού, και οσα αυτος συμβολιζε?? Δε λεω, την συμπαρασταση μου στους καταστηματαρχες, και τους σκεφτομαι και αυτους πολυ. Αλλα το θεμα μας ειναι αλλο.

ΜΗ ΧΑΝΕΤΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ.


Και ο επίλογος..

Χτες και σήμερα σιχαινόμουν τον εαυτό μου. Με σιχαινόμουν. Μεγάλωσα με Σαββόπουλο, Χατζιδάκι και Θεοδωράκη. Ειμαι 19 χρονών, και έχω όνειρα, όνειρα μεγάλα και ηρωικά. Δυστυχως συνειδητοποιώ οτι συμβιβάζομαι. Οτι πχ φοβάμαι να βγω στη διαδήλωση, απο φόβο μη με σκοτωσουν. Αυτη και μονο η σκεψη με διαλύει. Αποφάσισα να γράψω αυτά τα πράματα, έτσι κάπως για να παρηγορηθώ…Κάνω μια εκκληση στους συνομίληκους μου, και στους οσους ομοϊδεάτες μου, να σκεφτουν αυτα που λεω…και αν νιωθουν το ιδιο να ΚΑΝΟΥΝ κατι. Δεν ξερω τι. Θα βρουμε κατι. Μπορουμε να αρχίσουμε με την ΑΠΑΙΤΗΣΗ για δικαιοσύνη, και φυλάκιση του δολοφόνου. Και κυρίως μακριά απο μας συμπεριφορες του τύπου ‘Ντρεπομαι που μαι Ελληνας, αφήνω την χωρα στο ελεος της’. Με τέτοια συμπεριφορά δεν αλλάζουν οι καιροί. Αυτο το παιδι δεν γινεται να το ξεχάσουμε..ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ. Μη ξεχασετε. Ευχαριστω ταπεινά όσους διαβασαν οτι ειχα να πω.



5

ΓΡΑΜΜΑ Ι

ΑΠΟ Τ΄ ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
Αυτά τα Χριστούγεννα θα τα γιορτάσω παρέα
με το θάνατο.

Σ’ έναν ευρύχωρο τάφο θα στήσω τα φωτάκια μου
κι από το δέντρο των ημερών
μπάλες-νεκροκεφαλές θα κρέμονται,
σαν αυτές που ήταν ζωγραφισμένες στις μπλούζες
των συμμαθητών
και στις καρδιές των μεγάλων ανθρώπων.
Αυτά τα Χριστούγεννα θα τα γιορτάσω σκοτωμένος
από σφαίρα κακούργων του νόμου,
από βολή υπόδικου κράτους δικαίου,
από το χέρι σας, το ευθύβολο , μεγάλοι μου φίλοι!
Θα τα γιορτάσω νεκρός,
αν υπάρχει Θεός!!! Σαν ψέμα μου φαίνεται!!!

Έζησα πολύ. Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια.
Καιρός ήταν να...

σβήσει
το παράταιρο χαμόγελό μου.
Δεν είχα θέση δίπλα στα μούτρα σας,
τα μουμιοποιημένα.
Δεν είχα θέση δίπλα στις καταθέσεις σας,
στα ομόλογα, στις μετοχές, στις επενδύσεις σας,
στον άρτο σας τον επιπλούσιο, αλλά πικρόν σαν κινίνο.
Στον ελλείποντα χρόνο σας,
γιατί είχατε δουλειές, δεν είχα εγώ θέση.
Δεν είχε θέση το αγνό μου χαμόγελο
δίπλα στην άπειρη θλίψη του μηδενός σας.
Δεν είχε θέση ζωής η ύπαρξή μου
μέσα στον τάφο τού κράτους τής εξουσίας σας,
στη λήθη του παρακράτους της διαφθοράς
και της αδιαφορίας σας.
Δίπλα στα μοναστήρια σας, στους κουμπάρους σας,
στα δομημένα χρυσόβουλα και ομόλογα,
στις ανταλλαγές σας,
στις ληστείες του Χρηματιστηρίου σας,
στις τοκογλυφίες των Τραπεζών,
στο παραδικαστικό σας κύκλωμα, στους αστυνόμους των Ζωνιανών,
στους ανίερους ιερείς σας, στους ροδαλούς καλόγερους,
στα πνευματικά τεκνά τους,
στους γκομενιάρηδες γραμματείς,
στους βασικούς μετόχους σας,
στην οφσόρ ράσαντελ, στις ΕΠΕ των υπουργών σας,
στη συσσωρεμένη ανηθικότητα.
Στη λαμογιά σας δίπλα
δεν ήταν ταιριαστό το αγνό χαμόγελό μου.
Ανάμεσα σε αηδείς διεφθαρμένους γραφειοκράτες
και σε ηλίθιους βάρβαρους καταναλωτές,
τι θέση έχει ένα χαμόγελο εφήβου;
Ναι, ναι! Μόνο υπτίως!
Με μια σφαίρα στο θώρακα!

Χαμογελώντας σας αποχαιρετώ,
καταξιωμένοι μεγάλοι,
λαμόγια στις εφορίες, στις πολεοδομίες,
στα δασαρχεία, στα τελωνεία, στις Τράπεζες,
στο ΙΚΑ, στα δικαστήρια, στην αρχαιολογία,
στα Υπουργεία, στα Δημαρχεία,
εργάτες , αγρότες και λοιπέ λαέ
του δομημένου κράτους,
που για λίγες μέρες
θ’ ανατριχιάζετε τάχαμου στη μνήμη
μιας σφαίρας που σφηνώθηκε επικοινωνιακά
στην καρδιά παιδιού,
ύστερα θα πουλάτε πάλι και θ’ αγοράζετε
με τ’ ανακαινισμένα κι επιδοτημένα μαγαζιά σας,
θα είστε ωραίοι μέσα στη γυάλα σας,
σαν χρυσόψαρα,
θα υπερηφανεύεστε για την πρόοδο
που σκοτώνει, με γεμάτες τις τσέπες ΛΕΦΤΑ,
πολλά ΛΕΦΤΑ, αλλά κι άλλα ΛΕΦΤΑ
θα ζητάτε. Εγώ με τη σφαίρα στο στομάχι μου
και σεις θα κοιμόσαστε πάλι αθώοι και ήσυχοι
στους αναπαυτικούς καναπέδες σας,
με καούρες μόνο στο δικό σας στομάχι
εξαιτίας των συντηρητικών
και των καρκινογόνων.
Θα ληστεύετε και θα ληστεύεστε μ’ ευχαρίστηση,
αυτό είν’ η μόνη χαρά στη ζωή σας.
Σιγά μην ξεσηκωθείτε!
Μια χαρά διασχίζετε σαν τρελοί
την ακριβοπληρωμένη Αττική Οδό σας
για να πάτε στο καταπατημένο
κι αυθαίρετο περιουσιακό σας.
Γιατί να ξεσηκωθείτε;
Για να χάσετε και τις προμήθειες σας,
εκτός απ’ τις αλυσίδες σας;
Όταν μεγαλώσουν , ας κάνουν
κι αυτά ό,τι μπορούν, λέτε,
και μας αφήνετε να κλαίμε
κάτω απ’ τις κουκούλες μας.
Τα δακρυγόνα ίσως φταίνε!!!

