2

Ευχαριστούμε!


Ευχαριστούμε πολύ τα παιδιά του μπλογκ mc-adres για την αναφορά τους στο μπλογκ μας.

Επισκεφτείτε το πολύ καλό μπλογκ τους πατώντας: http://www.mc-adres.blogspot.com/

Επίσης ευχαριστούμε πολύ το μπλογκ Μπάζωμα για την αναφορά του σε άρθρο μας. Πατήστε http://bazoma.blogspot.com/



10

Λυγίζουν οι περήφανοι Βάσκοι;



Το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει εμπορευματοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε κάθε συναισθηματισμός,ρομαντισμός ή "ιδεολογία" να μοιάζουν σχεδόν με γραφικότητες.Πολλοί κατατάσσουν το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στις 3 πιο κερδοφόρες επιχειρηματικές δραστηριότητες μετά το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων.Το βλέπουμε καθημερινά άλλωστε ότι οι μεγάλες ομάδες δεν είναι τίποτε άλλο παρά τεράστιες επιχειρήσεις,με τρελά κέρδη,οι οποίες διαχειρίζονται ποσά που στο άκουσμά τους και μόνο μας πιάνει ίλιγγος.

Παρολαυτά,εμείς οι ποδοσφαιρόφιλοι είμαστε απόλυτα ρομαντικοί.Γι’αυτό άλλωστε βρίσκουμε το ποδόσφαιρο ως "το ωραιότερο από τα δευτερεύοντα πράγματα της ζωής μας".Διότι αν δεν το βλέπαμε ρομαντικά και κάναμε μια ανάλυση σαν αυτή της παραπάνω παραγράφου,θα χάναμε κάθε ενδιαφέρον και κυρίως κάθε αγνό αίσθημα για το άθλημα αυτό και τα παρεπόμενά του.Πιστεύουμε ακόμα στη φανέλα,στο αλήτικο ποδόσφαιρο,στο ότι οι ομάδες είναι κατι παραπάνω από επιχειρήσεις και πρεσβεύουν ολόκληρες "ιδέες" και άλλα τέτοια.

Στα πλαίσια αυτού του ρομαντισμού ή-πολλές φορές-αυτής της ιδεολογικοποίησης στο ποδόσφαιρο,οι ομάδες αποκτούν από τους φιλάθλους χαρακτηρισμούς που φαινομενικά καμία σχέση δεν έχουν με το ποδόσφαιρο σαν άθλημα.Η Ρεάλ Μαδρίτης για παράδειγμα είναι "η ομάδα του δικτάτορα Φράνκο" και του βασιλιά,συνεπώς (στην Ελλάδα τουλάχιστον) είναι ψιλοντροπή να δηλώνει κανείς οπαδός της.Αντίστοιχα η Μπαρτσελόνα είναι η "προοδευτική" ομάδα που προέρχεται από την αυτόνομη και περήφανη Βαρκελώνη και δεν σκύβει το κεφάλι στο Βασιλιά.Στην Ιταλία,η Λιβόρνο είναι η ομάδα των ''αριστερών'',η Λάτσιο είναι η ομάδα των συντηρητικών ρατσιστών και η Νάπολι είναι η ομάδα των περήφανων φτωχών του υποβαθμισμένου Νότου.Αντίστοιχοι χαρακτηρισμοί υπάρχουν για την Σαν Πάουλι και τη Χάνσα Ρόστοκ στη Γερμανία,για την Παρτιζάν και τον Ερυθρό Αστέρα στη Σερβία και πάει λέγοντας.



Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις στάθηκε η είδηση (που διάβασα στο sport24 και στη Marca) ότι η ομάδα-σύμβολο για τους Βάσκους,η Αθλέτικ Μπιλμπάο,σκέφτεται μετά από 110 χρόνια περηφάνιας να βάλει φέτος για πρώτη φορά διαφήμιση στη φανέλα της. Η ομάδα αυτή είναι κυριολεκτικά (και όχι απλά ρομαντικά και θεωρητικά) ταυτισμένη με μια συγκεκριμένη ιδέα:την ιδέα της πλήρους ανεξαρτητοποίησης της ''Χώρας των Βάσκων''(Βασκωνία) από την Ισπανία.Ο αγώνας που κάνουν οι Βάσκοι εδώ και χρόνια για την ανεξαρτητοποίησή τους διεξάγεται με φανατισμό και χρησιμοποιώντας κάθε είδους μέσο(από την τρομοκρατία της ΕΤΑ μέχρι πολιτικά μέσα). Ένα από τα μέσα αυτά είναι και το ποδόσφαιρο καθώς η Αθλέτικ Μπιλμπάο έχει επιλέξει εδώ και χρόνια να είναι ομάδα-αντάρτισσα:ειναι από τις ελάχιστες παγκοσμίως (μαζί με την Μπαρτσελόνα) που δεν καταδέχεται να βάλει διαφήμιση στη φανέλα της και επίσης δεν καταδέχεται να έχει στις τάξεις της παίκτες που να μην είναι Βάσκοι(δεν έχει ούτε έναν παίκτη που να μην προέρχεται από τη μικρή αυτή περιοχή της Ισπανίας!).Οι ιδιαιτερότητες αυτές της Μπιλμπάο έχουν να κάνουν με αυτό το πνεύμα "καθαρότητας" και ανεξαρτησίας που θέλουν να βγάζουν προς τα έξω.Είναι σαν να φωνάζουν "εμείς κύριοι είμαστε ικανοί να τα βγάζουμε πέρα μόνοι μας,άρα είμαστε άξιοι της ανεξαρτησίας που ζητάμε"!Μάλιστα τα έχουν καταφέρει θαυμάσια.Σε ένα τόσο δύσκολο πρωτάθλημα όσο το ισπανικό έχουν καταφέρει,παρόλους τους (αυτο)περιορισμούς που αναφέρω παραπάνω,να κατακτήσουν 8 πρωταθλήματα Ισπανίας και 23 Κύπελλα φιγουράροντας ανάμεσα στις πρώτες ομάδες της χώρας με βάση τους τίτλους.Επίσης έχουν καταφέρει να είναι η μόνη ομάδα μαζί, με την Ρεάλ Μ. και την Μπάρτσα, που δεν έχει υποβιβαστεί ποτέ στην δεύτερη κατηγορία μέσα στα 110 χρόνια της ιστορίας της(από τις παλαιότερες ομάδες της Ισπανίας)!

