uzuburu-buru

Φαντάζομαι όλοι ακούσατε για την περιβόητη ακύρωση της συναυλίας των Depeche Mode….Είμαι και εγώ, λοιπόν ένας από αυτούς τους 25.000 ανθρώπους που πήγαν……και γύρισαν. Η παράσταση ακυρώθηκε λόγω ξαφνικής ασθένειας του τραγουδιστή του συγκροτήματος Dave Gahan. Ακούστηκαν πολλά για την «δήθεν» αδιαθεσία του, γιατί πολλοί έτσι την χαρακτήρισαν, λόγω των προβλημάτων του με ναρκωτικά. Προσωπικά, απογοητεύτηκα που ακυρώθηκε, αλλά δεν έσπευσα να κατηγορήσω κανέναν, δεν με νοιάζει ο λόγος που δεν έγινε, αλλά το ότι περίμενε η διοργανώτρια εταιρεία να μαζευτεί πρώτα όλος αυτός ο κόσμος, να πάει η ώρα 21:30 και μετά να ανακοινώσουν ότι δεν θα πραγματοποιηθεί η συναυλία ενώ είπαν ότι ο τραγουδιστής δεν αισθανόταν καλά από το πρωί. Εγώ αυτό θεώρησα λάθος… Το μόνο που μπορώ να σας δείξω από την βραδιά είναι αυτή η φωτογραφία….

Υπήρχε το ενδεχόμενο η συναυλία να γίνει την επόμενη μέρα αλλά ούτε αυτό δεν ήταν εφικτό γιατί όντως ο άνθρωπος είχε πρόβλημα, ότι και αν ήταν αυτό, καθώς ακυρώθηκαν άλλες 5 συναυλίες. Εδώ είναι η νεότερη ανακοίνωση του γενικού διευθυντή της διοργανώτριας εταιρείας, Didi music και Big Star Promotion.

Γεια σας, η mislandfru καλεί κόσμο uzuburu-buru….Λοιπόν στο blog μας για όσους δεν το έχουν ήδη παρατηρήσει, υπάρχει μια καινούργια δημοσκόπηση που αφορά την μουσική. Το θέμα της είναι ποιο συγκρότημα από αυτά που φαίνονται θα θέλατε να έρθει στην Ελλάδα για συναυλία, οι ‘διαγωνιζόμενοι’ είναι οι παρακάτω:

1) System Of A Down

2) AC/DC

3) Bon Jovi

4) Green Day

5) Red Hot Chili Peppers

6) Oasis

Όπως θα παρατηρήσατε κάνενα από αυτά τα συγκροτήματα δεν έχει έρθει στην Ελλάδα, θα θέλαμε λοιπόν να μάθουμε την γνώμη σας και σας ζητάμε να ψηφίσετε. Η δημοσκόπηση βρίσκεται στα αριστερά της σελίδας κάτω από το ‘εντυπωσιακό’ και ‘μοναδικό’ ρόστερ μας.

Σημείωση: Οι System of a down έχουν έρθει σαν support στους Slayer και όλοι τους έβριζαν γιατί υπάρχει αυτή η άσχημη συνήθεια ο κόσμος να βρίζει το opening act, και οι Oasis έχω την εντύπωση ότι είχαν έρθει αλλά δεν έπαιξαν γιατί τσακώθηκαν τα αδέρφια Gallagher ( τι πρωτότυπο).Αν κάποιος ξέρει κάτι άλλο ή διαφωνεί με τα παραπάνω παρακαλώ πολύ να μας ενημερώσει…

RED HOT CHILI PEPPERS

Τι να πει κανείς για τους RED HOT?Δεν ήξερα από που να αρχίσω και που να τελειώσω θα το καταλάβετε και εσείς γιατί το αφιέρωμα είναι τεράστιο αλλά 20 χρόνια πορεία είναι αυτά. Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει το Under the bridge ποιος δεν έχει χτυπηθεί με το Give it away και ποιος ρωτάω ποιος δεν έχει προσπαθήσει να καταλάβει τι λέει το Can’t stop?

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!

ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟ ALBUM

Όλα ξεκίνησαν όταν ο 12χρονος Anthony Kiedis μετακόμισε στο Λος Άντζελες με τον πατέρα του. Έφτασε ο καιρός κάποια στιγμή να πάει Λύκειο και πήγε στο Fairfax. Εκεί γνώρισε τον Michael Balzary(γνωστό αργότερα ως Flea) τον Hillel Slovak(κιθάρα) και τον Jack Irons(τύμπανα).Ο Slovak έμαθε στον Flea να παίζει μπάσο και από τότε όλοι ήταν κολλητοί. Στην πρώτη παράσταση που έδωσαν το όνομα τους ήταν Tony Flow and the Miraculously Majestic Masters of Mayhem και άνοιξαν την συναυλία για το group ενός φίλου τους. Για αυτή την περίσταση έγραψαν ένα και μόνο τραγούδι(δηλαδή οι μουσικοί αυτοσχεδίασαν και ο Κiedis ράπαρε) το Out in L.A. Αυτό υποτίθεται ότι θα το έκαναν μόνο για μία φορά(αφού ο Slovak και ο Irons είχαν δική τους μπάντα)αλλά άρεσαν τόσο πολύ στο κοινό που ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού τους ζήτησε να εμφανιστούν πάλι την επόμενη εβδομάδα με νέο τραγούδι.

Το όνομα του συγκροτήματος άλλαξε σε Red hot chili peppers και οι εμφανίσεις σε clubs συνεχίστηκαν. Ώσπου έρχεται η πρόταση να υπογράψουν συμβόλαιο με την ΕΜΙ που φυσικά δέχονται…Τρεις μέρες πριν υπογράψουν όμως μαθαίνουν ότι ο Slovak και ο Irons υπογράφουν και εκείνοι συμβόλαιο με την άλλη μπάντα.

Τα δύο εναπομείναντα μέλη δεν το βάζουν κάτω. Προσλαμβάνουν καινούργια μέλη για την ηχογράφηση του δίσκου που ήταν ο Cliff Martinez στα drums και ο Jack Sherman στην κιθάρα. Το πρώτο ομώνυμο album κυκλοφορεί και πουλάει γύρω στα 25.000 αντίτυπα.

FREAKY STYLEY (1985)

Μετά από κάποιες εντάσεις λόγω καλλιτεχνικών διαφορών μεταξύ Kiedis και Sherman,o Sherman απολύεται και την θέση του παίρνει ο γνώριμος Slovak.Με αυτό το line-up το group οδηγείται στην ηχογράφηση του 2^ου album Freaky Styley που κυκλοφορεί το 1985 χωρίς να γνωρίσει μεγάλη επιτυχία.

THE UPLIFT MOFO PARTY PLAN (1987)

Στο 3^ο δίσκο έχουμε το original line-up δηλαδή Kiedis, Flea, Slovak και Irons. Τότε αρχίζουν τα σοβαρά προβλήματα των ναρκωτικών από πλευράς Slovak και Kiedis.Mε παραγωγό τον Michael Beinhorn η μπάντα βγάζει το Uplift mofo party plan που κινείται σε πιο punk και funk ρυθμούς.O δίσκος πηγαίνει καλύτερα από τον προηγούμενο και κάνουν και μια μικρή περιοδεία που τους κάνει λίγο πιο γνωστούς. Ωστόσο η εξάρτηση του Slovak μεγαλώνει με αποτέλεσμα να πεθάνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών στις 25 Ιουνίου του 1988.Το γεγονός αυτό οδήγησε στην αποχώρηση του Irons γιατί δεν ήθελε να σχετίζεται με κάτι που θα του θύμιζε τον θάνατο του φίλου του. Ο Kiedis μπαίνει στην απεξάρτηση…

MOTHER’S MILK (1989-1990)

Έτσι για άλλη μια φορά ο Kiedis και ο Flea ψάχνουν για αντικαταστάτες για να φτιάξουν καινούργιο υλικό. Προσλαμβάνουν για κάποιο διάστημα τον D.H Peligro(drummer των Dead Kennedys) και τον DeWayne “Blackbyrd” McKnight αλλά δεν υπάρχει χημεία και απολύονται. Ο Peligro όμως βοήθησε τους Red Hot συστήνοντας τους ένα νέο παιδί τον John Frusciante.O Frusciante ήτανε φαν του συγκροτήματος και αφού πέρασε από οντισιόν με την οποία ο Kiedis και ο Flea ενθουσιάστηκαν ο 17χρονος John γίνεται ο νέος κιθαρίστας.