Βεβαίως . Βεβαίως!
Το να επαναστατήσετε εναντίον
αυτών που σας πατούν στο σβέρκο,
σας γιαουρτοποιούν τον εγκέφαλο
και σας καρφώνουν στην καρδιά,
είναι μια ουτοπία.
Αντάξια του πουφ,
που είναι η ζωή σας.
Αντάξια της απνευματικής,
της ζωώδους ιδιοσυγκρασίας σας,
της σκατομηχανής του κορμιού σας.
Ο πολιτισμός σας κακομοίρηδες
δεν είναι πολύ μακριά απ’ τα σπήλαια,
είτε προς τα πίσω κοιτάξεις,
είτε προς τα μπρος ατενίσεις.
Κάτω απ’ αυτό το όραμα, το σκοτεινό,
πώς μας ζητάτε να έχουμε
διαγωγή κοσμιωτάτη; Θα θέλαμε.
Ναι, αλλά «Όταν ή κυβέρνηση παραβιάζει
τα δικαιώματα του λαού, ή επανάσταση είναι για το λαό,
και για κάθε μερίδα του,
το πιο ιερό κι' αναγκαίο καθήκον».
Τελευταία παράγραφος
των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Το 1793!!!

Απ’ την άλλη μεριά, τι καλή που είναι η καλή συμπεριφορά!
Αυτό μου έλεγαν κι εμένα στο σχολείο
κι εγώ δεν το πίστευα , για να μην τ’ αποδεχτώ.
Το σύστημα είμαστε εσείς, μου λέγαν!
Το σύστημα έχει παιδιά. Σεις είστε τα παιδιά του.
Αλλά εγώ δεν ήμουνα.
Προτίμησα την οργή, παρά τη βολετή υποταγή μου.
Και δυνάμωσα υπέρμετρα,
έως θανάτου!
Μιας και αρνήθηκα να ζω στην ουτοπία της αδυναμίας,
δέχτηκα τη σφαίρα της παρακμής.
Χωρίς να είμαι ήρωας καθόλου!

Τι ουτοπία που είναι αλήθεια
ένα καμένο μαγαζί πίσ’ απ’ το πτώμα μου!
Τι ουτοπία οι χιλιάδες καμένες Τράπεζες!
Τι ουτοπία οι αγαναχτισμένοι πολίτες! Αλήθεια.
Οι λέξεις «καταστροφή», «φθορά», «πλιάτσικο»
φαίνονται απ’ τη φύση τους κακές. Πολύ κακές.
Αλλά όλα Κακό και Καλό συνάμα είναι!

Ένα είναι το χειρότερο. Τ’ ότι ωριμάζετε
καθώς γερνάτε. Και τείνετε προς την σαπίλα.
Μαζί με τα χαμένα σας όνειρα,
χάνετε και τη λίγη δύναμή σας!
Φοβάστε να ρισκάρετε τη ζωή που σας τελειώνει!
Αυτή η απειλή των σκωλήκων,
πόσο κακό κάνει στις συνειδήσεις!
Πόσο τις κάνει να βιάζονται.
Ό,τ ι φάνε, ό, τι πιουν, ό, τι αρπάξει… o καθένας.

Οι πιο πολλοί νομίζουνε κιόλας ηλίθια πως για τίποτα
δεν φταίνε εκείνοι. Και δεν συγκρίνουν καθόλου
τη φθορά ξένης περιουσίας,
με τη φθορά της δικής μου ζωής. Της ζωής τους!
Φτηνή η ζωή. Δεν την συναρτώ. Σιγά μην αξίζει όσο ένα μαγαζί!
Απαγορεύονται οι συμψηφισμοί ωστόσο.
Απαράδεκτα λένε τα συμβαίνοντα.
Όχι μόνο. Κατάπτυστα θα έλεγα.
Αλλά γιατί είναι τόσο πολλοί και τόσο νέοι
αυτοί που τα κάνουν;

Οι ηθικοί αυτουργοί κλαίνε για τις καταστροφές. Οι ανόητοι!
Πόσο κακά κρύβονται πίσω από ένα δαχτυλάκι!
Το δικό μου δάχτυλο εσαεί θα τους δείχνει.
Να οι συνένοχοι. Να οι συνεταίροι των απατεώνων!
Να οι γονείς των βανδάλων!

Κι εσείς, αγαπημένοι μου συνομήλικοι,
αγαπημένη μου αδερφούλα και φίλοι μου,
που σας αφήνω πίσω μου, στα Εξάρχεια
και σ’ όλες τις γειτονιές της Ελλάδας,
είθε να ζήσετε ανώδυνα,- όσο ζήσετε-
μέσα στην κρίση που θα σκεπάσει
τα όνειρά σας. Μέσα στη θύελλα ,
που θα ξεσπάσει παγκόσμια. Μέσα στο θάνατο
των δακρύων σας. Μέσα στο στόνο
της καθημερινότητάς σας.
Στων επτακοσίων ευρώ τη μηδαμινότητα.
Στην αναλγησία του δίκαιου κράτους.
Είναι να λυπάται τους ζωντανούς κανείς.
Είναι να τους λυπάται!