Χάρτης: H μικροσκοπική "Χώρα των Βάσκων" στον ισπανικό βορρά (τονισμένη με κόκκινο).



Όλα αυτά τα έχουν καταφέρει πηγαίνοντας κόντρα στους αμείλικτους νόμους του σύγχρονου ποδοσφαίρου,που δεν είναι άλλοι από τους νόμους της αγοράς.Για να δούμε λοιπόν.Μήπως ήρθε η ώρα να "λυγίσουν" και οι περήφανοι Βάσκοι βάζοντας για πρώτη φορά διαφήμιση στη φανέλα;

ΥΓ:Στο θέμα αναφέρεται και ο φίλος Sebastien στο footballtalk.gr.Για να δείτε το άρθρο του πατήστε εδώ.Επίσης,στο θέμα αναφέρεται και το μπλογκ "αντίδραση και σεξ" .Πατήστε εδώ για να διαβάσετε το άρθρο του.



4

Από G.W. BUSH σε W.C. BUSH...




Από χτες το βράδυ που το άκουσα στις ειδήσεις του Μέγκα δεν μπορώ να συνέλθω από τα γέλια.Διαβάστε την είδηση που ακολουθεί και θα καταλάβετε:

"Αποχαιρετιστήριο ...δώρο
Δημοψήφισμα στο Σαν Φρανσίσκο για την ονομασία εργοστασίου λυμάτων «Τζορτζ Μπους»

Σε συλλογή υπογραφών επιδόθηκαν οι πολίτες του Σαν Φρανσίσκο, οι οποίοι πέτυχαν να διεξαχτεί το Νοέμβριο δημοψήφισμα για να δοθεί το όνομα του απερχόμενου προέδρου Τζορτζ Μπους σε εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων.

Η πρόταση για τη διενέργεια δημοψηφίσματος -που θα διεξαχθεί παράλληλα με τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου- εγκρίθηκε αφού οι οργανωτές του κατάφεραν να συγκεντρώσουν 7.168 υπογραφές και τις υπέβαλαν στο τοπικό Τμήμα Εκλογών.

Το εργοστάσιο, στην περιοχή Όσιανσάιντ, ονομάζεται σήμερα Εργοστάσιο Ελέγχου Θαλάσσιας Μόλυνσης και προτείνεται να μετονομαστεί σε «Εργοστάσιο Λυμάτων 'Τζορτζ Ο. Μπους'».

Οι οργανωτές της πρωτοβουλίας τονίζουν ότι «κάνουμε σάτιρα, μια παράδοση που ανάγεται στην περίοδο της Αμερικανικής Επανάστασης. Προσθέτουν ακόμη ότι «κατά τη γνώμη μας το έχει κερδίσει με την αξία του γιατί είναι ένας πρόεδρος που ξεχνά τις συνέπειες των πράξεών του, που έχουν στοιχίσει τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους».

Στην ιστοσελίδα, που αποκαλείται «Επιτροπή Προεδρικού Μνημείου του Σαν Φρανσίσκο», εικονίζεται η προεδρική σφραγίδα με έναν αετό να κρατάει δύο βεντούζες.

Από την πλευρά του πάντως ο βοηθός διευθυντή της Επιτροπής Δημόσιας Υγιεινής του Σαν Φρανσίσκο, στην οποία ανήκει το εργοστάσιο, ανέφερε ότι η μετονομασία του εκτιμάται ότι θα στοιχίσει περίπου 50.000 δολάρια. Το εργοστάσιο έχει τιμηθεί το 2004 από την κυβέρνηση Μπους με περιβαλλοντικό βραβείο για τη λειτουργία του.

Ο Λευκός Οίκος δεν είχε σχολιάσει την πρωτοβουλία όταν ανέκυψε το θέμα.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters "

Πηγή:in.gr

Ναι, ναι, καλά διαβάσατε.Οι Αμερικάνοι πολίτες έκατσαν και μάζεψαν υπογραφές ώστε ένα εργοστάσιο που επεξεργάζεται κάθε είδους βρωμιά να πάρει το όνομα του Τζωρτζ Μπους.Και μάλιστα κατάφεραν το θέμα να τεθεί σε επίσημη ψηφοφορία,καθώς βρήκαν χιλιάδες συμπολίτες τους που επιθυμούσαν να υπογράψουν αίτηση μετατροπής του ονόματος του Προέδρου τους σε συνώνυμο της βρωμιάς...Είναι σαν να μαζεύαμε εμείς υπογραφές ώστε να μετονομαστεί το δίκτυο αποχέτευσης σε ‘‘Δίκτυο Κώστας Καραμανλής’’.Σκεφτείτε πόσο γελοίο και υποτιμητικό θα ήταν αυτό για εκείνον και αναλογιστείτε τι χοντρή πλάκα σκάρωσαν οι Αμερικάνοι στον πρόεδρό τους.

Αυτό θα πει να σε σέβονται και να σε εκτιμούν οι πολίτες που κυβερνάς...

Ήδη κυκλοφορούν και τα πρώτα ανέκδοτα στις ΗΠΑ.Ένα από αυτά :

"Αγάπη μου πάλι χάλασε το καζανάκι.Να το φτιάξουμε προτού ξεχειλίσει ο Μπους!"

Όσοι την παλεύετε με τα αγγλικά πατήστε εδώ για να δείτε την καζούρα που κάνουν στον Μπους δύο δημοσιογράφοι σε αμερικανικό κανάλι με αφορμή την παραπάνω είδηση.

