Σαν ζωγραφιά....
Θα μπορούσε, άνετα, να είναι ζωγραφιά κάποιου 5χρονου σε κάποιο νηπιαγωγείο οποιαδήποτε χώρας , όμως δεν είναι … είναι σημαία!!!!
Την είδα πρώτη φορά φέτος κατά τη διάρκεια της παρέλασης στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου μαζί με την διμελή αποστολή της χώρας στους αγώνες (ένας σπρίντερ στα 100m και ένας αρσιβαρίστας). Μετά την "έρευνα" που έκανα για αυτό το post διαπίστωσα πως το ντεμπούτο της συγκεκριμένης χώρας σε Ολυμπιακούς αγώνες ήταν στους δικούς μας στην Αθήνα το 2004 (και πολύ χάρηκα).
Την προηγούμενη βδομάδα αυτή η χώρα ξαναβρέθηκε μπροστά μου, αυτή τη φορά μέσα από ένα άρθρο του περιοδικού "Ε" το όποιο εξηγούσε μεταξύ άλλων πως πολύ απλά σε λίγα χρόνια (περίπου 50) αυτό το κράτος θα πάψει να υπάρχει!!!!
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά… Πρώτα απ’ όλα που στο καλό είναι αυτό το κράτος… Η Δημοκρατία του Κιριμπάτι, είναι μια νησιωτική χώρα στον Ειρηνικό ωκεανό που συμπεριλαμβάνει 33 νησιά και ατόλες (κατηγορία κοραλλιογενών νησιών, τα οποία έχουν δακτυλιοειδές σχήμα και βρίσκονται σε τροπικές θάλασσες, στο κέντρο τους βρίσκεται λιμνοθάλασσα) και ανήκει στην Ωκεανία.
Το Κιριμπάτι έχει έκταση 811km² και χωρίζεται σε 2 διοικητικές περιφέρειες. Στα νησιά Γκίλμπερτ και στα νησιά της Γραμμής Ισημερινού (8 από τα 11 ανήκουν στο Κιριμπατι και τα υπόλοιπα 3 είναι εδάφη των ΗΠΑ). και νησιά του Φοίνικα (8 από τα 10 ανήκουν στο Κιριμπατι και τα υπόλοιπα 2 είναι εδάφη των ΗΠΑ). Το Κιριτιμάτι (388 τετραγωνικά χιλιόμετρα) είναι το μεγαλύτερο νησί του κράτους, καθώς και η μεγαλύτερη ατόλη του κόσμου. Πρωτεύουσα είναι η ατόλη Ταράουα πάνω στην οποία βρίσκεται η πόλη Μπαϊρίκι.
Οι πρώτοι κάτοικοι των νησιών ήταν οι Μικρονήσιοι. Τα νησιά ανακαλύφθηκαν το 1765 από τον Άγγλο θαλασσοπόρο Τζον Μπάιρον ενώ από το 1892 έγιναν βρετανικό προτεκτοράτο. Κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο τα νησιά κατελήφθησαν από τους Ιάπωνες και απελευθερώθηκαν το 1943 από τους Συμμάχους μετά τη μάχη της Ταράουας. Η Ταράουα αποτέλεσε θέατρο μιας από τις φονικότερες μάχες στην ιστορία του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ. Το Νοέμβριο του 1943 αποβιβάστηκαν στην Ταράουα Αμερικανοί πεζοναύτες, Η μάχη της Ταράουα έλαβε χώρα στην Μπέτιο (πρώην πρωτεύουσα) στην ατόλη Ταράουα.