Σας ορκίζομαι. Τίποτα πιο καλό
από το μέσα τού τάφου μου!
Από το πλήρες σκοτάδι! Αυτό μας κληροδότησε
η γενιά του Πολυτεχνείου!
Αυτό κληρονομήσαμε από τους ήρωες γονείς μας!
Ψωμί, παιδεία, ελευθερία!
Αχ! Οι μπουλντόζες της δημοκρατίας,
αλίμονο, είναι χειρότερες
απ’ τα τανκς, να το ξέρετε.
Γιατί ανήκουν όλες σε νταβατζήδες.
Κι οι χειριστές τους γονείς μας, τι κάνουν;
Έναν τάφο υπέργειο
ή και υπόγειο σκάβουνε
για τη νέα γενιά τους!
Τάφο δημοκρατίας.
Ελεύθερου θανάτου τάφο!
Πείνας, αμορφωσιάς, ανελευθερίας.


Από τα βάθη του, άψυχα σας εύχομαι
ευτυχισμένα Χριστούγεννα.
Σ’ όλους Σας.
Στους δολοφόνους, που πασχίσανε
για το καλλίτερο μέλλον μου, επεκτείνοντας
την κάνη του πιστολιού τους ως την καρδιά μου.
Σε σας, τους ηθικούς αυτουργούς,
που αδιαφορείτε, επί των ωραίων καναπέδων σας
αποχαυνωμένοι, αποσβολωμένοι , αποκαμωμένοι.
Στα λαμόγια, που μετά από κάθε φωτιά και πυρκαγιά,
αυξάνουν τις ταρίφες.
Στους αρχηγούς των κομμάτων,
που θα συνευρεθούν αύριο
και θα χρησιμοποιήσουν από κοινού
το έμπειρο υλικό, το μυαλό τους,
κρύοι, απαθείς, αμόλυντοι από λογική
και αισθήματα και θα περιπλέξουν περισσότερο
τα προβλήματά σας.
Σε όλους όσους εξαπατούν το παρόν,
συνεργώντας στο φόνο του μέλλοντος.
Σε όλους όσους διέρχονται,
χωρίς να κατανοούν τ’ ότι ζούνε.
Χωρίς να συμφωνούν στ’ ότι, ενίοτε,
μια σφαίρα στο στομάχι εφήβου
αξίζει όσο χίλιες ζωές τους.
Γιατί μια σφαίρα σκοτώνει ένα έφηβο , μα διεγείρει
μύριες σκοτωμένες συνειδήσεις.

Ευχές, χωρίς νόημα, σας στέλνω απ’ τον τάφο μου λοιπόν.
Καλά Χριστούγεννα σ’ όλους Σας Άθλιοι!
Και η ζωή εν τάφω συγχρόνως.
Χωρίς αναμονή ανάστασης!
Χωρίς την σκοτωμένη, πριν από μένα,
ΕΛΠΙΔΑ.

Καλές γιορτές, ναι μεν,
αλλά προετοιμαστείτε
για τα χειρότερα.
Το περιβάλλον! Η απληστία! Η πείνα!
Ναι, οι πεινασμένοι άνθρωποι
είν’ άπειρα χειρότεροι
από τους πεινασμένους λύκους.
Διότι τους αρέσουν κυρίως
σάρκες απ’ το είδος τους, όταν πεινούν.
Αλίμονο! Τυχερός μου φαίνεται είμαι, που πέθανα
πριν απ’ τις μέρες των κανιβάλων!

Καλές γιορτές πάντως, θνητοί!
Με την Αγάπη μου εν λευκώ
απ’ το λευκό μου μνήμα.

Ο ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ
ΜΙΚΡΟΣ ΠΙΚΡΟΣ ΝΕΚΡΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ
Δεκαπεντάχρονος αναίτια δολοφονημένος.

(Για την αντιγραφή:
ΑΡΙΣΤΟΚΛΗΣ ΚΑΡΣΟΥΡΗΣ
Κουκουλοφόρος - Ποιητής του καναπέ)



7

Κοίτα να δεις κάτι πράματα...

Μία καλή φίλη μού έστειλε την παρακάτω συνέντευξη του πρώην πρέδρου της Ιταλίας με μέιλ. Διαβάστε προσεκτικά (θυμίζω ότι τον περασμένο μήνα υπήρξαν στην Ιταλία μεγαλες διαδηλώσεις στο χώρο της Παιδείας):

Η γοητεία του κλασσικού

"Συνέντευξη του επίτιμου στον Andrea Cangini για το "Quotidiano nazionale" (Il Giorno/Il Resto del Carlino/La Nazione), 23/10/2008. Ζητώ συγνώμη για τις αδυναμίες της μετάφρασης, που είναι πρόχειρη και από δεύτερο χέρι (αγγλικά). Κείμενο βασισμένο στη συνέντευξη δημοσιεύτηκε, με καθυστέρηση, στη γαλλική Libération της 21/11/2008.

Πρόεδρε Cossiga, νομίζετε οτι ο Berlusconi το παρατράβηξε με την απειλή χρήσης δύναμης των μονάδων Δημόσιας Τάξης εναντίον των φοιτητών;

Εξαρτάται: αν πιστεύει οτι είναι ο Πρωθυπουργός ενός δυνατού Κράτους, τότε όχι, είχε δίκιο. Αλλά καθώς η Ιταλία είναι ένα Κράτος αδύναμο, καθώς η αντιπολίτευση δεν είναι πλέον μονολιθική όπως ήταν κάποτε το Ιταλικό ΚΚ, αλλά το ψόφιο Δημοκρατικό Κόμμα, φοβάμαι οτι τα λόγια του δεν θα συνοδευθούν από πράξεις και οτι Berlusconi απλώς θα καταλήξει με αυγά στα μούτρα.

Τι θα έπρεπε να γίνει τώρα;

Εδώ που φτάσαμε, ο Maroni θα έπρεπε να κάνει ο,τι εγώ όταν ήμουν υπουργός Εσωτερικών.

Τι δηλαδή;

Καταρχήν, ν'αφήσει ήσυχους τους μαθητές του Γυμνάσιου... φαντάζεστε τι θα συμβεί αν ένα δεκάχρονο παιδί σκοτωθεί ή τραυματιστεί σοβαρά...

Ενώ οι φοιτητές;


Αφήστε τους να κάνουν ο,τι θέλουν. Αποσύρετε την αστυνομία από τους δρόμους και τα πανεπιστήμια, διαβρώστε το κίνημα βάζοντας προβοκάτορες έτοιμους για τα πάντα, και αφήστε τους διαδηλωτές για καμμιά βδομάδα, να σπάνε καταστήματα, να καίνε αυτοκίνητα και να δημιουργούν χαμό στους δρόμους.