Προσωπικά συνυπογράφω την προσπάθεια αυτή των πολιτών της Φλόριντα,η οποία μου δίνει ιδέες για διάφορες ενδιαφέρουσες αλλαγές:

-Καταρχήν ο Μπους πρέπει να αλλάξει όνομα.Από G.W.Bush πρέπει να αναφέρεται πλέον ως W.C.Bush για ευνόητους λόγους...
-Το γνωστό βιντεοπαιχνίδι "Σούπερ Μάριο" ίσως θα έπρεπε να αποκτήσει και άλλον πρωταγωνιστή πέρα από τον Μάριο και τον Λουίτζι.Μαντέψτε ποιός θα είναι...
-Μετά τη μετονομασία του εργοστασίου λυμάτων σε "George Bush",ο πλανητάρχης θα μπορούσε άνετα να πρωταγωνιστήσει στην υπερπαραγωγή "H μεγάλη απόφραξη #2" στο πλάι του Κώστα Τσάκωνα.

-Εμείς εδώ στην Ελλάδα ίσως θα μπορούσαμε να μετονομάσουμε: τον "Μπαϊρακτάρη" σε "Γυράδικο Κώστας Καραμανλής" και τα ποδηλατάδικα σε "Γιώργος Παπανδρέου".Ή μήπως τις βιοτεχνίες εσωρούχων σε "Παναγιώτης Ψωμιάδης"...;

Πάντως πέρα από την πλάκα και το αστείο του πράγματος,μπορούμε να βγάλουμε και κάποια συμπεράσματα για τους Αμερικάνους και τον τρόπο που δρουν και σκέφτονται.Πραγματικά,όσο περισσότερα πράγματα μαθαίνω για τον αμερικάνικο τρόπο ζωής τόσο πιο πολύ πιστεύω ότι είναι ένας λαός που είναι διατεθιμένος να κάνει το κάθε τι αρκεί να είναι παντελώς ανούσιο.Είναι ένας λαός που ιδρύει Σύλλογο ο οποίος αγωνίζεται ώστε οι ιδιοκτήτες κατοικιδίων να ντύνουν τα ζωάκια τους έτσι που να μην μένουν ακάλυπτα τα γεννητικά τους όργανα (κι όμως υπάρχει τέτοιος σύλλογος με καμιά 50αριά χιλιάδες μέλη!).Είναι ένας λαός που κάθεται και μαζεύει υπογραφές για να "κάνει πλάκα" στον πρόεδρό του,αλλά δεν του καίγεται καρφί αν η χώρα του είναι ο παγκόσμιος τσοπάνης που έχει εισβάλει σε δεκάδες κράτη στον πλανήτη σκορπώντας το θάνατο και τη δυστυχία.Βεβαίως,ειδικά τα τελευταία 2-3 χρόνια,μεγάλη μερίδα Αμερικανών έχει κατανοήσει το ρόλο και τις ευθύνες της κυβέρνησης των ΗΠΑ στις υποθέσεις του Ιράκ και του Αφγανιστάν.Αλλά απ’ό,τι φαίνεται η πλειοψηφία συνεχίζει να παραμυθιάζεται από κάτι επιχειρήματα τύπου "πόλεμος κατά της τρομοκρατίας" και "άξονας του κακού".Φυσικά και δεν μου φταίει σε τίποτα ο ίδιος ο λαός αλλά το σύστημα μέσα στο οποίο ζει,το οποίο προσπαθεί με κάθε τρόπο να "αποβλακώσει" και να αποπροσανατολίσει τους πολίτες του.

Για να επανέλθω στο θέμα,να πω ότι σχετικά με τη μετονομασία του εργοστασίου υπάρχει και η άλλη άποψη .Πολλοί υποστηρίζουν,λοιπόν, ότι η δουλιά που κάνει ένα εργοστάσιο λυμάτων είναι χρησιμότατη και ωφέλιμη για το κοινό καλό,καθώς βοηθά στην καταπολέμηση της μόλυνσης της θάλασσας.Αντιθέτως η πολιτική που ασκήθηκε επί των ημερών του Μπους είναι κάθε άλλο παρά ωφέλιμη.Εν ολίγοις,οι υποστηρικτές αυτής της άποψης λένε ότι το εργοστάσιο είναι εξαιρετικά χρήσιμο για να πάρει το όνομα ενός ανθρώπου σαν τον Μπους...!Δεν μοιάζουν να έχουν και πολύ άδικο...




6

Συναυλίες-Καλοκαίρι 2008(20/7 έως 27/7)




Είχα υποσχεθεί εδώ ότι για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού,στην αρχή κάθε εβδομάδας θα φτιάχνω ένα ποστ-σούμα όπου θα παρουσιάζονται οι πιο ενδιαφέρουσες συναυλίες του επερχόμενου επταήμερου.Διάφορα τεχνικά προβλήματα δεν μου επέτρεψαν να τηρήσω την υπόσχεσή μου,αλλά σήμερα επανέρχομαι με τις κυριότερες συναυλίες από σήμερα μέχρι την επόμενη Κυριακή 27 Ιούλη.


Στην Αθήνα λιγοστεύουμε μέρα με τη μέρα καθώς η πλειοψηφία των κατοίκων έχει ήδη φύγει για διακοπές.Πολλοί πιστεύουν ότι στην Αθήνα από τα μέσα Ιούλη μέχρι και τις 20 Αυγούστου δεν αξίζει να μείνει κανείς γιατί δεν έχει τι να κάνει.Μεγάλο ψέμα!Για ρίξτε μια ματιά παρακάτω και θα δείτε ότι οι επιλογές για να παρακολουθήσετε κάτι αξιόλογο τούτο τον καιρό στην πρωτεύουσα είναι ανεξάντλητες.Αν προστεθούν δε και το θερινό σινεμά,οι θεατρικές παραστάσεις,τα διάφορα δρώμενα και φεστιβάλ των δήμων,τότε μιλάμε για μια πόλη με άπειρες επιλογές.