Απόβαση Αμερικάνων πεζοναυτών κατά τη διάρκεια της μάχης της Ταράουα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Οι άμυνες των Ιαπώνων τη διάρκεια της μάχης της Ταράουα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Οι άμυνες των Ιαπώνων τη διάρκεια της μάχης της Ταράουα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Το κλίμα της χώρας είναι τροπικό θαλάσσιο και η θερμοκρασία είναι γύρω στους 26 βαθμούς Κελσίου κατά μέσο όρο. Οι βροχοπτώσεις κυμαίνονται από 1000-3.000 χιλιοστά. Σχεδόν όλα τα νησιά της χώρας είναι κοραλλιογενείς νησίδες (ατόλες) και βρίσκονται στη ζώνη του Ισημερινού. Περικλείουν μία λιμνοθάλασσα και το ύψος τους κατά μέσο όρο είναι 4 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας με μεγαλύτερο υψόμετρο τα 14 μέτρα. Για το λόγο αυτό η χώρα διατρέχει μεγάλο κίνδυνο από τις κλιματικές αλλαγές και κυρίως το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Σε έκθεση του ΟΗΕ (1989) το κράτος αναφέρθηκε μεταξύ αυτών που απειλούνται με εξαφάνιση τον 21ο αιώνα, εξαιτίας του φαινομένου της ανόδου της στάθμης των υδάτων, λόγω της αυξημένης θερμοκρασίας. Σύμφωνα με το Περιφερειακό Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του Νοτίου Ει- ρινικού, δύο μικρά ακατοίκητα νησιά του Κιριμπάτι Τεμπούα Ταράουα και Αμπανουέα, εξαφανίστηκαν κάτω από το νερό το 1999.
Η χώρα έχει πληθυσμό 103.092 και η μεγαλύτερη πόλη του κράτους είναι το Μπαϊρίκι με 36.717 κατοίκους (το 2000). Πρόβλημα αποτελεί και η πυκνότητα του πληθυσμού. Το 1988 ανακοινώθηκε ότι 4.700 κάτοικοι της κύριας ομάδας νησιών θα επαναπατρίζονταν σε νησιά με λιγότερο πληθυσμό.
Το προσδόκιμο ζωής είναι τα 60 χρόνια (57 για τους άνδρες και 63 για τις γυναίκες).
Ο πληθυσμός ζει κυρίως στα απώτερα νησιά, σε ομάδες από 50 ως 3.000 ανθρώπους. Τα περισσότερα σπίτια κατασκευάζονται από υλικά που προέρχονται από κοκοφοίνικες και δέντρα πανδάνους. Οι εκτεταμένες καλλιέργειες εμποδίζονται από τις συχνές ξηρασίες . Έτσι, ο πληθυσμός του νησιού στρέφεται κυρίως προς την αλιεία. Οι περισσότεροι είναι ναυτικοί και αλιείς. Δεύτερη σημαντικότερη απασχόληση είναι στις φυτείες κόπρας. Πρόσφατα, πολλοί κάτοικοι μετακινήθηκαν στην αστικοποιημένη πρωτεύουσα, Ταράουα.
Με βάση τον επανασχεδιασμό της Διεθνούς Γραμμής Ημερομηνίας, το 1995 , το Κιριμπάτι είναι η πιο ανατολική χώρα στον κόσμο και ήταν το πρώτο κράτος που υποδέχθηκε το έτος 2000 και τη νέα χιλιετία. Το νησί Καρολίνα, όχι συμπτωματικά, μετονομάστηκε σε Νήσος της Χιλιετίας (Millennium Island).Το Κιριμπάτι απλώνεται σε τρεις ζώνες ώρας UTC +12 +13 και +14 κάτι το οποίο σημαίνει πως έχει εως και 26 ώρες διαφορά με κάποια νησιά της Ωκεανίας!
Μερικά από τα νησιά του Κιριμπάτι, ιδιαίτερα αυτά στα απομονωμένα Νησιά Γραμμής του Ισημερινού, χρησιμοποιούνταν πρώτα από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία για πυρηνικές δοκιμές, τη δεκαετία του ‘ 60. Το Κιριμπάτι απέκτησε την ανεξαρτησία του στις 12 Ιουλίου του 1979.
1957 Η πρώτη επιτυχημένη δοκιμή βόμβας Υδρογόνου από τους Βρετανούς
Το Κιριμπάτι έχει εμπορικούς εταίρους την Αυστραλία, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Ιαπωνία , το Ηνωμένο Βασίλειο, το Χονγκ Κονγκ και τη Γερμανία. Η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο αποτελούν τους μεγαλύτερους παρόχους εξωτερικής βοήθειας.