Και μετά;

Τότε, με την κοινή γνώμη στο πλευρό σας, ο ήχος των σειρήνων των ασθενοφόρων θα πνίξει τις σειρήνες της αστυνομίας και των καραμπινιέρων.

Με ποιά έννοια;

Με την έννοια οτι οι δυνάμεις του νόμου και τις τάξης θα σφαγιάσουν τους διαδηλωτές ανελέητα και θα τους στείλουν στο νοσοκομείο. Μην τους συλλάβετε - οι δικαστές θα τους απελευθερώσουν αμέσως σε κάθε περίπτωση... βαράτε τους αλύπητα και ξυλοφορτώστε και τους δασκάλους τους που τους ξεσηκώνουν μαζί.

Και τους δασκάλους;

Πάνω απ'όλα τους δασκάλους. Όχι τους γηραιότερους βέβαια, τα νέα κορίτσια όμως ναι, και αυτά. Έχετε ιδέα της σοβαρότητας αυτού που συμβαίνει; Υπάρχουν δάσκαλοι που προσηλυτίζουν τα παιδιά και τα ενθαρρύνουν να διαδηλώνουν - αυτό είναι εγκληματική συμπεριφορά!

Αλλά συνειδητοποιείτε τι θα πουν στην Ευώπη αν γίνει κάτι σαν αυτό που προτείνετε; "Ο φασισμός επιστρέφει στην Ιταλία", θα πουν.

Τριχες, αυτός είναι ο δημοκρατικός δρόμος - να σβηστεί η φλόγα πριν απλωθεί η πυρκαγιά.

Ποιά πυρκαγιά;

Δεν υπερβάλλω όταν λέω οτι πραγματικά πιστεύω οτι η τρομοκρατία θα επιστρέψει να αιματοκυλίσει τους δρόμους της χώρας. Και δεν θέλω ο κόσμος να ξεχνά οτι οι Ερυθρές Ταξιαρχίες δε γεννήθηκαν στα εργοστάσια, αλλά στα πανεπιστήμια. Και οτι τα συνθήματα που χρησιμοποιούσαν, είχαν χρησιμοποιηθεί προηγουμένως από το φοιτητικό κίνημα και τα συνδικάτα της αριστεράς.

Οπότε πιστεύετε οτι η ιστορία είναι δυνατόν να επαναληφθεί;

Δεν είναι απλώς δυνατόν είναι πιθανόν. Γι αυτό λέω: ας μην ξεχνάμε οτι οι Ε.Τ. γεννήθηκαν γιατί η φλόγα δεν έσβησε στην ώρα της.


Ο ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΚ) Veltroni είναι με τους διαδηλωτές.

Κοιτάξτε, ειλικρινά δε βλέπω τον Veltroni να βγαίνει στους δρόμους και να ρισκάρει να σπάσει το κεφάλι του. Είναι πιθανότερο να τον δείτε σε κανένα ιδιωτικό κλαμπ στο Σικάγο, να χειροκροτεί τον Obama.

Βέβαια, δε θα πάρει τους δρόμους με κανένα ραβδί στα χέρια, αλλά πολιτικά...

Πολιτικά, κάνει το ίδιο λάθος που έκανε το Ιταλικό ΚΚ όταν είχαν αρχίσει οι φασαρίες: υποστήριξε το κίνημα, αυταπατώμενος οτι θα μπορέσει να το ελέγξει, αλλά όταν έγινε κι ο ίδιος στόχος, όπως αναμενόταν να συμβεί, μετάνοιωσε. Η λεγόμενη σκληρή γραμμή που υιοθέτησε ο Andreotti, ο Zaccagnini κι εγώ είχε προταθεί από τον Berlinguer... Αλλά σήμερα έχουμε το ΔΚ, ένα εκτόπλασμα που καθοδηγείται από άλλο εκτόπλασμα. Κι αυτός είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίον ο Berlusconi θάπρεπε να είναι πιό προσεκτικός."

Και κάτι ακόμα. Σίγουρα αυτές τις μέρες κάτι πήρε το αυτί όλων μας για την δολοφονία Καλτεζά το 1985. Εμείς οι νεότεροι δεν ξέρουμε και πολλά για αυτή τη δολοφονία. Για διαβάστε τις λεπτομέρειες της υπόθεσης:



"
Ο Μιχάλης Καλτεζάς (1970 - 17 Νοεμβρίου 1985) ήταν μαθητής που σκοτώθηκε κατά την διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1985. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων.

Αμέσως μετά το θάνατο του Καλτεζά καταλήφθηκε το παλιό Χημείο στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Το πρωί της 18ης δόθηκε η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, να μπει η αστυνομία στο Χημείο. Η εισβολή έγινε με χρήση δακρυγόνων, για πρώτη φορά μετά το 1976, και οι αστυνομικοί συνέλαβαν 37 άτομα τα οποία ξυλοκόπησαν, ενώ λίγοι κατάφεραν να φτάσουν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους υπονόμους. Αυτή ήταν και η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοποίησή του το 1982. Τα επεισόδια στην Αθήνα συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες.

Ύστερα από τα γεγονότα ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας υπέβαλλε την παραίτησή του, την οποία ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δεν έκανε δεκτή. Στις 26 Νοεμβρίου του 1985 η 17 Νοέμβρη, σε αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Χίλτον, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας αστυνομικός και να τραυματιστούν δεκατέσσερις.

O Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο, με δικηγόρο τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν "εν βρασμώ ψυχής". Η αθώωσή του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια με κατάληψη του Πολυτεχνείου από δυνάμεις της αριστεράς και αναρχικούς." (Πηγή: kolotrixes)



20

ΓΙΑΤΙ;

Αντίο Αλέξη


Αυτή είναι η μόνη λέξη που τριγυρνά στο μυαλό μου. Ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ κι ένα τεράστιο ερωτηματικό. Όσο και να το σκεφτεί κανείς απάντηση δεν θα βρει. Ένας μαθητής 15,5 ετών δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Χάθηκε χωρίς λόγο, χωρίς να φταίξει σε τίποτα. Μόνο και μόνο επειδή το κορμί του βρέθηκε απέναντι από ένα ακόμη όργανο της εξουσίας που η πολιτεία του εμπιστεύτηκε ένα όπλο, παρότι-όπως αποδείχτηκε- δεν ήταν ικανός να το διαχειριστεί.