ΑΠΟΨΕ (ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΙΟΥΛΗ 2008)


1)Rock ‘em all Festival
:Για τους λάτρεις του σκληρού ήχου απόψε στο Λυκαβηττό εμφανίζονται οι Venom, Iced Earth, Lacuna Coil, Meshuggah, Moonspell, Pain of Salvation.Πληροφορίες εδώ κι εδώ.


2)Β.Παπακωνσταντίνου-Γ.Ζουγανέλης-Σ.Μπουλάς-Χ.Θηβαίος στο “Δημοτικό Στάδιο Βάρης”.

Το σχήμα αυτό το είδα πριν μερικές εβδομάδες στο Βύρωνα.Όπως καταλαβαίνετε,επειδή μιλάμε για συναυλία με 4 καλλιτέχνες (συν την νεαρή Τζένη Χατζοπούλου και την Τάνια Κικίδη) βγαίνουν όλοι στη σκηνή για πολύ λίγο χρόνο.Δεν είναι δηλ ούτε συναυλία του Παπακωνσταντίνου ούτε του Θηβαίου αλλά όλων μαζί που μοιράζονται το χρόνο.Όποιος δεν έχει δει το συγκεκριμένο σχήμα καθόλου, σίγουρα πρέπει να προσπαθήσει να τους δει απόψε.Το πρόγραμμα περιλαμβάνει πολλά εξαιρετικά τραγούδια,ενώ η παρουσία του Ζουγανέλη μπορεί να σας κάνει να δακρύσετε από τα γέλια,ειδικά αν τον βλέπετε για πρώτη φορά σε συναυλία.Εγώ πιθανότατα θα είμαι στη συναυλία,οπότε όποιος θέλει να ακολουθήσει ας κάνει ένα σχολιάκι και θα τα πούμε εκεί.

Είσοδος 20 ευρώ.Χρήσιμες πληροφορίες ίσως βρείτε εδώ.


3)Οι Encardia στην Καισαριανή:Το εξαιρετικό συγκρότημα Encardia ερμηνεύει ελληνόφωνα τραγούδια της Κάτω Ιταλίας απόψε στο “Ανοιχτό Θέατρο Καισαριανής-Αντώνης Καλογιάννης”.

Τα τελευταία χρόνια έχω ανακαλύψει το μουσικό πλούτο της Κάτω Ιταλίας.Στη χώρα μας έχουν αναδειχθεί μια σειρά από συγκροτήματα και καλλιτέχνες που ασχολούνται με τον ιταλικό νότο.Ένα από τα σημαντικότερα είναι και οι Encardia τους οποίους δυστυχώς δεν μπόρεσα να δω ακόμα ζωντανά.Επισκεφθείτε το πολύ καλής αισθητικής σάιτ του συγκροτήματος για να μάθετε περισσότερα και να ακούσετε τραγούδια τους.

Ώρα έναρξης 21.00.Είσοδος: 15 ευρώ.Φοιτητικό εισιτήριο: 8 ευρώ.Πληροφορίες εδώ.


ΑΥΡΙΟ (ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΙΟΥΛΗ 2008)


1)Αφιέρωμα στο Μάνο Χατζιδάκι από τους Νότη Μαυρουδή,Λαυρέντη Μαχαιρίτσα,Αναστασία Μουτσάστου στο Βάκειο Θέατρο του Πειραιά. Μαζί τους οι σολίστες Παναγιώτης Μάργαρης στην κιθάρα, Τάκης Φαραζής στο πιάνο και Μάνος Αβαράκης στα πνευστά.

Ώρα έναρξης: 21.15.Είσοδος:15 ευρώ.Φοιτητικό-Μαθητικό εισιτήριο:10 ευρώ


2)Αφιέρωμα στο Γιώργο Κατσαρό με τους Σοφία Βόσσου,Ηλία Κλωναρίδη και Γιώργο Τσαρνά στο Αττικό Άλσος.Ώρα έναρξης: 21.00.Είσοδος ελεύθερη.


3)Ο Φοίβος Δεληβοριά στο Άλσος Ηλιούπολης ‘‘Δημήτρης Κιντής’’.Έναρξη:21.00.Είσοδος:10 ευρώ.


Φωτό:Μαυρουδής,Μάργαρης,Μουτσάτσου

Πληροφορίες και για τις 3 αυτές συναυλίες εδώ.


ΤΡΙΤΗ 22 ΙΟΥΛΗ 2008


1)Η Ελεάννα Ζεγκίνογλου εμφανίζεται στο ‘‘Ανοιχτό Θέατρο Καισαριανής-Αντώνης Καλογιάννης’’ μαζί με το γυναικείο σύνολο κρουστών και εγχόρδων ‘‘Άρωμα γυναίκας’’.

Ώρα έναρξης 21.00.Είσοδος: 15 ευρώ.Φοιτητικό εισιτήριο: 8 ευρώ.Πηγή


2) Taksim trio στο ‘‘Σχολείον’’(Πειραιώς 52&Βενιζέλου)- Τρεις σημαντικοί Τούρκοι δεξιοτέχνες (H. Senlendirici κλαρινέτο, I. Tuncbilek σάζι, A. Dogan κανονάκι) ανοίγουν τη σειρά του Φεστιβάλ Αθηνών «Ήχοι του κόσμου» με ethnic fusion μουσικές απ' την οθωμανική κλασική μουσική στην jazz. Πληροφορίες εδώ


ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΙΟΥΛΗ 2008


1)Dasho Curti: Ο Αλβανός ακορντεονίστας πρωταγωνιστεί στη μουσική παράσταση «Crama», που γεμίζει το θέατρο με τους ήχους των Βαλκανίων. Ώρα έναρξης: 21.00. Είσοδος: €8-15.