Νόμισμα έχει το Δολάριο Αυστραλίας. Το 2004 το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 2.700 δολάρια.
Τον Ιανουάριο του 1992 η Βουλή ενέκρινε την πρόταση από την Αντιπολίτευση να ξεκινήσει η διαδικασία για καταβολή αποζημιώσεων από την Ιαπωνία για τις καταστροφές που είχαν υποστεί στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Έναν χρόνο πριν, η Βρετανία δέχτηκε να καταβάλει αποζημίωση στη χώρα για την εξάντληση των αποθεμάτων φωσφόρου
Η ενέργεια προέρχεται αποκλειστικά από εισαγόμενους υδρογονάνθρακες. Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων δεν ολοκληρώθηκε και η χώρα σήμερα αποτελεί ένα από τα φτωχότερα κράτη στον κόσμο.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως εντός του Κιριμπάτι και συγκεκριμένα στις νήσους του Φοίνικα βρίσκεται και το μεγαλύτερο θαλάσσιο πάρκο του κόσμου το οποίο έχει και την πολύ εύστοχη ονομασία PIPA (Phoenix Islands Protected Area) το οποίο καλύπτει συνολική έκταση 410 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων!!!!
Το πτηνό Φρεγάταπου απεικονίζεται στη σημαι του Κιριμπάτι
Η χώρα έχει μετατραπεί σε τοπ τουριστικό προορισμό τα τελευταία χρόνια οχι μόνο λόγω του φυσικού κάλους(που είναι αναμφισβήτητο) της αλλά κυρίως λόγω της σημαντικής πιθανότητας σε λιγα χρόνια να μην υπάρχει στο χάρτη.... Γι' αυτό let's go Ghetto tourists που λένε και οι Locomondo
Ορίστε λίγο Κιριμπάτι.... (φάτε μάτια ψάρια γιατί σε λίγο δεν θα υπάρχει..)
Κατά την άποψή μου αυτό εδώ είναι ίσως το καλύτερο ποστ που έχει ανέβει μέχρι στιγμής στο uzuburu-buru!
don Quixote μπραβο,μπράβο και μπράβο!
Χτύπησες βέβαια τις αδυναμίες μου (γεωγραφία,ιστορία,λαογραφία), γι'αυτό και μου αρέσει τόσο πολύ το ποστ.Έριξες όμως και φοβερή δουλιά!
Περιττό να πω ότι οι φωτογραφίες τα σπάνε!
Πέρα από το αδιαμφισβήτητα άψογο αισθητικό αποτέλεσμα,το ποστ επιβεβαιώνει και μία είδηση γνωστή, δυσάρεστη αλλά πολύ σημαντική:το περιβάλλον κινδυνέυει!Και δεν κινδυνεύει απλά.Πολλά κράτη,όπως το Κιριμπάτι,κινδυνεύουν ακόμη και με ολοκληρωτική εξαφάνιση!Καμπανάκι λοιπόν και με χειροπιαστές αποδείξεις πλέον...
Προσωπικά δεν είχα ιδέα ότι το συγκεκριμενο νησιωτικό σύμπλεγμα κινδυνεύει τόσο άμεσα.
Να προσθέσω ότι υπάρχουν νησιά που φημολογείται ότι έχουν εξαφανιστεί ήδη εξαιτίας πυρηνικών δοκιμών της Γαλλίας και των ΗΠΑ,οι οποίες έχουν φροντίσει να θαφτεί το γεγονός και όσοι περιβαλλοντολόγοι φωνάζουν να ακούγονται σαν συνωμότες και γραφικοί.
Η προστασία του περιβάλλοντος και η αποπυρηνικοποίηση των κρατών είναι λοιπόν δύο θέματα που τίθενται επιτακτικά μπροστά στην ανθρωπότητα και ειδικά σε εμάς τους νέους.Δυστυχώς απέχουμε πολύ από το να κάνουμε κάτι για την αντιστροφή της αρνητικής κατάστασης...
ΥΓ:Απίθανη η σημαία!Δεν την είχα ξαναδει.