Τρεις εβδομάδες πριν την ηχογράφηση του καινούργιου cd η μπάντα δεν έχει drummer.Κάνουν λοιπόν οντισιόν αλλά δεν βρίσκουν αυτό που θέλουν. Μια φίλη τους η Denise Zoom προτείνει τον Chad Smith ο οποίος στην οντισιόν του όχι μόνο ακολούθησε τον πολύπλοκο ρυθμό που έπαιζε ο Flea στο μπάσο αλλά τον οδηγούσε κιόλας. Έτσι ο Smith προστέθηκε στο ρόστερ.

Η ηχογράφηση του Mother’s Milk ξεκίνησε με κάποια προβλήματα γιατί ο παραγωγός ήθελε να κάνει πιο metal την κιθάρα του John και εκείνος δεν ήθελε. Παρόλα αυτά το album κυκλοφορεί τον Αύγουστο του 1989 κα γίνεται ο πρώτος τους χρυσός δίσκος.

BLOOD SUGAR SEX MAGIK (1990-1992)

Το 1990 οι Red Hot μετακομίζουν από την ΕΜΙ και πηγαίνουν στην Warner Bros.

Αλλάζουν επίσης και παραγωγό και τους αναλαμβάνει ο Rick Rubin.Όλοι έγραφαν σαν τρελοί, τα τραγούδια τους έβγαιναν αβίαστα. Ο Rubin όμως θεώρησε ότι το συγκρότημα θα λειτουργούσε καλύτερα σε κάποιο πιο ανορθόδοξο περιβάλλον. Έτσι η ηχογράφηση έγινε σε ένα παλιό αρχοντικό σπίτι στο οποίο ο Anthony, o Flea και ο John μείνανε καθ’ όλη την διάρκεια της.

Το Under the bridge είναι ένα από τα πιο πετυχημένα τραγούδια τους. Είναι ένα ποίημα του Anthony που μιλάει για την μοναξιά που ένιωθε όταν έκανε ναρκωτικά έχοντας απομακρυνθεί από όλους όσους νοιάζονταν για αυτόν και πίστευε ότι η μόνη συντροφιά που είχε ήταν η πόλη του. Δεν είχε σκοπό να το κάνει τραγούδι αλλά με την επιμονή του Rick Rubin και την βοήθεια του Flea του John και του Chad έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους.

Το Blood Sugar κυκλοφόρησε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1991.Το πρώτο single ήταν το “Give it Away” που κέρδισε Grammy το ’92 και ήταν το πρώτο #1 single του συγκροτήματος. Με αυτό κάνουν αισθητή την παρουσία τους σε ραδιόφωνο και MTV. Δεύτερο single ήταν το Under the bridge και έφτασε στο #2 στα chart του Billboard. To album πούλησε πάνω από 12 εκ. παγκοσμίως και διεύρυνε το κοινό της μπάντας. Και άλλα τραγούδια όπως το “Suck my kiss”, “Breaking the girl” και το “The Power of Equality” έγιναν επίσης επιτυχίες.

Ξεκινάει μια μεγάλη παγκόσμια περιοδεία για την προώθηση του δίσκου με πολλά σκέλη. Η αρχή έγινε στην Αμερική και έλαβαν μέρος οι Smashing Pumpkins και οι πρωτοεμφανιζόμενοι τότε Pearl Jam. Στη συνέχεια σκάει μύτη το Nevermind και οι Smashing Pumpkins αντικαθίσταται από τους Nirvana (τέλεια θα ήτανε να τους βλέπαμε και τους τρεις μαζί)

Ο Frusciante αρχίζει να παίρνει περισσότερα ναρκωτικά και να αντιδράει άσχημα σε όλη αυτή την επιτυχία του συγκροτήματος λέγοντας συγκεκριμένα ότι προτιμούσε να παίζει για 30 άτομα όπως παλιά. Γινόταν απόμακρος, αντιδραστικός με κακή απόδοση όλο και πιο εξαρτημένος.