2)Η Sandra στην Τεχνόπολη: H ευρωπαία ιέρεια της disco-pop των 80s έρχεται στην Αθήνα .

Πληροφορίες για τις 2 παραπάνω εμφανίσεις εδώ


ΠΕΜΠΤΗ 23 ΙΟΥΛΗ 2008


Νίκος Ξυδάκης και Νανά Μπινοπούλου στο ‘‘Ανοιχτό Θέατρο Καισαριανής-Αντώνης Καλογιάννης’’

Ώρα έναρξης 21.00.Είσοδος: 15 ευρώ.Φοιτητικό εισιτήριο: 8 ευρώ.Πηγή


ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΙΟΥΛΗ


1)Μελίνα Ασλανίδου και Ραλλία Χρηστίδου στο Αττικό Άλσος.Είσοδος 5 ευρώ.Έναρξη 21.00.

Πηγή.

2)Στο μπαρ ‘‘Νόστος’’ στον Άγιο Νικόλαο Αρτέμιδος (Λούτσα) εμφανίζεται ο Γιάννης Χαρούλης.Έναρξη : 22.00

Καφέ ‘‘Νόστος’’-Διεύθυνση: 25ης Μαρτίου 28,Άγιος Νικόλαος-Λούτσα. Πηγή



ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΙΟΥΛΗ 2008


1)LABYRINTH MODAL ENSEMBLE :Το οκταμελές πολυεθνικό σχήμα, με μουσικούς απ' την Ελλάδα, την Περσία, την Ισπανία και το Ισραήλ, παρουσιάζει για πρώτη φορά στη χώρα μας δείγμα της πολυσυλλεκτικής δουλειάς του. Συμμετέχουν: Ross Daly, Κ. Θωμά, Στ. Πετράκης, Z. Fresco, S. Aghaei, E. Lopez, Π. Παπαπετρόπουλος.
Στο ΑΤΤΙΚΟ ΑΛΣΟΣ (Περιφερειακός Πολυγώνου-Γαλατσίου)
Στις 9 μ.μ. Εισιτ.: € 5. Πληροφορίες: 2103630706, Γραμμή του Δημότη (1595).
ΠΗΓΗ:Αθηνόραμα


2)ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ :Ο λαϊκός ερμηνευτής κάνει στάση στη Νέα Μάκρη, στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Καλοκαιριού 2008.
Στο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ & ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΝΕΑΣ ΜΑΚΡΗΣ Λεωφόρος Μαραθώνος 196, Νέα Μάκρη (πρώην αμερικανική βάση) , 2294058981.
Στις 9 μ.μ. Εισιτ.: € 15.
ΠΗΓΗ:Αθηνόραμα





18

RED HOT, RED HOT,RED HOT


RED HOT CHILI PEPPERS

Τι να πει κανείς για τους RED HOT?Δεν ήξερα από που να αρχίσω και που να τελειώσω θα το καταλάβετε και εσείς γιατί το αφιέρωμα είναι τεράστιο αλλά 20 χρόνια πορεία είναι αυτά. Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει το Under the bridge ποιος δεν έχει χτυπηθεί με το Give it away και ποιος ρωτάω ποιος δεν έχει προσπαθήσει να καταλάβει τι λέει το Cant stop?



Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!



ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟ ALBUM



Όλα ξεκίνησαν όταν ο 12χρονος Anthony Kiedis μετακόμισε στο Λος Άντζελες με τον πατέρα του. Έφτασε ο καιρός κάποια στιγμή να πάει Λύκειο και πήγε στο Fairfax. Εκεί γνώρισε τον Michael Balzary(γνωστό αργότερα ως Flea) τον Hillel Slovak(κιθάρα) και τον Jack Irons(τύμπανα).Ο Slovak έμαθε στον Flea να παίζει μπάσο και από τότε όλοι ήταν κολλητοί. Στην πρώτη παράσταση που έδωσαν το όνομα τους ήταν Tony Flow and the Miraculously Majestic Masters of Mayhem και άνοιξαν την συναυλία για το group ενός φίλου τους. Για αυτή την περίσταση έγραψαν ένα και μόνο τραγούδι(δηλαδή οι μουσικοί αυτοσχεδίασαν και ο Κiedis ράπαρε) το Out in L.A. Αυτό υποτίθεται ότι θα το έκαναν μόνο για μία φορά(αφού ο Slovak και ο Irons είχαν δική τους μπάντα)αλλά άρεσαν τόσο πολύ στο κοινό που ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού τους ζήτησε να εμφανιστούν πάλι την επόμενη εβδομάδα με νέο τραγούδι.



Το όνομα του συγκροτήματος άλλαξε σε Red hot chili peppers και οι εμφανίσεις σε clubs συνεχίστηκαν. Ώσπου έρχεται η πρόταση να υπογράψουν συμβόλαιο με την ΕΜΙ που φυσικά δέχονται…Τρεις μέρες πριν υπογράψουν όμως μαθαίνουν ότι ο Slovak και ο Irons υπογράφουν και εκείνοι συμβόλαιο με την άλλη μπάντα.



Τα δύο εναπομείναντα μέλη δεν το βάζουν κάτω. Προσλαμβάνουν καινούργια μέλη για την ηχογράφηση του δίσκου που ήταν ο Cliff Martinez στα drums και ο Jack Sherman στην κιθάρα. Το πρώτο ομώνυμο album κυκλοφορεί και πουλάει γύρω στα 25.000 αντίτυπα.



FREAKY STYLEY (1985)



Μετά από κάποιες εντάσεις λόγω καλλιτεχνικών διαφορών μεταξύ Kiedis και Sherman,o Sherman απολύεται και την θέση του παίρνει ο γνώριμος Slovak.Με αυτό το line-up το group οδηγείται στην ηχογράφηση του 2ου album Freaky Styley που κυκλοφορεί το 1985 χωρίς να γνωρίσει μεγάλη επιτυχία.