Προς το παρόν δεν έχω διάθεση να γράψω περισσότερα. Το βραδάκι ίσως επανέλθω. Άλλωστε τα ΜΜΕ παίζουν έναν τόσο βρώμικο ρόλο, που καλό θα ήταν να σκεφτούμε όλοι πολύ καλά πριν πούμε το οτιδήποτε.

Ας ακούσουμε τους παρακάτω στίχους και ας προβληματιστούμε για την κοινωνία μας:

"Αυτούς τους έχω βαρεθεί" - Β. Παπακωνσταντίνου & Θ. Μικρούτσικος

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ' τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ' αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους γερμανούς τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ' όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.



5

Uzuburu-buru podcast, episode 03 : To γνωστό τρίδυμο επιστρέφει "on air"

Μετά από αρκετό καιρό το γνωστό "ραδιοφωνικό" τρίο των uzuburu ξαναχτυπά με νέα "εκπομπή" και παίζει με τα νεύρα και τις αντοχές των (όποιων) ακροατών.


Βγάζουμε σήμερα λοιπόν το νέο μας επεισόδιο στη φόρα, λίγο ετεροχρονισμένα είναι η αλήθεια, καθώς η ηχογράφησή του έγινε πριν μία εβδομάδα (Παρασκευή 28/11). Παρολαυτά, τόσο η ποδοσφαιρική μας κουβέντα όσο και η κουβέντα που κάναμε για τον κινηματογράφο στο τελευταίο μέρος της "εκπομπής" έχουν το δικό τους ενδιαφέρον...

Συγκεκριμένα, σε αυτήν την "εκπομπή" θα ακούσετε:

1ο Μέρος : Ποδοσφαιρική κουβεντούλα στον (τότε) απόηχο των μεγάλων νικών Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού στην Ευρώπη. Συνοπτικά:

  • Εισαγωγή - Χαιρετισμός (Για το ένα και μοναδικό παλαμάκι που ακούγεται ευθύνομαι αποκλειστικά εγώ. Άλλωστε σε κάθε εκπομπή κάποιος θόρυβος θα υπάρχει πάντα στο ξεκίνημα...)
  • Σχολιασμός για το Ολυμπιακός-Μπενφίκα
  • Κουβέντα για το Ίντερ-Παναθηναϊκός (η μεγάλη νίκη, η τακτική του Τεν Κάτε, ο Γκαλίνοβιτς, ο Σπυρόπουλος, ο Σιμάο, το μυστήριο με τις ηλικίες των Αφρικανών ποδοσφαιριστών κ.ά.)

1ο Μουσικό διάλειμμα : Το τραγούδι "Audition στον Δ. Σαββόπουλο" από τον Πάνο Μουζουράκη



2ο μέρος : Συνεχίζουμε για λίγο ακόμη σε ποδοσφαιρικό κλίμα και ασχολούμαστε κυρίως με τα παιχνίδια της επόμενης αγωνιστικής της Superleague. Συνοπτικά:

  • Σχολιασμός για το τραγούδι που ακούσαμε
  • Λίγα λόγια για την... περίπτωση Πάμπλο Γκαρσία
  • Μιλάμε για τα παιχνίδια της επόμενης (12ης) αγωνιστικής. Σχολιάζουμε και κάνουμε προβλέψεις (φυσικά για πλάκα και όχι για το Στοίχημα ή κάτι τέτοιο)
  • Θρηνούμε για την επερχόμενη πώληση του Άγγελου Χαριστέα από τη Νυρεμβέργη


2ο μουσικό διάλειμμα : Το "Πούλα με" από Πυξ-Λαξ, αφιερωμένο φυσικά στον Χαριστέα



3ο Μέρος : Σε αυτό το μέρος, αφήνουμε το ποδόσφαιρο στην άκρη και ασχολούμαστε κυρίως με τον κινηματογράφο. Συνοπτικά:

  • Το καθιερωμένο πλέον τσούγκρισμα!
  • Καλωσόρισμα στο (προσεχώς) νέο μέλος του uzuburu-buru
  • Λίγα λόγια για τη λεγόμενη οικονομική κρίση
  • Κουβέντα για cinema. Ασχολούμαστε με ταινίες των τελευταίων εβδομάδων (Il Divo, νέα ταινία για τον Τσε Γκεβάρα, Vicky Cristina Barcelona, Το κύμα, Αυστηρώς Κατάλληλο, Ο Ηλίας του 16ου) και λίγο με το ελληνικό cinema γενικώς


Τελευταίο τραγούδι : Το "Δεν ζητάω πολλά" από τον Κωστή Μαραβέγια

Πατήστε το play και απολαύστε :





7

Κλωτσομπουνίδια, σπασμένα δοκάρια και ο μοναχικός καβαλάρης



Καιρό έχουμε να μιλήσουμε για μπαλίτσα σε κάποιο ποστ. Κι έχουν μεσολαβήσει πολλά στα ποδοσφαιρικά. Για πάμε να δούμε τι έγινε το ΣουΚου που μας πέρασε.

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ - ΠΑΟΚ
1 - 2

Ξεκινάς τη χρονιά και λες : "Κάνω εξυγίανση, φράγκα πολλά δεν παίζουν, θα πάρω παίκτες σε θέσεις που πονάω με βάση τις γνωριμίες των Βρύζα, Ζαγοράκη, Σάντος". Παίρνεις Κοντρέρας, Παμπλο Γκαρσία, Μουσλίμοβιτς και Βιεϊρίνια. Και οι 4 είναι ποιοτικοί παίκτες. Ξεκινάς τη χρονιά και παιχνίδι το παιχνίδι οι παραπάνω παίκτες δείχνουν να κάνουν τη διαφορά και σε έχουν αήττητο. Έχεις και τους Βερόν-Κονσεϊσάο από πέρυσι και βαίνουν όλα καλώς. Και σκέφτεσαι : "Άμα χτυπήσουν οι παραπάνω, τι κάνω;". Κοιτάς τον πάγκο και σε πιάνει απελπισία. Λάκης, Κωνσταντινίδης, Αναστασάκος, Αραμπατζής (από τραυματισμό), Μπαλάφας κλπ. Και έρχεται μια μαγική στιγμή στα μισά του α' γύρου και τυχαίνει σχεδόν όλοι οι παίκτες που πήρες για να κάνεις τη διαφορά να μην μπορούν να παίξουν είτε λόγω τραυματισμών είτε λόγω τιμωριών. Κι εσύ έχεις μπροστά σου ματς με την καλή ΑΕΛ στην έδρα σου και με τον Θρασύβουλα εκτός. Παίρνεις δύο παληκαρίσιες νίκες και είσαι μόνος 2ος και με διαφορά από ΠΑΟ και ΑΕΚ. Είναι να μην είσαι ευχαριστημένος;