Όντως φ α ν τ α σ τ ι κ ό post. Το διάβασα μονορούφι και εκτός των άλλων μου έλυσε και την απορία που συζητούσα προ ημερών με φίλους για το ποια είναι η μεγαλύτερη διαφορά ώρας μεταξύ κρατών στον πλανήτη
Όντως πολύ ενδιαφέρον post. Ακριβά μαθήματα γεωγραφίας, και όχι μόνο...
Πόσο απέχουν 2 κράτη, 2 τόποι που τους χωρίζει ένας ωκεανός;
Πόσο θα απέχουν δυό τόποι που θα τους χωρίζουν μια αιωνιότητα;
Ελπίζω να μην απέχουν τόσο πολύ, να αρκεί μια αποβίβαση από το λιμάνι της σκέψης μας....
Eνα ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ποστ! Συγχαρητήρια!
Το Κιριμπάτι κι εγώ από τους Ολυμπιακούς Αγώνες το ήξερα. Τόσο αναλυτική όμως αναφορά που να λύνει τόσες πολλές απορίες για πολλά θέματα και τόσο υπέροχη παρουσίαση, ούτε που θα μπορούσα να φανταστώ!
ΜΠΡΑΒΟ και πάλι ΜΠΡΑΒΟ!
Τι κρίμα να κινδυνεύει με αφανισμό ένα τέτοιο νησιωτικό σύμπλεγμα! Σαν τα μούτρα μας το έχουμε κάνει το περιβάλλον!
ΥΓ. Πόσο μικρό προσδόκιμο ζωής!
(αυτές οι γυναίκες ρε παιδί μου, παντού να ζουν περισσότερο...).
Πούλιτζερ στον κύριο...Μπράβο το αγόρι μας!!Τελικά δεν τα καταφέρνεις μόνο με τα χρώματα και τις αναμείξεις τους..Λοιπόν, ας αφήσουμε για λίγο το όνειρο της Κούβας και πάμε Κιριμπάτι!!
@ stepas:
Να 'σαι κάλα και ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
το ξέρω οτι δεν μπορεις να είσαι αντικειμενικός και πως θα σου αρεσε πολύ το ποστ
για τις φωτογραφίες τι να πω??? Ηταν πόλυ ωραία η διαδικασία να της μαζέψω και καθόλου δύσκολο να της βρώ... ενας τόπος με τόση φυσική ομορφιά είναι πολύ δυσκολο να κτυφτεί... Η αγαπημένες μου (έκτός από τη σημαία φυσικά) είναι το κοριτσάκι με τα φρούτα και αυτη που ενας τύπος οργώνει μια καλλιεργεια μέσα στη θάλασσα)
Φίλε μου το περιβάλλον δεν κινδυνεύει....κινδύνευε...Τωρα έμεις κινδυνεύουμε!!!!
Γραφικέ...τη φωτογραφία κάτω απο το κοριτσάκι την είδες??? τό νερό είχει ξεπεράσει κατα πολυ τα συνεφα.... και είναι το 1957 μια πρώτη βόμβα υδρογόνου...φαντάσου τι γίνεται στις μέρες μας με τις πυρηνικές δοκιμές...
Όπως τα λες..... ακριβώς....
@ zamuc :
Σε ευχαριστώ πολυ... και καλώς ήρθες στην παρέα μας....
Χαιρομαι πολύ που σου άρεσε και που το διάβασες ευχάριστα... Να σου πώ την αλήθεια φοβόμουν πως λόγω της εκτασής του θα είναι κουραστικό και επειδή δεν είναι και το καλύτερο μου η έκφραση με το γραπτο λόγο ( για να καταλάβεις πόσο σιχαινόμουν την έκθεση θα σου πω κάτι που οι ερισσοτεροι εδω μέσα το ξέρουν και το λεμε καμά φορά μεταξύμας για να γελάσουμε... στις πανελληνιες δεν εγραψα έκθεση....έγραψα τις ασκήσεις και μια περίληψη και σηκώθηκα στο μισάωρο για να πάω να παίξω μπάλα... και βέβαια οσοι ήταν στην αίθουσα έλεγαν που πάει το βλαμένο!!!)