THE UPLIFT MOFO PARTY PLAN (1987)



Στο 3ο δίσκο έχουμε το original line-up δηλαδή Kiedis, Flea, Slovak και Irons. Τότε αρχίζουν τα σοβαρά προβλήματα των ναρκωτικών από πλευράς Slovak και Kiedis.Mε παραγωγό τον Michael Beinhorn η μπάντα βγάζει το Uplift mofo party plan που κινείται σε πιο punk και funk ρυθμούς.O δίσκος πηγαίνει καλύτερα από τον προηγούμενο και κάνουν και μια μικρή περιοδεία που τους κάνει λίγο πιο γνωστούς. Ωστόσο η εξάρτηση του Slovak μεγαλώνει με αποτέλεσμα να πεθάνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών στις 25 Ιουνίου του 1988.Το γεγονός αυτό οδήγησε στην αποχώρηση του Irons γιατί δεν ήθελε να σχετίζεται με κάτι που θα του θύμιζε τον θάνατο του φίλου του. Ο Kiedis μπαίνει στην απεξάρτηση…



MOTHERS MILK (1989-1990)



Έτσι για άλλη μια φορά ο Kiedis και ο Flea ψάχνουν για αντικαταστάτες για να φτιάξουν καινούργιο υλικό. Προσλαμβάνουν για κάποιο διάστημα τον D.H Peligro(drummer των Dead Kennedys) και τον DeWayneBlackbyrdMcKnight αλλά δεν υπάρχει χημεία και απολύονται. Ο Peligro όμως βοήθησε τους Red Hot συστήνοντας τους ένα νέο παιδί τον John Frusciante.O Frusciante ήτανε φαν του συγκροτήματος και αφού πέρασε από οντισιόν με την οποία ο Kiedis και ο Flea ενθουσιάστηκαν ο 17χρονος John γίνεται ο νέος κιθαρίστας.



Τρεις εβδομάδες πριν την ηχογράφηση του καινούργιου cd η μπάντα δεν έχει drummer.Κάνουν λοιπόν οντισιόν αλλά δεν βρίσκουν αυτό που θέλουν. Μια φίλη τους η Denise Zoom προτείνει τον Chad Smith ο οποίος στην οντισιόν του όχι μόνο ακολούθησε τον πολύπλοκο ρυθμό που έπαιζε ο Flea στο μπάσο αλλά τον οδηγούσε κιόλας. Έτσι ο Smith προστέθηκε στο ρόστερ.



Η ηχογράφηση του Mothers Milk ξεκίνησε με κάποια προβλήματα γιατί ο παραγωγός ήθελε να κάνει πιο metal την κιθάρα του John και εκείνος δεν ήθελε. Παρόλα αυτά το album κυκλοφορεί τον Αύγουστο του 1989 κα γίνεται ο πρώτος τους χρυσός δίσκος.


BLOOD SUGAR SEX MAGIK (1990-1992)




Το 1990 οι Red Hot μετακομίζουν από την ΕΜΙ και πηγαίνουν στην Warner Bros.

Αλλάζουν επίσης και παραγωγό και τους αναλαμβάνει ο Rick Rubin.Όλοι έγραφαν σαν τρελοί, τα τραγούδια τους έβγαιναν αβίαστα. Ο Rubin όμως θεώρησε ότι το συγκρότημα θα λειτουργούσε καλύτερα σε κάποιο πιο ανορθόδοξο περιβάλλον. Έτσι η ηχογράφηση έγινε σε ένα παλιό αρχοντικό σπίτι στο οποίο ο Anthony, o Flea και ο John μείνανε καθ’ όλη την διάρκεια της.



Το Under the bridge είναι ένα από τα πιο πετυχημένα τραγούδια τους. Είναι ένα ποίημα του Anthony που μιλάει για την μοναξιά που ένιωθε όταν έκανε ναρκωτικά έχοντας απομακρυνθεί από όλους όσους νοιάζονταν για αυτόν και πίστευε ότι η μόνη συντροφιά που είχε ήταν η πόλη του. Δεν είχε σκοπό να το κάνει τραγούδι αλλά με την επιμονή του Rick Rubin και την βοήθεια του Flea του John και του Chad έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους.



Το Blood Sugar κυκλοφόρησε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1991.Το πρώτο single ήταν το “Give it Away” που κέρδισε Grammy το ’92 και ήταν το πρώτο #1 single του συγκροτήματος. Με αυτό κάνουν αισθητή την παρουσία τους σε ραδιόφωνο και MTV. Δεύτερο single ήταν το Under the bridge και έφτασε στο #2 στα chart του Billboard. To album πούλησε πάνω από 12 εκ. παγκοσμίως και διεύρυνε το κοινό της μπάντας. Και άλλα τραγούδια όπως το “Suck my kiss”, “Breaking the girl” και το “The Power of Equality” έγιναν επίσης επιτυχίες.



Ξεκινάει μια μεγάλη παγκόσμια περιοδεία για την προώθηση του δίσκου με πολλά σκέλη. Η αρχή έγινε στην Αμερική και έλαβαν μέρος οι Smashing Pumpkins και οι πρωτοεμφανιζόμενοι τότε Pearl Jam. Στη συνέχεια σκάει μύτη το Nevermind και οι Smashing Pumpkins αντικαθίσταται από τους Nirvana (τέλεια θα ήτανε να τους βλέπαμε και τους τρεις μαζί)



Ο Frusciante αρχίζει να παίρνει περισσότερα ναρκωτικά και να αντιδράει άσχημα σε όλη αυτή την επιτυχία του συγκροτήματος λέγοντας συγκεκριμένα ότι προτιμούσε να παίζει για 30 άτομα όπως παλιά. Γινόταν απόμακρος, αντιδραστικός με κακή απόδοση όλο και πιο εξαρτημένος.



Στην περιοδεία στην Ιαπωνία τον Μάιο του ’92 ο Frusciante δηλώνει ότι δεν αντέχει άλλο και τα παρατάει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακυρωθεί η περιοδεία στην Αυστραλία.