Στην περιοδεία στην Ιαπωνία τον Μάιο του ’92 ο Frusciante δηλώνει ότι δεν αντέχει άλλο και τα παρατάει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακυρωθεί η περιοδεία στην Αυστραλία.

Δοκιμάζονται αρκετοί αντικαταστάτες μεταξύ των οποίων και οι: Arik Marshall, Jesse Tobias αλλά τελικά προτιμήθηκε ο Dave Navarro.

ONE HOT MINUTE (1993-1998)

O Kiedis μετά από 5,5 χρόνια στην απεξάρτηση αποφασίζει να ξαναπάρει ναρκωτικά.

Όταν ξεκίνησαν να παίζουν μαζί με τον Navarro τα πράγματα δεν πήγαιναν τόσο καλά γιατί δεν μπορούσε να ταιριάξει με το στυλ των Peppers.Παρόλα αυτά ηχογράφησαν το One Hot Minute (με τα χίλια ζόρια αφού ο Kiedis χανότανε για μεγάλο χρονικό διάστημα σουτάροντας ναρκωτικά) το οποίο κυκλοφόρησε στις 12 Σεπτεμβρίου του ’95 με ένα πιο σκοτεινό και καταθλιπτικό ύφος πράγμα που οφείλεται στον Navarro.

Ο δίσκος αν και δεν ήταν ο καλύτερος ήταν εμπορικός. Πούλησε 5 εκατομμύρια παγκοσμίως και τα 3 hit singles ήταν τα “My Friends”(#1), “Warped”, “Music is my aeroplane”

Το ’98 που ξαναμαζεύτηκαν για να βγάλουν καινούργιο cd ο Navarro ήταν τόσο εθισμένος στα ναρκωτικά που δεν τον ενδιέφερε πια το συγκρότημα και ήταν ασυνεπής με αποτέλεσμα να απολυθεί(την ίδια περίοδο ο Kiedis ξέκοβε, υποτροπίαζε και τούμπαλιν, πάντως ήτανε σε καλύτερη κατάσταση).

Τότε ο Flea είπε ότι ο μόνος τρόπος για να συνεχίσει να υπάρχει το συγκρότημα είναι να επιστρέψει o John.

CALIFORNICATION (1998-2000)

Όταν ο Frusciante έφυγε από τους Peppers ξεκίνησε έναν πολυετή μαραθώνιο χρήσης ναρκωτικών. Η λογική του τότε ήταν απλή έλεγε “ότι αφού είμαι χαρούμενος μόνο όταν παίρνω ηρωίνη, πρέπει να παίρνω ηρωίνη όλη την ώρα.” Οι μόνες του δραστηριότητες ήταν να ζωγραφίζει και να μαστουρώνει. Επειδή όπως είπε και ο Kiedis “Ποτέ δεν έμαθε να χτυπάει ενέσεις απλά έβρισκε φλέβα και ήλπιζε για το καλύτερο” τα χέρια του είχαν γεμίσει πληγές οι οποίες οδήγησαν σε αποστήματα. Κάποτε είχε μπει σε κλινική αποτοξίνωσης μόνο και μόνο για αυτές τις πληγές. Όσο καιρό δεν ήταν στο συγκρότημα (’92-’98) είχε κυκλοφορήσει κάποιους σόλο δίσκους και είχε κάνει κάποιες εκθέσεις ζωγραφικής. Τον Ιανουάριο του ’98 μπήκε στην κλινική αποτοξίνωσης Las Encinas και βγήκε το Φεβρουάριο. Για να καταπολεμηθούν οι ουλές και γενικά η κατάσταση του χρειάστηκε πλαστική εγχείρηση στα χέρια, στην μύτη καθώς και καινούργια δόντια!!!(ναι αλήθεια είναι).