Κάπως έτσι τα είχαμε τα πράγματα στο μυαλό μας εμείς οι ΠΑΟΚτσήδες. Όταν συζητάγαμε για την πορεία της ομάδας συμφωνούσαμε όλοι ότι έχουμε μία εξαιρετική 11άδα, αλλά υστερούμε στον πάγκο. Και να που και ο πάγκος καταφέρνει να βοηθάει τώρα που η ομάδα τον έχει ανάγκη.

Κάπως έτσι κατεβήκαμε στην Αθήνα να παίξουμε με τον Θρασύβουλα. Χωρίς Μουσλίμοβιτς (για 1η φορά φέτος), χωρίς Κοντρέρας, χωρίς Βιεϊρίνια, χωρίς Ίβιτς αλλά τελικά με Γκαρσία, του οποίου η υπόθεση για την γροθιά στον Ντιόγο αναβλήθηκε λόγω απεργίας των δικαστικών. Η ομάδα δεν έπαιξε καλά, το ματς πήγε αρκετά ήρεμα μέχρι το 80' και φαινόταν ότι και πάλι θα εφαρμόσουμε τη γνωστή συνταγή "νίκη με μισό μηδέν και 3 ποντλάκια στο τσεπάκι". Και για να μην αδικήσω την ομάδα, να πω ότι κάναμε αρκετές ευκαιρίες (τουλάχιστον 6) και γενικά, με δεδομένες τις απουσίες των βασικών, κάναμε μια καλή προσπάθεια. Το γκολ του Κονσεϊσάο (55') μάς έδωσε το δικαίωμα να ειμαστε πάλι "καβάλα" και να φέρουμε το ματς στα μέτρα μας. Η απόφαση όμως του Σάντος να βάλει τον Μπαλαφα στο 75' στη θέση του ανεβασμένου Μπακαγιόκο είχε σαν αποτέλεσμα να κλειστούμε πίσω και να πάρει θάρρος ο Θρασύβουλας.



Ώσπου έφτασε το τελευταίο 10λεπτο του παιχνιδιού και το ματς ξαφνικά παίρνει φωτιά. Χάνουμε μια ευκαιρία με τον Μ. Αντόνιο, χάνει και ο Θρασύβουλας μία και στο 85΄γίνεται η φάση του παιχνιδιού. Ο Ρόκας χρησιμοποιεί τη γροθιά του, στρώνει την μπάλα στον Άλβες, ο οποίος με ωραίο σουτ κάνει το 1-1. Τρέχει να πανηγυρίσει, πάει να βγάλει τη φανέλα, την φτάνει μέχρι το λαιμό και τελικά δεν την βγάζει. Ο διαιτητής Δαλούκας του βγάζει κίτρινη - επειδή προσπάθησε να βγάλει τη φανέλα - που ήταν η 2η και ο παίκτης αποβλήθηκε. Ο Σάντος αποφάσισε να βάλει τον νεαρό Αθανασιάδη στο 89' κάτι που έκρινε τελικά το ματς αφού ο νεαρός φορ έκανε το 1-2 στις καθυστερήσεις με ωραίο τελείωμα μετά από εξαιρετική σέντρα του Βερόν (είδες don Quixote το "πουλέν" σου; Σε δικαίωσε! ).

Ασίστ (με την μπασκετική έννοια...), με γροθιά αλα Γκαρσία (στην μπάλα όμως...)

Και πάνω που είπαμε ότι "Αυτό ήταν, καθαρή τη βγάλαμε και σήμερα", τσουπ πετάγεται ο Δαλούκας που τα είχε χαμένα μετά τη φάση του 85' και βγάζει δύο κίτρινες απανωτές στον Γκαρσία μέσα σε 10 δευτερόλεπτα! Να λοιπόν που η γροθιά του Γκαρσία στο ματς με τον γαύρο δεν μας βγήκε τελικά σε καλό. Και σιγά που θα μας έβγαινε δηλαδή. Αυτά να τα βλέπουν οι φανατικοί οπαδοί που έκαναν τον Γκαρσία ''θεό'' επειδή χτύπησε τον Ντιόγο. Και τα λέω αυτά επειδή ο Δαλούκας έριξε κόκκινη στον Γκαρσία μόνο και μόνο έχοντας στο μυαλό του τη φάση του "Καραϊσκάκη". Με δυο λόγια ο Γκαρσία στιγματίστηκε (όπως σωστά έγραψε η gatti). Θα "πληρώνει" για καιρό ακόμα εκείνη τη γροθιά στον Ντιόγο. Κι ας του είχε σπάσει προηγουμένως τα δόντια ο Ντιόγο, τα ΜΜΕ παρουσίαζαν τον Γκαρσία σαν "τρομοκράτη" και τον Ντιόγο σαν "θύμα". Άλλωστε μόνο ο Γκαρσία κλήθηκε σε απολογία, παρότι και η αγκωνιά του Ντιογο φαίνεται μέσω βίντεο. Τελοπάντων, σημασία έχει ότι ο Γκαρσία υπέπεσε σε λάθος στο "Καραϊσκάκη" και αυτά τα λάθη στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν συγχωρούνται ποτέ από κάποιους... Ο ίδιος άλλωστε ήδη έχει ξενερώσει. "Άμα δεν με θέλετε να μου το πείτε να γυρίσω στην πατρίδα μου" δήλωσε με νόημα...