Δοκιμάζονται αρκετοί αντικαταστάτες μεταξύ των οποίων και οι: Arik Marshall, Jesse Tobias αλλά τελικά προτιμήθηκε ο Dave Navarro.



ONE HOT MINUTE (1993-1998)



O Kiedis μετά από 5,5 χρόνια στην απεξάρτηση αποφασίζει να ξαναπάρει ναρκωτικά.

Όταν ξεκίνησαν να παίζουν μαζί με τον Navarro τα πράγματα δεν πήγαιναν τόσο καλά γιατί δεν μπορούσε να ταιριάξει με το στυλ των Peppers.Παρόλα αυτά ηχογράφησαν το One Hot Minute (με τα χίλια ζόρια αφού ο Kiedis χανότανε για μεγάλο χρονικό διάστημα σουτάροντας ναρκωτικά) το οποίο κυκλοφόρησε στις 12 Σεπτεμβρίου του ’95 με ένα πιο σκοτεινό και καταθλιπτικό ύφος πράγμα που οφείλεται στον Navarro.



Ο δίσκος αν και δεν ήταν ο καλύτερος ήταν εμπορικός. Πούλησε 5 εκατομμύρια παγκοσμίως και τα 3 hit singles ήταν ταMy Friends(#1), “Warped”, “Music is my aeroplane



Το ’98 που ξαναμαζεύτηκαν για να βγάλουν καινούργιο cd ο Navarro ήταν τόσο εθισμένος στα ναρκωτικά που δεν τον ενδιέφερε πια το συγκρότημα και ήταν ασυνεπής με αποτέλεσμα να απολυθεί(την ίδια περίοδο ο Kiedis ξέκοβε, υποτροπίαζε και τούμπαλιν, πάντως ήτανε σε καλύτερη κατάσταση).



Τότε ο Flea είπε ότι ο μόνος τρόπος για να συνεχίσει να υπάρχει το συγκρότημα είναι να επιστρέψει o John.



CALIFORNICATION (1998-2000)




Όταν ο Frusciante έφυγε από τους Peppers ξεκίνησε έναν πολυετή μαραθώνιο χρήσης ναρκωτικών. Η λογική του τότε ήταν απλή έλεγε “ότι αφού είμαι χαρούμενος μόνο όταν παίρνω ηρωίνη, πρέπει να παίρνω ηρωίνη όλη την ώρα.” Οι μόνες του δραστηριότητες ήταν να ζωγραφίζει και να μαστουρώνει. Επειδή όπως είπε και ο Kiedis “Ποτέ δεν έμαθε να χτυπάει ενέσεις απλά έβρισκε φλέβα και ήλπιζε για το καλύτερο” τα χέρια του είχαν γεμίσει πληγές οι οποίες οδήγησαν σε αποστήματα. Κάποτε είχε μπει σε κλινική αποτοξίνωσης μόνο και μόνο για αυτές τις πληγές. Όσο καιρό δεν ήταν στο συγκρότημα (’92-’98) είχε κυκλοφορήσει κάποιους σόλο δίσκους και είχε κάνει κάποιες εκθέσεις ζωγραφικής. Τον Ιανουάριο του ’98 μπήκε στην κλινική αποτοξίνωσης Las Encinas και βγήκε το Φεβρουάριο. Για να καταπολεμηθούν οι ουλές και γενικά η κατάσταση του χρειάστηκε πλαστική εγχείρηση στα χέρια, στην μύτη καθώς και καινούργια δόντια!!!(ναι αλήθεια είναι).




Τον Απρίλιο του ’98 ο Flea κάνει πρόταση στον John να ξαναγυρίσει στο συγκρότημα και αυτός φυσικά δέχεται. Εννοείται όμως ότι ο Frusciante είχε ξεπουλήσει μέχρι και τις κιθάρες του για ναρκωτικά. Έτσι του αγόρασε ο Kiedis μια Stratocaster του ’62.



Αρχίζουν λοιπόν τα παλικάρια να τζαμάρουν πάλι στο σπίτι του Flea. Στην αρχή ήταν δύσκολα τα πράγματα γιατί όλοι ήταν σκουριασμένοι σωματικά και πνευματικά. Σιγά-σιγά όμως όλο και περισσότερο υλικό προέκυπτε και μετά από πολύ καιρό ήταν καλό.



Στις 8 Ιουνίου του 1999 μετά από ένα περίπου χρόνο εξάσκησης και παραγωγής κυκλοφορεί το Californication.To πιο επιτυχημένο album τους μέχρι τώρα με 15 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως (#3 στα charts).



Hits: “Scar tissue”, “Otherside”, “Californication”, “Around the World”, “Road Trippin’”, “Parallel Universe’.



Ακολουθεί παγκόσμια περιοδεία 2 χρόνων περίπου με τον Kiedis να υποτροπιάζει για ακόμη μια φορά.



BY THE WAY (2001-2005)




Το 2001 ο Anthony αποφασίζει να αντιμετωπίσει το “Θηρίο” όπως το αποκαλεί εκείνος μια και καλή. Μένει καθαρός, παρακολουθεί συνεδρίες και βοηθάει και άλλο κόσμο να ξεπεράσει το πρόβλημα του.

Τότε ξεκινούν να γράφουν και το By the Way. O Frusciante και ο Flea είχαν κάποιες καλλιτεχνικές διαφορές όσον αφορά το ύφος του δίσκου αλλά προσπάθησαν να τις εξομαλύνουν. Το album βγήκε τελικά πιο μελωδικό (“ I could die for you”, “Dosed”) χωρίς το συγκρότημα να χάνει το στυλ του (“Cant Stop”, “By the way”).


Κυκλοφορεί 9 Ιουλίου 2002 κα την πρώτη εβδομάδα πουλάει 700.000 αντίτυπα (#2 στα charts).