Το θέμα της διαφοράς ώρα είναι λίγο γελοίο.... για να καταλάβεις με τη Χαβάη (που δεν είναι και πολύ μακριά αμα δεις το χάρτη) έχει ακριβώς την ίδια ώρα αλλά είναι μια μέρα (!!!) μπροστά το Κιριμπάτι και έπισης έχει 26 ώρες διαφόρα με χώρα που ανήκει στην ίδια Ηπειρο. Ειναι βέβαι κάτι που έχει δώσει σημαντική ώθηση στον τουρισμό της χώρας αφού είναι πάντα η χώρα που υποδέχεται πρώτη το νέο έτος!!!
@ kioy :
Χαρηκα πολύ που σου φάνηκε ενδιαφέρον το ποστ.. η αληθεια είναι πως όταν το έφτιαχνα επρέπε να διαβάζω.... αλλα αν ερθει κατι και μου καρφωθει κατι στο κεφάλι μου είναι πολύ δυσκολο να κάνω οτιδήποτε άλλο
Μακάρι τους τόπους να τους χώριζαν μόναχα Ωκεανοί θέλασσας... τους χωρίζουν κυρίως ωκεανοί βλακείας και είναι απωλύτως σίγουρο πως θα τους πνίξνουν πολύ σύντομα αν δεν αλλαξει κάτι δραστικά....
@ gatti :
ευχαριστώ πολυ για τα καλά σου λόγια...
παιδιά θα κοκκινίσω αν δεν σταματήσετε!!!!
Σε πληροφορώ αγαπημενη μου γκαττου πως τα 60 χρόνια ( 57 για τους άντρες και 63 για τις γυναίκες) είνα μια χαρά αν μας κάνει καμια βόλτα ο stepas στην Αφρική κάποια στιγμή και δεις κατι 45 αρια!!!!Τι θα πεις???
@ bikaki :
Ναι! διπλό με απ' όλα και γρήγορα....
Κάλα που το είπες, ακόμα και έγω είχα ξεχάσει πόσο καλός μπογιατζής είμαι!
Εννοείται πως δεν αφήνουμε κάνενα όνειρο...όλα θα τα κάνουμε!!! μη σου πως πως θα τα συνδιασουμε κιόλας...δεν είναι και τόσο μακριά... και έννοείται πως δεν θα ξεχάσουμε και το Cape Verde kai ta Vanuatu που είναι εκει δίπλα ( στα Kiribati ) και άλλα πολλα
Πολύ καλό ... αλλά στα έχουν πει και οι άλλοι απ' ότι είδα :)
karry
ευχαριστώ πολύ karry!
Καλωςήρθες στην παρέα μας.
Ωραίο θέμα, σε ταξιδεύει κάπου πολύ πολύ μακριά. Αυτα τα μέρη ειναι παράδεισοι που λίγοι τυχεροί έχουν απολαύσει και σε ουτε 50 χρόνια δεν θα υπάρχουν.
Τις φωτογραφίες και μόνο να δεις, καταλαβαίνεις την ομορφιά.
Θα ήθελα να ζήσω εναν χρόνο απο τη ζωή μου εκεί.
@ tzonakos : Kαλωσήρθες tzonakos!
'Οπως τα λες ακριβώς...
Απίστευτη ομορφιά....
Και έγω έχω σαν όνειρο κάποια στιγμή (αν τα καταφέρω) να ζήσω ένα χρόνο μόνο καλοκαίρι....(να κηνηγήσω το καλοκαίρι δηλαδη!) και σίγουρα είναι ένα από τα μέρη που θα πέρναγα σε αυτό το ταξίδι.
Να περνας καλά
Αξίζει κανείς να διαβάζει το blog του Ναυαγού, ο οποίος αν και έχει εξαφανιστεί για αρκετούς μήνες, οι τελευταίες πληροφορίες έλεγαν ότι είχε ναυαγήσει στα Κιριμπάτι.
http://minimastoboukali.blogspot.com/
Πολύ ωραίο θέμα!
Μπράβο!