Έκανε καλή δουλιά ο οδοντίατρος... :-))

Σημασία έχει ότι στο επόμενο ματς με τον Αστέρα δεν θα έχουμε ούτε τον Βερόν, ούτε τον Γκαρσία, ούτε τον Μουσλίμοβιτς, ούτε τον Κοντρέρας, ούτε τον Βιεϊρίνια. Με λίγα λόγια θα είμαστε κάτι χειρότερο από "μισή ομάδα". Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι σε αυτό το ματς ο ΠΑΟΚ δεν θα είναι καν το φαβορί με βάση τις απουσίες και τη φόρμα του Αστέρα. Θα δούμε...

Πάμε και στα άλλα τώρα

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ 1 - 1


Δεν θα ήθελα καθόλου να ήμουν ΠΑΟ αυτές τις μέρες. Από τον παράδεισο στην κόλαση οι Παναθηναϊκοί. Από τη μεγαλειώδη εμφάνιση και νίκη στο Μεάτσα στο μέτριο 1-1 με τον Αστέρα στο ΟΑΚΑ και στο -9 από τον γαύρο.

Πολλά λάθη από τον τεντά (αλλαγή Ζιλμπέρτο, 3 σέντερ μπακ!!!), βαριά - αλλά με δόση αλήθειας - λόγια στη συνέντευξη τυπου ("νηπιαγωγείο"), κακό κλιμα γενικά και μία διάχυτη αίσθηση ότι κάποιοι παίκτες παίζουν εκεί που θέλουν σαν σκυλιά κι εκεί που δεν θέλουν είναι αδιάφοροι.

Και μετά τα μπουνίδια του Γκαρσία (στον Ντιόγο) και του Ρόκα (στην μπάλα), είχαμε και τα κλωτσίδια (εξου και ο τίτλος) στο ΟΑΚΑ. Ο Μπαστία του Αστέρα κλώτσησε έναν οπαδό του ΠΑΟ που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο να κάνει το γούστο του. Τι άλλο θα δούμε πια σε αυτό το πρωτάθλημα;


Καρατιά αλα Θου Βου ο Μπαστία




ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΑΕΚ 0 - 0

Στον πλανήτη ΑΕΚ τώρα είχαμε άλλα δράματα. Εκεί η κατάσταση δεν παλεύεται πλέον. Γκαντεμιά, πεσμένη ψυχολογία, ψάχνονται ακόμα με παίκτες και σχήματα και δεν συμμαζεύεται...

Πήγαν στον Σουβλακιακό για να πάρουν την πρώτη τους εκτός έδρας νίκη και να ξεβαλτώσουν αλλά τα κάνανε μαντάρα. Βρε μέχρι αύριο να βαράγανε γκολ δεν βάζανε λέμε! Τρία δοκάρια κι ένα μπέναλντυ (που δεν ήταν νομίζω) το οποίο εκτελέστηκε δύο φορές από δύο διαφορετικούς παίκτες (Μαντούκα πρώτα, Μπασινάς μετά) αλλά στο πλεχτό η μπάλα δεν πήγε!!! Τι άλλο να κάνουν οι ανθρώποι; Τουλάχιστον άμα είχανε Κωστένογλου ή Αναστασιάδη θα κάνανε κανα αγιασμό και θα έφευγε το κακό το μάτι...

Στην σειρά για την εκτέλεση παρακαλω! Πρώτα θα δοκιμάσει ο μπροστά και μετά θα το χάσει ο από πίσω ο έμπειρος...


ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 4 - 1

Στον Βαλβερδιακό τώρα είχαμε απ'όλα. Ωραία μπάλα και πάλι, έχουν δέσει οι Μπελούτσι-Ντιόγο, είναι σε φόρμα η ομάδα γενικά και παίζει σωστά και όπως θέλει ο προπονητής της. Μέχρι και ο Όσκαρ έπαιξε καλά να φανταστείτε. Από την άλλη βέβαια τα διαιτητικά λάθη για ακόμη μια φορά ήταν υπέρ των ερυθρολεύκων αλλά σε καμία περίπτωση δεν καθόρισαν αποτέλεσμα, ενώ ο Sir Takis δεν μου φάνηκε να το παλεύει και πολύ το ματς. Αν και η αλήθεια είναι ότι ο Πανιώνιος έχει πρόβλημα στην άμυνα, αφού σχεδόν όλα τα γκολ ήταν λίγο-πολύ "ευγενική προσφορά"... Τρέλα μεγάλη λοιπόν στο λιμάνι και "όλα καλά". Πάντως εγω θα επιμείνω ότι ο γαύρος θα τις κάνει τις γκέλες του. Το θέμα είναι αν υπάρχει περίπτωση ένας εκ των ΠΑΟ και ΠΑΟΚ να κρατηθούν κοντά του και να τον απειλήσουν. Χλωμό πάντως... "Μοναχικός καβαλάρης" προς το παρόν ο γαύρος στη βαθμολογία.

Στα υπόλοιπα είχαμε άλλη μια μετριότητα του "Club Ρούλης" που χρειαστηκε τη διαιτησία για να παρει 3ποντο απέναντι στον Πανσερραϊκό. Ο Πανθρακικός με ανθρακικό και χωρίς αναισθητικό πήρε άλλη μία νίκη, απεναντι στον ΟΦΗ αυτή τη φορά, και έφαγε την ΑΕΚ στη βαθμολογία!


Πρωτοτυπίες...("να οργανωθούμε ρε παιδιά")