Τον Απρίλιο του ’98 ο Flea κάνει πρόταση στον John να ξαναγυρίσει στο συγκρότημα και αυτός φυσικά δέχεται. Εννοείται όμως ότι ο Frusciante είχε ξεπουλήσει μέχρι και τις κιθάρες του για ναρκωτικά. Έτσι του αγόρασε ο Kiedis μια Stratocaster του ’62.

Αρχίζουν λοιπόν τα παλικάρια να τζαμάρουν πάλι στο σπίτι του Flea. Στην αρχή ήταν δύσκολα τα πράγματα γιατί όλοι ήταν σκουριασμένοι σωματικά και πνευματικά. Σιγά-σιγά όμως όλο και περισσότερο υλικό προέκυπτε και μετά από πολύ καιρό ήταν καλό.

Στις 8 Ιουνίου του 1999 μετά από ένα περίπου χρόνο εξάσκησης και παραγωγής κυκλοφορεί το Californication.To πιο επιτυχημένο album τους μέχρι τώρα με 15 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως (#3 στα charts).

Hits: “Scar tissue”, “Otherside”, “Californication”, “Around the World”, “Road Trippin’”, “Parallel Universe’.

Ακολουθεί παγκόσμια περιοδεία 2 χρόνων περίπου με τον Kiedis να υποτροπιάζει για ακόμη μια φορά.

BY THE WAY (2001-2005)

Το 2001 ο Anthony αποφασίζει να αντιμετωπίσει το “Θηρίο” όπως το αποκαλεί εκείνος μια και καλή. Μένει καθαρός, παρακολουθεί συνεδρίες και βοηθάει και άλλο κόσμο να ξεπεράσει το πρόβλημα του.

Τότε ξεκινούν να γράφουν και το By the Way. O Frusciante και ο Flea είχαν κάποιες καλλιτεχνικές διαφορές όσον αφορά το ύφος του δίσκου αλλά προσπάθησαν να τις εξομαλύνουν. Το album βγήκε τελικά πιο μελωδικό (“ I could die for you”, “Dosed”) χωρίς το συγκρότημα να χάνει το στυλ του (“Can’t Stop”, “By the way”).

Κυκλοφορεί 9 Ιουλίου 2002 κα την πρώτη εβδομάδα πουλάει 700.000 αντίτυπα (#2 στα charts).

Hits: “By the way”, “Can’t Stop”, “Dosed”, “The Zephyr Song”, “Universally Speaking”

Ακολουθεί 18μηνη παγκόσμια περιοδεία.

Νοέμβριος 2003: Κυκλοφορούν ένα Greatest Hits με 2 καινούργια τραγούδια το

“Fortune Faded” και το “Save the population”

Επίσης κυκλοφορούν ένα DVD το “Live at Slane Castle” από μια συναυλία που έγινε στην Ιρλανδία στις 23 Αυγούστου του 2003.Είναι απίστευτο σε όποιον αρέσουν οι Red Hot πρέπει να το δει οπωσδήποτε…Δείτε το Scar Tissue και θα καταλάβετε...

Το 2004 κυκλοφορεί ένα live album που ονομάστηκε “Live in Hyde Park”.Ηχογραφήθηκε κατά την διάρκεια των εμφανίσεων τους στο Hyde Park του Λονδίνου.258.000 άτομα έκοψαν εισιτήρια ύψους 17.000.000$ για να παρακολουθήσουν την τριήμερη συναυλία του συγκροτήματος που έφτασε #1 στο αντίστοιχο chart του Billboard (Billboard’s Top Concerts Boxscores).