Hits:By the way, Cant Stop”, “Dosed”, “The Zephyr Song”, “Universally Speaking”



Ακολουθεί 18μηνη παγκόσμια περιοδεία.



Νοέμβριος 2003: Κυκλοφορούν ένα Greatest Hits με 2 καινούργια τραγούδια το

“Fortune Faded” και το “Save the population”



Επίσης κυκλοφορούν ένα DVD το “Live at Slane Castle” από μια συναυλία που έγινε στην Ιρλανδία στις 23 Αυγούστου του 2003.Είναι απίστευτο σε όποιον αρέσουν οι Red Hot πρέπει να το δει οπωσδήποτε…Δείτε το Scar Tissue και θα καταλάβετε...




Το 2004 κυκλοφορεί ένα live album που ονομάστηκε “Live in Hyde Park”.Ηχογραφήθηκε κατά την διάρκεια των εμφανίσεων τους στο Hyde Park του Λονδίνου.258.000 άτομα έκοψαν εισιτήρια ύψους 17.000.000$ για να παρακολουθήσουν την τριήμερη συναυλία του συγκροτήματος που έφτασε #1 στο αντίστοιχο chart του Billboard (Billboards Top Concerts Boxscores).



STADIUM ARCADIUM (2006-2008)



Κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2006.Το συγκρότημα ήθελε αρχικά να κυκλοφορήσει 38 τραγούδια σε 3 albums με διάστημα 6 μηνών ανάμεσα τους. Τελικά αναθεώρησαν και αντ’αυτού κυκλοφόρησαν ένα διπλό album με 28 τραγούδια. Μπορεί να μην θεωρείται το καλύτερο τους αλλά εμένα μου αρέσει και σημειώνω ότι ο Frusciante έχει κάνει μεγάλη πρόοδο. Στατιστικά όμως είναι πετυχημένο cd γιατί έκανε ντεμπούτο στο #1 σε Αμερική και Αγγλία καθώς και σε 25 άλλες χώρες. Την πρώτη εβδομάδα πούλησε 442.000 μόνο στην Αμερική ενώ 1.100.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Στο τέλος του 2006 θεωρήθηκε ένα από τα καλύτερα της χρονιάς πουλώντας πάνω 7 εκατομμύρια παγκοσμίως.



Hits: “Dani California”, “Tell me baby”, “Snow ((Hey oh))”, “Desecration Smile”, ”Hump de bump” .



Και πάλι περιοδεύσανε για μεγάλο χρονικό διάστημα.



ΤΕΧΝΙΚΕΣ



Να αναλύσεις την τεχνική του Kiedis δεν γίνεται γιατί δεν υπάρχει. Δεν έχει φωνάρα αλλά έχει προσωπικότητα. Πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι τόσα πολλά λόγια, τόσο γρήγορα είναι δύσκολο να τα πεις όταν κοπανιέσαι όπως κοπανιέται αυτός στην σκηνή. Όπως και να’χει η φωνή του και το ραπάρισμα του είναι σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος.


Για τον Flea δεν μπορείς να πεις πολλά. Τα πράγματα που κάνει ο τύπος στο μπάσο, τα κάνουν λίγοι. Το παίξιμο του είναι funk, hard rock,ψυχεδελικό και όταν παίζει κανονικά με τα δάχτυλα και όταν κάνει slapping. Βέβαια όσο περνάει ο καιρός οι μπασογραμμές του γίνονται πιο μελωδικές αλλά εξακολουθεί να μπορεί να κάνει ότι θέλει.



Ο Chad Smith είναι αυτό που λέμε ήρεμη δύναμη. Ακολουθεί τους υπολοίπους αλλά προσφέρει και χώρο στους άλλους με beats και grooves δίνοντας τους υλικό για να κάνουν τα δικά τους.



Ο Frusciante είναι μοναδικός δεν είναι ο καλύτερος κιθαρίστας όλων των εποχών αλλά ασχολείται και κάνει μεγάλη πρόοδο. Στις αρχές το παίξιμο του ήταν πολύ funk άγριο και ατσούμπαλο αλλά όσο περνάει ο καιρός ωριμάζει. Όπως έχει πει και ο ίδιος “προσπαθώ να προσεγγίζω την κιθάρα και το παίξιμο μου από άλλη οπτική γωνία κάθε φορά” γι’ αυτό και το στυλ του αλλάζει από δίσκο σε δίσκο. Αξίζει να ακούσετε το Stadium Arcadium για τα solos του.(Σταματάω εδώ γιατί αν πω κάτι παραπάνω δεν θα είμαι αντικειμενική γιατί απλά τον λατρεύω).



Αξίζει να αναφερθεί ότι μεγάλο μέρος αυτού του συγκροτήματος είναι και ο αυτοσχεδιασμός. Πολλά από τα solos που ηχογραφούνται στα albums είναι αυτοσχεδιασμοί καθώς επίσης και στα live οι περισσότερες μπασογραμμές του Flea κα τα solos του Frusciante δημιουργούνται εκείνη την στιγμή.



Τα βραβεία τους δεν θα τα αναφέρω γιατί δεν χρειάζεται…



Έμενα η γνώμη μου δεν θα είναι αντικειμενική γιατί είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα. Μακάρι να αξιωθούν και να έρθουν να τους δούμε ζωντανά γιατί είναι το συναυλιακό απωθημένο πολύ κόσμου (ναι δεν είμαι μόνο εγώ που γκρινιάζω).Πιστεύω με τα (πολλά) παραπάνω να πήρατε μια ιδέα για το τι εστί RED HOT CHILI PEPPERS και αν δεν τους έχετε ψάξει να τους ψάξετε γιατί αξίζει (δεν έγραφα τσάμπα εγώ…)

Λίστα ιστολογίων

Powered by Blogger. Theme: TheBuckmaker, Kredit online, Tyrol. Converted by Wordpress To Blogger for WP Blogger Themes. Sponsored by iBlogtoBlog.