ΥΓ: Εκεί στον ΠΑΟ ψηθείτε να δηλώσετε για έδρα καμιά ευρωπαϊκή πόλη
ΥΓ1(Quiz): Μήπως ο Φίγκο έστειλε αυτόν τον οπαδό που μπήκε στο ΟΑΚΑ; Γιατί θα μπορούσε να τον έχει στείλει;
ΥΓ2: Κάτω τα χέρια από τον Πάμπλο Γκαρσία!
ΥΓ3: Ταυλαρίδης για ΠΑΟ; Σε κάποιον δεν θα αρέσει αυτό...
ΥΓ4: Ρεκόμπα: "Μπορεί τελικό Champions League ο ΠΑΟ". Τελικό ΤσουΛου μπορεί. Τελικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα δεν μπορεί να πάρει με τίποτα... :-))
ΥΓ5: Κάποιοι λέγανε ότι ο ΠΑΟΚ ευνοείται φέτος. Τώρα τι έχουν να πουν;
ΥΓ6: "Τούμπα" η Φυλή, αλλά τα επεισόδια, επεισόδια...Πάλι στις αστυνομίες έτρεχε ο Ζαγόρ
ΥΓ7: Πώς το λέει ο ύμνος της ΑΕΚ; "Σουτάρετε και σπάστε τα δοκάρια"; Ε αυτό κάνανε τα παιδιά...(πολυφορεμένο το αστείο-το πε κι ο Σαρελλάκος-αλλά αυτό μου'ρθε τι να κάνω). Αν και στην περίπτωση της ΑΕΚ θα ταίριαζε και το "Ντάντη Κουλ", καθώς Ντάντη λέγανε αυτόν τον απίθανο ρεφ.
ΥΓ8: Κύριε Σκορδα(λιά) δεν θα μιλήσεις σήμερα για τη διαιτησία; Μήπως εσύ κύριε Πηλαδάκη;
YΓ9: Πάλι γκολ ο Ροναλτνίνιο, πάλι "σφαλιάρα" η Μίλαν. Τι θα γίνει με το χάλι μας;
ΥΓ10: Εύγε στην Άρσεναλ που μας άνοιξε τον δρόμο για την κορυφή! Merci monsieur Arsene!
YΓ 11: Άπιαστη η Μπάρτσα! Με αυτόν τον Μέσι η Αργεντινή πρέπει να σηκώσει το επόμενο Μουντιάλ. Τελεία και παύλα!
ΥΓ12: Και μιας και είπαμε Μπάρτσα "Μ'αυτές τις εμφανισεις θα μπορούσαμε να κερδίσουμε και την Μπαρτσελόνα" είπε ο Όσκαρ. Ξεκαβαλήστεεεε...

Yστερόγραφα αλα παλαιό gatti σήμερα, γιατί ήταν πολλά αυτά που ήθελα να σχολιάσω.

EDIT: Πάμπλο Γκαρσία : "Σε λίγο θα μου πουν να φορέσω φούστα". Φανταστείτε την εικόνα μόνο. Σαν τον Γουίλιαμ Γουόλας θα είναι... Τα'χει πάρει άγρια πάντως ο Ουρουγουανός και όχι αδίκως.



5

ΝΟΜΟΙ...ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΠΛΑΝΗΤΗ!!!

Μπορεί να ξέρουμε όλοι πως η δικαιοσύνη είναι τυφλή, αλλά πολλές φορές οι νομοθέτες είναι πραγματικά θεότρελοι!!

Σας παρουσιάζω τους 20 πιο παράξενους νόμους που εντόπισα σε διάφορες χώρες!!


1- ΗΠΑ, Colorado, LoganCounty (δημοτικός νόμος):

Είναι παράνομο το φιλί σε μια γυναίκα ενώ αυτή κοιμάται.



2- ΗΠΑ, Florida (πολιτειακός νόμος):

Απαγορεύεται η απελευθέρωση αερίων από τον πρωκτό σε δημόσιο χώρο, μετά τις 18.00 κάθε Πέμπτη.



3- ΗΠΑ, California, Chico(δημοτικός νόμος):

Η πυροδότηση πυρηνικού όπλου στα όρια του Δήμου τιμωρείται με πρόστιμο $500.



4- ΗΠΑ, Massachusetts (πολιτειακός νόμος):

Απαγορεύονται οι γορίλες στο πίσω κάθισμα των αυτοκινήτων.



5- ΗΠΑ, New York(πολιτειακός νόμος):

Oταν κάποιος χρησιμοποιεί ασανσέρ πρέπει να έχει τα χέρια διπλωμένα μπροστά του και να κοιτά την πόρτα.


6 Στην Washington απαγορεύεται να πιάσεις ψάρι πετώντας του μια πέτρα!


7- ΗΠΑ, Arkansas(πολιτειακός νόμος):

Ο άνδρας έχει το δικαίωμα να δέρνει τη σύζυγό του, όχι όμως περισσότερες από μία φορά το μήνα.


8-- Στο Bakersfield της Καλιφόρνια, όποιος συνουσιάζεται με τον Σατανά πρέπει να χρησιμοποιεί προφυλακτικό.



9- ΗΠΑ, New York (πολιτειακός νόμος):

Η ποινή για όποιον πηδάει από κάποιο κτίριο είναι θάνατος.

10- ΗΠΑ, Devon, Connecticut

Είναι παράνομο να περπατάς ανάποδα μετά το ηλιοβασίλεμα.


11- Ελβετία, (εθνικός νόμος):

Οι πολίτες δεν επιτρέπεται να τραβούν το καζανάκι της τουαλέτας μετά τις 22.00.


12 - Γαλλία, (εθνικός νόμος):

Δεν επιτρέπεται να δίνεται το όνομα Ναπολέων σε γουρούνια.


13 - Γαλλία, Le Lavandou, (δημοτικός νόμος):

Απαγορεύεται σε κάποιον να πεθάνει εάν δεν έχει προνοήσει για τον τόπο ταφής του.


14- Αγγλία, (εθνικός νόμος):

Η επικόλληση γραμματοσήμων που φέρουν το βασιλιά ή τη βασίλισσα, με την ανάποδη, θεωρείται εσχάτη προδοσία.


15- Αγγλία, York, (δημοτικός νόμος):

Εξαιρώντας τις Κυριακές, η δολοφονία Σκοτσέζων με τη χρήση τόξου, είναι απόλυτα νόμιμη.



16 (Ελβετία)
- τις Κυριακές. απαγορεύεται το στέγνωμα ρούχων


- τις Κυριακές. απαγορεύεται το πλύσιμο του αυτοκίνητου.


17 (Ιταλία)- Είναι παρανομία να είσαι τσαρλατάνος.


18 (Σιγκαπούρη)- Ο πεοθηλασμός είναι παράνομος, εκτός αν πρόκειται για προκαταρκτικό.

19- Παρανομία το να έχεις στην κατοχή σου τσιγάρα σε δημόσια κτίρια.

20- Αν έχεις τρεις φορές πετάξει σκουπίδια στο δρόμο. Η ποινή είναι να
καθαρίσεις τους δρόμους τις Κυριακές με μια πινακίδα στην πλάτη που να λέει
"Είμαι βρομιάρης". Επίσης θα αναφέρουν το όνομα σου στον τοπικό τύπο.

Λίστα ιστολογίων

Powered by Blogger. Theme: TheBuckmaker, Kredit online, Tyrol. Converted by Wordpress To Blogger for WP Blogger Themes. Sponsored by iBlogtoBlog.