STADIUM ARCADIUM (2006-2008)

Κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2006.Το συγκρότημα ήθελε αρχικά να κυκλοφορήσει 38 τραγούδια σε 3 albums με διάστημα 6 μηνών ανάμεσα τους. Τελικά αναθεώρησαν και αντ’αυτού κυκλοφόρησαν ένα διπλό album με 28 τραγούδια. Μπορεί να μην θεωρείται το καλύτερο τους αλλά εμένα μου αρέσει και σημειώνω ότι ο Frusciante έχει κάνει μεγάλη πρόοδο. Στατιστικά όμως είναι πετυχημένο cd γιατί έκανε ντεμπούτο στο #1 σε Αμερική και Αγγλία καθώς και σε 25 άλλες χώρες. Την πρώτη εβδομάδα πούλησε 442.000 μόνο στην Αμερική ενώ 1.100.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Στο τέλος του 2006 θεωρήθηκε ένα από τα καλύτερα της χρονιάς πουλώντας πάνω 7 εκατομμύρια παγκοσμίως.

Hits: “Dani California”, “Tell me baby”, “Snow ((Hey oh))”, “Desecration Smile”, ”Hump de bump” .

Και πάλι περιοδεύσανε για μεγάλο χρονικό διάστημα.

ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Να αναλύσεις την τεχνική του Kiedis δεν γίνεται γιατί δεν υπάρχει. Δεν έχει φωνάρα αλλά έχει προσωπικότητα. Πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι τόσα πολλά λόγια, τόσο γρήγορα είναι δύσκολο να τα πεις όταν κοπανιέσαι όπως κοπανιέται αυτός στην σκηνή. Όπως και να’χει η φωνή του και το ραπάρισμα του είναι σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος.

Για τον Flea δεν μπορείς να πεις πολλά. Τα πράγματα που κάνει ο τύπος στο μπάσο, τα κάνουν λίγοι. Το παίξιμο του είναι funk, hard rock,ψυχεδελικό και όταν παίζει κανονικά με τα δάχτυλα και όταν κάνει slapping. Βέβαια όσο περνάει ο καιρός οι μπασογραμμές του γίνονται πιο μελωδικές αλλά εξακολουθεί να μπορεί να κάνει ότι θέλει.

Ο Chad Smith είναι αυτό που λέμε ήρεμη δύναμη. Ακολουθεί τους υπολοίπους αλλά προσφέρει και χώρο στους άλλους με beats και grooves δίνοντας τους υλικό για να κάνουν τα δικά τους.

Ο Frusciante είναι μοναδικός δεν είναι ο καλύτερος κιθαρίστας όλων των εποχών αλλά ασχολείται και κάνει μεγάλη πρόοδο. Στις αρχές το παίξιμο του ήταν πολύ funk άγριο και ατσούμπαλο αλλά όσο περνάει ο καιρός ωριμάζει. Όπως έχει πει και ο ίδιος “προσπαθώ να προσεγγίζω την κιθάρα και το παίξιμο μου από άλλη οπτική γωνία κάθε φορά” γι’ αυτό και το στυλ του αλλάζει από δίσκο σε δίσκο. Αξίζει να ακούσετε το Stadium Arcadium για τα solos του.(Σταματάω εδώ γιατί αν πω κάτι παραπάνω δεν θα είμαι αντικειμενική γιατί απλά τον λατρεύω).

Αξίζει να αναφερθεί ότι μεγάλο μέρος αυτού του συγκροτήματος είναι και ο αυτοσχεδιασμός. Πολλά από τα solos που ηχογραφούνται στα albums είναι αυτοσχεδιασμοί καθώς επίσης και στα live οι περισσότερες μπασογραμμές του Flea κα τα solos του Frusciante δημιουργούνται εκείνη την στιγμή.

Τα βραβεία τους δεν θα τα αναφέρω γιατί δεν χρειάζεται…

Έμενα η γνώμη μου δεν θα είναι αντικειμενική γιατί είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα. Μακάρι να αξιωθούν και να έρθουν να τους δούμε ζωντανά γιατί είναι το συναυλιακό απωθημένο πολύ κόσμου (ναι δεν είμαι μόνο εγώ που γκρινιάζω).Πιστεύω με τα (πολλά) παραπάνω να πήρατε μια ιδέα για το τι εστί RED HOT CHILI PEPPERS και αν δεν τους έχετε ψάξει να τους ψάξετε γιατί αξίζει (δεν έγραφα τσάμπα εγώ…)