uzuburu-buru

B(w)agamoyo = το μέρος που άφησα την καρδιά μου.
bwaga {δυστυχισμένος} / baga {ευτυχισμένος} + moyo {καρδιά}

Είμαι μόλις 4 μέρες εδώ και νομίζω πως αυτή η λέξη περιγράφει πλήρως τα συναισθήματά μου. Το Bagamoyo, είναι ένα χωριό, βόρεια του Dar Es Salaam, με τεράστια ιστορία. Πήρε το όνομά του από το δρόμο των σκλάβων. Εκεί κατέληγαν πάνω από το 80% των σκλάβων που έφευγαν για τις χώρες της νοτίου Αφρικής, της Ασίας και της Ευρώπης. Έτσι, όσοι ήταν τυχεροί και δεν τους αγόραζε κανείς ή τους αγόραζε κάποιος ντόπιος, τότε ήταν baga γιατί έπαιρνε τον δρόμο της επιστροφής. Για όλους τους άλλους, η δυστυχισμένη ζωή τους συνέχιζε εκτός συνόρων.

Ο λόγος λοιπόν, που αυτή η λέξη με περιγράφει, είναι γιατί είμαι δυστυχής, επειδή ξέρω πως πρέπει να φύγω. Εδώ βλέπω πολλά στοιχεία του εαυτού μου στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Οι άνθρωποι είναι τελείως διαφορετικοί από εμάς. Έχουν μια αγνότητα και μια πραότητα ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους. Μέχρι στιγμής, έχω γνωρίσει πολλούς και με διαφορετική κοινωνική επιφάνεια. Έχω κάνει βόλτα στο παζάρι της περιοχής και στην ψαραγορά του Bagamoyo. Άνθρωποι φτωχοί, να παλεύουν για την καθημερινότητά τους, προσπαθώντας να πουλήσουν την πραμάτεια τους, να διαπραγματευτούν την τιμή ώστε στο τέλος, και ο αγοραστής αλλά και ο πωλητής να μην έχουν κανένα πρόβλημα (hacuna matata).

Είναι πολλά αυτά που θέλω να σας πω αλλά θα αρκεστώ στο να σας περιγράψω λίγο το περιβάλλον τους και το μικροκλίμα που επικρατεί εδώ. Είναι μια χώρα ευλογημένη, μιας και έχει πάρα πολύ νερό. Είναι μια χώρα με άφθονη βλάστηση ακόμα και στις πόλεις τους. Μπανανιές και δέντρα που κάνουν ανανά, δέντρα με καρύδες και μάνγκο βρίσκονται παντού γύρω σου, τα περισσότερα φορτωμένα με άγουρα φρούτα, δίνουν για ξεχωριστή, εξωτική ομορφιά στην καθημερινότητά σου. Η μέση θερμοκρασία είναι τριάντα έξι βαθμοί κελσίου με πολύ υγρασία. Χωρίς να μπορώ να σας πω ποσοστό της, μπορώ σίγουρα να σας πω πως το βράδυ, όταν πας για ύπνο, σε μπουκώνει.

Με αυτές τις συνθήκες λοιπόν, ο κόσμος ιδρώνει συνέχεια και πολύ, περιέργως όμως δεν μυρίζει ο ιδρώτας κανενός. Το να προσπαθείς να κρύψεις τον ιδρώτα είναι κάτι μάταιο και ουτοπικό. Παρόλα αυτά, ο κόσμος αισθάνεται άνετα και αγγίζει ο ένας τον άλλο. Όλα αρχίζουν με τον απαραίτητο χαιρετισμό και με την χειραψία που θυμίζει τελετουργικό. Φυσικά υπάρχουν και οι απλές εκδοχές οι οποίες και προσπαθώ να μάθω καθώς επίσης και τι πρέπει να απαντήσω σε κάθε χαιρετισμό. Μπορείτε λοιπόν να καταλάβετε πως ο κόσμος έχει όρεξη για επικοινωνία και επαφή.

Αρκετά για σήμερα. Δεν ξέρω που θα βρω ιντερνέτ για να το ανεβάσω στο blog αλλά θα προσπαθήσω να το κάνω πριν γυρίσω Ελλάδα. Καλά να περνάτε και αρχίστε να μιλάτε με τους γύρω σας. Είμαστε όλοι άνθρωποι του ίδιου θεού και αξίζει να ανακαλύψουμε τον θησαυρό που κρύβουν οι γύρω μας, μέσα τους.